| |
Και η ορθή οπλοφορία και η ορθή οπλοχρησία
και η κρίση ζήτημα σύγκρισης.
Έτσι χωρίς δάκρυα στον ερμαφρόδιτο αιώνα
με αρχαίες δαφνες πόνου και γιορτής
τσαλαπατημένες τώρα
ανεβαίνω την λεωφόρο με την ασχήμια
που μαλακά πέφτει στο βλέμμα μου-
-το σύνηθες
κι είναι χαραυγή του ανατέλλοντος
ένα κίτρινο κα μωβ άνθος σπάνιο
στην ερημία την πετρώδη του κόσμου
κι αναθαρρώ κι ολόφωτος γίνομαι
στην υπενθύμιση της ζωής- για μια στιγμή
κι έπειτα σκάζω το μπόι μου στο γνωστό τραπέζι
μου φέρνουν τον καφέ χωρίς να με ρωτάνε-το σύνηθες
κι εγώ αναμασώ στα μαλακά του ουρανίσκου
τις πέτρες του κόσμου
κι είναι η φλόγα μου ως κεριου και δεν τις λιώνει
και το χρώμα τους απλώνω
στο ουδέτερο χαρτί
-ο ποιητής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
