| |
Πέφτει η σιωπή ,πέφτει σιγή
Πέφτει η βραδιά πέφτει , η φωνή
Κλέφτης ξανά τη πόρτα μου χτυπάει
Παίρνει στιγμές, παίρνει το φως
Παίρνει χαρές, σπέρνει πληγές
Και φεύγει όπως ήρθε.
Ξημέρωσε κι ήρθε η αυγή
Κι ο ήλιος ανατέλλει
Μόνος μου πάλι σκέφτομαι
Το βράδυ τι με μέλλει
Μην πέσει πάλι η σιωπή!
Μην πέσει το σκοτάδι!
Δεν θα αντέξω τη στιγμή
Ταξίδι προς τον Αδη
Πέφτει η σιωπή ,πέφτει σιγή
Πέφτει η βραδιά πέφτει , η φωνή
Ο κλέφτης πάλι ήρθε
Κρατά στα χέρια το κλειδί
Χτυπά το χέρι στο κελί
Κι αμέσως με ξυπνάει
Ευθύς ο φόβος γρύλισε
Το όνειρο μου θύμωσε
Λόγια ψιθύρισε φυγής
Σε δρόμους άλλους της ζωής
Ανώτερης θεού φυλής
Τα μάζεψε και πήγε
Πέφτει η σιωπή ,πέφτει σιγή
Πέφτει η βραδιά πέφτει , η φωνή
Ο κλέφτης δεν περνάει
απόψε ξύπνιος έμεινα
κι μοναξιά πονάει
Είναι το βράδυ μου λειψό
Χωρίς το κλέφτη, το κενό
στη πόρτα ξενυχτάει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
