vas
11-11-2007 @ 18:11 | ωραίο Στέλλα... και η απόδοση και η σκέψη...
(αλλά μαύρη είναι τούτη η Δευτέρα που χθες έχασε η ΑΕΚ...) | |
.ΜΙΛΕΝΑ.
11-11-2007 @ 18:15 | Κάτι μικρά ανθάκια μιας υποψίας, που δεν έβλεπε
πέρα απ’ τη μύτη των πρεσβυωπικών της εμμονών,
τώρα ξεπεταχτήκανε κι αρωματίζουν
όλο μου το φθινόπωρο
Αχ, πλάνες είσαστε το ξέρω, γι’ αυτό σας αγαπάω τόσο
::theos.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
Aris4
11-11-2007 @ 19:21 | να φτάσουμε τα ύψη εκείνα, που κατοικεί η ελευθερία
του ν’ αγαπάς ανόθευτα από ανταπόδοση και χρέος
Εδω κολλησα , πειραζει ? ::cool.::
Καλημερα Στελλααα ::kiss.:: | |
buteo68
12-11-2007 @ 00:11 | Κι αν δε μπορέσουμε ποτέ
να φτάσουμε τα ύψη εκείνα, που κατοικεί η ελευθερία
του ν’ αγαπάς ανόθευτα από ανταπόδοση και χρέος
δεν πειράζει
Δε σου καυχήθηκα ποτέ
ότι οι αμφιβολίες μου πήραν τον ίσιο δρόμο
....πηραν δε πηραν τον ισιο δρομο η ελευθερια τριγυρνα στις λέξεις σου ..καλημέρα | |
Spinoza
12-11-2007 @ 00:33 | Καλή Σου μέρα & εβδομάδα!
"σαν όλα τα μικρά, που θάλλουν
αγκαλιασμένα σε ζεστά μάλλινα ρούχα
κι αποκοιμιούνται σαν παιδιά, ως τη γαλήνη"
αυτά είναι η μόνη μας περιουσία...
Πολύ όμορφο Στέλλα, σαν μια χαμογελαστή καλημέρα...
| |
Αστρογιογγι
12-11-2007 @ 01:01 | Δε σου καυχήθηκα ποτέ
ότι οι αμφιβολίες μου πήραν τον ίσιο δρόμο...
πολυ πολυ ομορφη καλημερα! | |
χρήστος
12-11-2007 @ 02:00 | Έτσι κι αλλιώς, προμηθευτές του αγνώστου είμαστε
Μπορούμε να βαδίσουμε, αφήνοντας στο πλάι
συμπλεκτικούς συνδέσμους κι αντωνυμίες κτητικές
Με ένα στίγμα μόνο. Ετούτη τη Δευτέρα...
ευκαιρία.
τι να πούμε πια για σένα Στέλλα...
καλημέρα | |
MARGARITA
12-11-2007 @ 02:09 | Όσες ευκαιρίες θέλεις μάτια μου φτάνει να γράφεις να με δονείς να πάλλεται η ψυχή μου απ την αίσθηση ::love.:: | |
justawoman
12-11-2007 @ 02:16 | Γνώριμα και οικεία, σαν από πάντα να σας ήξερα...
καλημέρα σας φίλοι μου
::smile.:: | |
giannisanas
12-11-2007 @ 04:52 | καταπληλτικτικo αγαπημένη μου just, ειδικά η πρώτη στροφή έχει μια θαλπωρή...Σαν καλός μελλοντολόγος επαλήθευομαι. Βρίσκεσαι πολύ κοντά σε μια έξοδο (να μην ξεχνάμε και τα ψυχαναλυτικά μας). Μου αρέσει πολύ η γραφή σου, στο μεγλύτερο μέρος της την αισθάνομαι σαν κάτι δικό μου. | |
Α.Ε. ΕΠΕ
12-11-2007 @ 05:13 | Πλάνη κι ελπίδα, λουλουδένια καρφίτσα στο πέτο.
ΣΜΟΥΤΣ!!! Έχω να πω επί του θέματος ::love.:: | |
margatsif
12-11-2007 @ 05:39 | Τι όμορφο Στέλλα!!!!!!!!!! Τι όμορφο!!!!!!!!! ::yes.:: | |
montekristo
12-11-2007 @ 06:34 | τελικά τώρα που το σκέφτομαι πιο δύσκολα δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό μας παρά στους άλλους ε? ::smile.::
μου άρεσε just, για την μυρωδιά εξόδου που λέει ο ψυχαναλυτης πιο πάνω, για το κλείσιμο του ματιού στο άγνωστο, για τις πλάνες που αγαπάς γιατί είναι πλάνες...για την ηρεμία που αποπνεει, την απαλλαγμένη απο συμπλεκτικούς συνδέσμους και κτητικές αντωνυμίες... ::smile.:: | |
balistreri
12-11-2007 @ 07:15 | μη μασάς...αύριο...θα 'ναι τρίτη ευκαιρία και μεθαύριο τετάρτη ευκαιρία...
το σάββατο ατύχησες γιατί είναι το πολυτεχνείο...
(βας κι ο μπένι...) | |
ΠΥΘΙΑ
12-11-2007 @ 08:05 | Κουβαρντοπυθία σπίκινγκ.1.00.000 ευκαιρείες,απλόχερα μοιρασμένες
σε όλους.Να 'μαστε όλοι καλά.Ίσες. ::mad.:: | |
TAS
12-11-2007 @ 09:37 | Αγαπάς τις πλάνες; κι εγώ αυτά τα μικρά ανθάκια υποψίας...
κι αυτή η ελευθερία του ν’ αγαπάς ανόθευτα από ανταπόδοση και χρέος;
Μ΄επιασε το αμφιβολικό μου γμτ...Τι είναι άραγε μια ευκαιρία;
::love.:: ::hug.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
12-11-2007 @ 09:57 | Κι αν δε μπορέσουμε ποτέ
να φτάσουμε τα ύψη εκείνα, που κατοικεί η ελευθερία
του ν’ αγαπάς ανόθευτα από ανταπόδοση και χρέος
δεν πειράζει
Aφταστη,όπως πάντα!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
CHЯISTOS P
12-11-2007 @ 14:18 | Και δεν θα φτάσουμε ποτέ στα ύψη που κατοικεί η προσδοκία μας.. απλά, στα φθινοπωρικά σκιρτήματά μας θ' αναζητούμε την άκρη του χαμένου μας ονείρου.. και θα προσμένουμε μ' ελπίδα την κάθε Δευτέρα να μας καταπνίξει για άλλη μια φορά..
Την καλησπέρα μου Στέλλα, ότι και να πώ για σένα λίγο θα είναι.. | |
ivikos
12-11-2007 @ 14:30 | ...Έτσι κι αλλιώς, προμηθευτές του αγνώστου είμαστε....
Στελλάκι ένα μεγάλο μπράβο, είναι υπέροχο
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
12-11-2007 @ 14:55 | Έτσι κι αλλιώς, προμηθευτές του αγνώστου είμαστε
Και του απρόοπτου.. του ανεπάντεχου υπέροχη Στέλλα..
::smile.:: | |
foteinos
12-11-2007 @ 17:59 | θέλω μια δεύτερη ευκαιρεία... αύριο με πιο καθαρό μυαλό ::love.:: | |
mikrimagissoula
12-11-2007 @ 19:19 | Μύρισε αισιοδοξία...
κι άνοιξα το παράθυρο να φτάσει κι εδώ...
Πάντα απίστευτα υπέροχη Στέλλα... ::kiss.:: | |
 |
