| |
[I]Περπατάω ξανά προς τ’ αστέρια
Δεν μπορώ άλλο αυτή τη μιζέρια
Κι ότι ακόμη μου πεις
Λόγια είναι ντροπής
Που δεν έχουνε πλέον ενέργεια
Περπατάω ξανά με τα χέρια
Σ’ ένα δρόμο φτηνή περιπέτεια
Μη τολμήσεις να πεις
Ήρθα πάλι νωρίς
Πλησιάζει κι αυτή η συντέλεια[/I]
[B][I]Ούτε ραγιάς , ούτε αφέντης
Στα όνειρά μου τώρα έγινα ατζέντης
κλείνω μόνος τις δουλειές μου και μ’ αρέσει
να έχω πάντα ποσοστά και όχι φέσι
είναι τα λόγια μου επιθετικά απόψε
ο κόσμος άλλαξε το τέλος του για νιώσε
έγινε ένα ο ουρανός μ’ αυτό το κύμα
και με παρέσυρε στο τώρα και στο κρίμα[/I][/B]
[I]Κληρονόμησα κάτι απ’ το χάος
Το σκοτάδι αυτό είναι φάρος
Ένα καράβι μικρό
Σαλπάρει για το Θεό
Να ταξιδέψεις εκεί θέλει θάρρος
Περπατώ μα δεν έχω πια πόδια
Έχω φτερά μα πετώ στα υπόγεια
Έχω αυλή να λιαστείς
Αέρα ν’ αναστηθείς
Ελεύθερος, που εκτίω ισόβια [/I]
[B][I]Ούτε ραγιάς ούτε αφέντης
Είμαι αυτόνομη ψυχή , χωρίς πια θέση
Μη με κοιτάς από την κάμερα του λόχου
Έχω τα λάφυρα εκείνου του ενόχου
Που τα κατάσχεσες μαζί με τη ζωή μου
Σπάω καθίσματα να εκδηλωθείς μαζί μου
Στο πανηγύρι του γηπέδου θα νικήσω
Είμαι ο όχλος που στα μάτια θα σε φτύσω …[/I][/B]
[U][B][I]
www.eliaspolitis.gr[/I][/B][/U]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
