| |
Στο λίγο εντρυφώντας ρίχνοντας άγκυρα
αναπολώντας- το τόσο λίγο νόημα δίνει στη ζωή.
Είναι οι κόρες των ματιών οι φωτίζουσες
ένα παλιό παραμύθι - Κύριε
τα μαλλιά της γυναικός στα στήθη- η ευλογία
κι είναι το βάθος της αστρόφωτης νυχτός
χαμένα
κι είναι μόνο ένα τσακ που δεν το κάνω
και δε ξέρω το γιατί- αλήθεια.
Είναι κούραση ο δρόμος
και λιμνάζουμε εδώ στα χαμηλά;
"Χρηστός και ελαφρύς μου ο ζυγός"
Είναι το αβυσσαλέο δέντρο της απελπισίας
που κλείεται τόσο αόρατα στα βάθη;
Είναι πόνος; Πίκρα;
Μήπως δεν είναι ένα τσακ -που δεν το κάνω;
Μήπως είναι ο χειμώνας
που κατοικώ εσκιμώος
στο λήθαργο στα βάθη
κι ένας ήλιος χρειάζεται
να στερεωθεί με πείσμα
στο στερέωμα άλλος;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
