Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131486 Τραγούδια, 269615 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κουρασμένη αγάπη
 Ο έρωτας υπάρχει για να δίνει χαρά, αν η χαρά γίνει πόνος ο έρωτας σιγά σιγά βαραίνει κι από τα σύνεφα πέφτει απότομα πάνω στη γη...
 
Από το σπίτι σου περνώ με δακρυσμένα μάτια
και μια ελπίδα στην καρδιά τον δρόμο να φωτίζει,
είσαι συναίσθημα βαρύ, αγάπη με κουράζεις!
στην πόρτα σου σταμάτησα και έξω ψυχαλίζει.

Όμως δεν ήσουνα εκεί, ακόμα να γυρίσεις!
τα φώτα ήτανε κλειστά, σβησμένη η ελπίδα
φουρτουνιασμένη θάλασσα ταράζει την ψυχή μου
ήμουνα η άνοιξη , είσαι καταιγίδα.

Τα κύματα χαιρέτησα και είπα "παραιτούμαι"
μ' ένα όνειρο ζεστό χρόνια ερωτευμένη
μου χει παγώσει την καρδιά , το σώμα μου κρυώνει
φεύγω και δεν θα ξαναρθώ! αγάπη προδωμένη.

Αν ήσουνα αληθινός θα μ' ένιωθες λιγάκι
αν πράγματι υπάρχεις θα στελνες μήνυμα ζωής
έστω μια λέξη σου χαρά μου!
πλέον μη ψάξεις να με βρεις..

Απ' την ζωή σου έχω φύγει, εσύ το έχεις επιλέξει
το παιχνίδι σου με πνίγει , στον λαβύρινθο γυρνώ
είναι κόμπος στο λαιμό μου , το φεγγάρι πριν να φεξει
το φεγγάρι σε θυμίζει , το κοιτάς σαν το κοιτώ.

Όπως έτρεχε το τρένο να με πάει σε άλλα μέρη
δεν σκεφτόμουνα εσένα , δεν σκεφτόμουνα κανέναν
θέλω μόνο ν' αγαπήσω...
ν' αγαπήσω μόνο έναν...

Δεν θέλω κάτι πιο βαρύ από μία παπαρούνα
δεν θέλω τίποτα να ελπίζω , θέλω μονάχα να το ζω
για τίποτα δεν μετανιώνω,μα ούτε φοβάμαι να στο πω
αγάπη έγινες μαχαίρι, αγάπη μου δεν σ' αγαπώ...

Τότε πρόβαλλε μπροστά μου μία άγνωστη μορφή
και αστράφτει η καρδιά μου σαν τα μάτια του κοιτάζω
σε ξεχνάω και βουλιάζω σε μια νέα διαδρομή
η αγάπη σου κουράζει...σε αλλάζω.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιώργος_Κ
07-11-2007 @ 13:25
Σ'ευχαριστώ για το χθεσινό σου σχόλιο ...όλα τα λεφτά! ::smile.::
Όλα τα διαμάντια του κόσμου το σχόλιό σου πάνω πάνω ...
"αν η χαρά γίνει πόνος, ο έρωτας σιγά σιγά βαραίνει κι από τα σύνεφα πέφτει" στην πραγματικότητα, συμπληρώνω εγώ!
Είναι σα να ξυπνάς απότομα από το όνειρο, πριν ακόμα τελειώσει... μέσα στα μαύρα σκοτάδια!
Καλησπέρα Μαρία!
Αγνή
08-11-2007 @ 10:03
Δεν θέλω κάτι πιο βαρύ από μία παπαρούνα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο