| |
Τι είναι αυτό που ψιθυρίζει
Τ’ όνομα σου απαλά
Και ποιο ειν’ αυτό που μου θυμίζει
Τα τρυφερά σου τα φιλιά
Που είναι αυτό που μου χαρίζει
Όλου του κόσμου τ’ άπιαστα
Και τι είναι αυτό που πλημμυρίζει
Τις σκέψεις μου κάθε βραδιά
Αν είναι ο ήλιος που με ζεσταίνει
Ας μείνει σ’ αυτή την αυλή
Αν είναι το βλέμμα σου, πια μένει,
Να γίνω εγώ η αυγή
Κι’ αν είναι βροχή που δροσίζει
Στάλα, στάλα να μ’ ακουμπάει
Μα αν είναι το μάτι σου που δακρύζει
Στην καρδιά μου ας κυλάει
Ποιο είναι αυτό που με γεμίζει
Με πάθος για να ζω
Και ποιος είναι αυτός που σφυρίζει
Σιγανά το δικό μας σκοπό
Αν είναι αέρας που θερίζει
Ας πάρει και μένα μαζί
Μα αν είναι η φωνή σου που ανεμίζει
Ας βρει τη δική μου ψυχή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
