| |
Μη σε βαραίνει θάλασσα η λύπη,
Σε λίγο...σαν φυσήξουν άνεμοι δροσιάς
Κι άναυλα σκορπίσουν τα νέφη και η καταχνιά
Κοντά σου πάλι θα γυρίσουν απ’τη λήθη
Τα παιδιά της γειτονιάς.
Κι αν διάβηκαν τόσοι καιροί,κι έχουν τα χνάρια ξεπλυθεί
Μην απελπίζεσαι, μέσα απ’τα βάθη της σιωπής
Βήμα βήμα αγαληνά στο δρόμο σου θα βγούν ξανά
Όλοι οι παλιοί σου φίλοι, σύντροφοι καρδιακοί
Ο Γιάννος ,ο Βασίλης ,ο Τάσος κι ο Κωστής
Άκου,καμπάνες αναστάσιμες όλες μαζί ηχούν
Μες στην Αμμόχωστο το πανηγύρι αρχίζει
Ψηλή ,για δές,σηκώνεται πολύχρωμη φωτιά
Σημαίες,φωνές και μουσικές στα ουράνια πετούν
Και η ξανθή σου αμμουδιά με νιάτα πλημμυρίζει
Άσε μονάχο τον καυμό,πάει πέρασε πιά η μπόρα
Μακρύ στρώσε στην άκρη σου τραπέζι
Βάλε κρασί μοσχάτο,καινούργια φόρεσε φτερά
Ναί,το κέφι της γιορτής ν’ανέβει πρέπει τώρα
Μια θεση θάναι μόνο αδειανη κι ενα κερί εκεί θα τρεμοπαίζει
Στη μνήμη του Μιχάλη,του μεγάλου αδελφού που χάθηκε στην Κερύνεια κατα την τούρκικη εισβολή στην Κύπρο το 1974.Ηταν 20 χρονών και υπηρετούσε τη θητεία του στην Εθνική Φρουρά .Στις 22 Ιουλιου 1974 πιάστηκε αιχμάλωτος και απο τοτε ηταν αγνοούμενος. Συμφωνα με μαρτυρίες τον εκτέλεσαν οι Τούρκοι με μια σφαίρα στο κεφάλι.Τα οστα του βρέθηκαν πρόσφατα σε ομαδικό τάφο στη κατεχόμενη Κύπρο.Ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.Τάφηκε με τιμές ήρωα.
Ο Μιχάλης αγαπούσε φοβερά τη θάλασσα.Τις περισσότερες του ωρες τις περνούσε στις ξανθές παραλίες της κατεχόμενης σήμερα Αμμοχώστου απολαμβάνοντας μαζι με την παρέα του τη θάλασσα .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
