| |
Κλεισμένη
Σε ανήλιαγα λιβάδια
Του μυαλού
Παραπατάς
Την ώρα αυτή
Που λιώνει το σκοτάδι
χαράζει
Σταλάζει ο χρόνος
Δίπλα σου περνά
Και μένει ο πόνος
Ποια θάλασσα
Ποια μαύρη θάλασσα κοιτάς
Και δεν μπορείς να θυμηθείς
Τι αγαπάς
Που πας
Και πίσω δεν γυρνάς και δεν κοιτάς
Το φως του αυγερινού
Που σου μιλά
Από ψηλά
Παρακαλά
Για ένα σου χάδι
Φυλακισμένη
Μες στα σκοτάδια του μυαλού
Και τριγυρνάς
Παραπατάς
Την ώρα αυτή
Που σκίζει τις ψυχές
Και Κλαις
Σπαράζει ο ουρανός
Που σε κοιτά
Και μένει μόνος
Ποια θάλασσα
Ποια μαύρη θάλασσα κοιτάς
Και δεν μπορείς να θυμηθείς
Τι αγαπάς
Που πας
Και πίσω δεν γυρνάς και τραγουδάς
Στο βλέμμα του τρελού
Που χαιρετά
Από ψηλά
Μαύρα ντυμένος
Αιωρείται στο σκοτάδι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
