| |
Είδα την κόρη του νερού στα βάθη του πελάγου
πλάσμα του ονείρου υδάτινο, νεράϊδα άλλου κόσμου
εκεί στα σκοτεινά νερά να λάμπει σαν αστέρι
σαν οπτασία μυθική, θεά αστραποβολούσα.
Εγώ μαγεμένος έμεινα μπροστά σε τέτοια χάρη
το σώμα της φάσμα που έρεε τριγύρω και μεθούσε
και μού 'γνεφε κραδαίνοντας μια λύρα από κοχύλια
και στα μαλλιά της τ' άλικα στραφτάλιζαν κοράλια.
Στα μάτια της μέσα ορθοπλωρούν τρικάταρτα γαλιόνια
κι ανάμεσα στα στήθη της χρυσές πυγολαμπίδες
άρμα από ιππόκαμπους με χαλινό από φύκια
κι από το στόμα της ηχούν των θαλασσών σειρήνες.
Κι ως τραγουδούσε ένιωθα πλημμύρα στην καρδιά μου
κι όλο το είναι μου υγρό, τα βάθη λαχταρούσε
και μ' ένα χάδι ονειρικό την ένιωσα σιμά μου
σαν μέσα από το σώμα μου, μια αστραπή περνούσε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
