Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: χωρίς τίτλο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 χωρίς τίτλο
 καλημέρα.... δέκα ποιηματάκια, ανεξάρτητα μαζί κι εξαρτημένα... να είστε όλοι καλά
 
Ι
Ενθάδε κείται, ωσάν νεκρή, η ψυχή μου, γυμνή
Ευτυχώς που δυο φύλλα σκεπάζουν τα στήθη της
Ευτυχώς που δυο δέντρα σκιάζουν την σάρκα της
Ευτυχώς που δυο θάλασσες υγραίνουν την άμμο της
Ευτυχώς που δυο γαρύφαλλα βάφουν τα χείλη της…

ΙΙ

εξαντλήθηκα απ’ την αναζήτηση
Μιας έπαρσης απτόητης στις ήττες
Που να καθοδηγήσει τα μάτια μου
στον ενθουσιασμό του φωτός
στην έκσταση του ορίζοντα
στα φλύαρα συναισθήματα
του έρωτα
στις παλλακίδες νύχτες …

ΙΙΙ

έστρεψα τις ελπίδες μου κατά κει
Όπου λυσσομανούν κυκλάμινα
-σε πείσμα της ανέχειας-,
σε άγονους μέσα βράχους
κι εξακοντίζουν μοβ και λευκά πουλιά
στον άνεμο, τετράπαχα
θρεμμένα μοναχά από υπομονή
κρυμμένη στους βολβούς τους.

IV

Α! τι ωραία να ‘βλεπα τη θάλασσα από πάνω
Να απλώνεται μέσα στην απλωσιά της
Μες την λαγνεία να αγνίζεται
Να ατμίζεται στον ήλιο!
Ποια θέαση σαν κι αυτή
Απώθησε ποτέ θνητός από τους οφθαλμούς του;

V

Αφοσιωμένες πιστές μου προδοσίες
Τι καλά που μελετήσατε την κάμψη των αντιστάσεων!
Πόσο αγέρωχα ηττήθηκα μπροστά σας!
Με πόσον ενθουσιασμό παρέδωσα και γη μαζί και ύδωρ
Στις πυρσοφόρες προελάσεις σας!

VI

εχλεύασα τις ύαινες της νυχτός
Που ορέγονται την σάρκα μου
Ηρνήθην να παραδοθώ στην αιμοβόρα διάθεση
Για αυτογνωσία
-η αγρύπνια βλέπεις φέρνει κι επαγρύπνηση-
Δεν θέλω να με ξέρω
Δεν μπορώ να με ξέρω…

VII

Ανάβω ένα κερί εις μνήμην όλων όσων
Παρέλειψα εν γνώσει μου να παραλείψω.
Όσων προσπέρασα εν γνώσει μου
πως θα με ακολουθούσαν
μέχρις εδώ
μέχρις εδώ που ανυπεράσπιστος γερνώ
μες στην καμπή του αιώνος

VIII

Ω! ανθρώπινο μυαλό μου
παραδομένο στις σάρισες της θύμησης
Να μπόραες λέει να νικήσεις
Τις μύριες υποτέλειες που υποθάλπεις
Παρασυρμένο απ’ τον αιώνιο φόβο της φθοράς!

IX

Τα μέλη αμέλησαν να σπεύσουν στον Αμέλητα ,
Στον Μέγα ρέοντα ποταμό της λήθης
Κι έτσι κάθε πρωί απ’ τον καθρέφτη με κοιτά
Με όμμα γεμάτο σαρκασμό
Μια μεταμέλεια…

Χ

σκέφτομαι. Όλα ίσως να ήταν διαφορετικά
Αν είχα την παραμικρή υποψία
πως κάθε νέα μέρα
είναι το αύριο του χθες
και κάθε σήμερα –απλά-
το χθες του αύριό μου



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Helene52
01-11-2007 @ 04:19
Και οι δέκα ... (γραφές) είναι ΥΠΕΡΟΧΕΣ
Την Καλημέρα μου και καλό μήνα ::yes.:: ::up.::
ΑΙΟΛΟΣ
01-11-2007 @ 04:32
σκέφτομαι. Όλα ίσως να ήταν διαφορετικά
Αν είχα την παραμικρή υποψία
πως κάθε νέα μέρα
είναι το αύριο του χθες
και κάθε σήμερα –απλά-
το χθες του αύριό μου

Όλα υπέροχα και βαθύτατα υπαρξιακά φίλε μου Χρήστο..
Καλημέρα και καλό μήνα..
::smile.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
01-11-2007 @ 05:01
Χρήστο μου καλή σου μέρα και καλό μήνα.
Μωσαϊκό πανδαισίας,υπέροχες λέξεις , κινηματογραφική διαδοχή εικόνων, νάσαι καλά!! ::up.:: ::love.:: ::up.::
TAS
01-11-2007 @ 05:30
και χωρίς τίτλο και χωρίς όνομα, να ήταν...
ξεχωρίζει η ποιότητα...
πάντα...
Spartinos
01-11-2007 @ 06:00
ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΚΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΧΡΗΣΤΟ
ΔΕΚΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ ::up.::
agrampeli
01-11-2007 @ 06:10
Υπέροχα όλα Χρήστο μπράβο
καλό μήνα να έχεις ::yes.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
27-01-2014 @ 16:21
Παρασυρμένο απ’ τον αιώνιο φόβο της φθοράς!
ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ Η ΦΘΟΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

κάθε νέα μέρα
είναι το αύριο του χθες
και κάθε σήμερα –απλά-
το χθες του αύριό μου
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο