| |
Κάποιος παίρνει την θέση μου κάποιος τρώει το βίος μου.
Σαν άλλος Οδυσσέας νιώθω πως χάνω το φως μου.
Και η Ιθάκη μάλλον έσβησε τα φώτα της για εμένα,
μόνο τα αστέρια έμειναν για συντροφιά σε εμένα.
Του νότου ο αέρας φυσάει και τις σκέψεις μου μεθάει.
Με παίρνει με πετάει στα σύννεφα με πάει.
Μα του Ποσειδώνα τα άγρια κύματα στο χαμό με στέλνουν.
του θανάτου μου τα σύνορα νιώθω πως με προσμένουν.
Τους θεούς καταράστηκα την πίστη μου έχω χάσει.
Μέσα στις θλίψης και τα αινίγματα έχω αράξει.
και όλοι μαζί με μίσησαν την ευτυχία μου πήρανε.
Μα μια θέα αποστράτευσε στο πλέει μου την στείλανε.
Δεν με νοιάζει τίποτα αν θέλουν θα πεθάνω.
Στην αγκαλιά της εγώ την τελευταία βόλτα μου θα κάνω.
Το φως του ήλιου απόψε δεν θα δω, το πήραν ι γέροντες.
Στις τελευταίες μου στιγμές, κυβερνούν οι δαίμονες.
Της θλίψης πλοίο και οδηγέ πάνε με στο σπίτι μου.
Την πόρτα του να δω και την γλυκιά γυναίκα μου.
Αυτό ζητάω και ας κλείσω τα μάτια μου για πάντα.
Οι θεοί με καταράστηκαν και μου πήραν τα χάδια
Τα τελευταία λογία μου κράτιστε σαν φυλαχτώ,
του τρελού η μύρα τελειώνει κάπου εδώ
Μα αν τρελοί πολλοί μαζευτούν,
τους θεούς από τον θρόνο τούς μπορούν να διώξουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
