Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130956 Τραγούδια, 269499 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Με τα λογια της Σεβίλης
 
Περίμενα ,παντα περίμενα πως ένα δειλινό
θα διασχίσει τ’οδόφραγμα της ντροπής
Και θάρτει,τις ωραίες στιγμές μιας άλλης εποχής
Μάζι να ξαναζήσαμε κάτω απ’τον ίδιο ουρανό

Ήταν ωραίες εκείνες οι μέρες
Όλα τα τύλιγε η αγάπη μας και η χαρά
Η ζωή μας περνούσε καλή και γλυκειά
Σαν τρεχαντήρι αρμένιζε μες τους αιθέρες

Τότε που τον αγάπησα γιατι είχε λεβέντισσα καρδιά
Γιατι σαν φύσηξε άνεμος κακός ,
Κι έγινε ο κόσμος μας θολός
Μ’έκρυψε μες στη ζεστή του αγκαλιά

Αντέξαμε την οργή τις ριπές και τη λάβα
Ξεφύγαμε απ’τις νυχτερίδες του τρομου,τις συνωμοσίες
Τους ξένους ληστές,τις στυγνές πανοπλίες
Σε μια πατρίδα μοιρασμένη που την κρατάνε σκλάβα

Και ξαναπήραμε τη μοίρα στα δικά μας χέρια
Μεθύσαμε απ΄του ονείρου την πηγή
Στη γή μας πάλι φέραμε εκείνη την παλιά ζωή
Με τα λουλούδια και τ’αστέρια

Η ιστορια που θα σας διηγηθω ειναι αληθινη.Ξεκινησε το 1973.Ο Νίκος και οι Σεβίλη ειναι Κύπριοι.Εκείνος Ελληνοκύπριος απο την Αμμόχωστο 20 χρονών τοτε.Εκείνη ειναι Τουρκοκύπρια απο την Μόρφου και ηταν τοτε 18 χρονών.
Γνωρίστηκαν σε καποιο φεστιβαλ νεολαιας κι αγαπήθηκαν παράφορα.Ο έρωτας τους ομως γνώρισε πολλες δύσκολες στιγμές λόγω θρησκείας και λογω εθνικοτητας.
Συναντιόντουσαν κρυφά σε τοπους οπου κανενας δεν θα μπορουσε να τους δει και ειχαν παντα το φοβο μεσα στη καρδια τους .Ομως ο ερωτας τους κράτησε.
Μετα τη Τουρκιη εισβολη στη Κυπρο το 1974 οι δρομοι τους χωριστηκαν.Η Σεβίλη ζουσε στη κατεχομενη Λευκωσια .Εγινε καθηγητρια τουρκικης γλωσσας.Ο Νικος εφυγε για να σπουδασει στην Αθήνα ιατρική.Οταν τέλειωσε το πανεπιστημιο πήρε την ειδικοτητα του παιδίατρου.Δεν επεστρεψε ομως στην Κυπρο .Δεν μπορουσε να αντέξει τον καϋμο του .Ήθελε νάναι μακρυά . Εζησε και εργαστηκε στην Αθήνα .Δεν παντρεύτηκε ποτε του.΄Εμεινε πιστός στον έρωτα του.

Οταν το 2003 άνοιξαν τα οδοφράγματα ο Νικος ήρθε αμέσως στη Κυπρο.Πέρασε το οδοφραγμα και πηγε στη κατεχομενη Μορφου αναζητώντας τη Σεβίλη.Απο καποιους ντοπιους τουρκοκυπριους εμαθε οτι βρισκεται στη κατεχόμενη Λευκωσια .Πήγε εκει .Το τι έγινε στη πρωτη τους συναντηση μετα απο τριαντα χρονια δεν περιγραφεται.Εκεινη δεν τον αναγνωρισε αμεσως .Ο Νίκος ειχε αλλαξει.Μετα απο μερικά δευτερολεπτα ομως η Σεβίλη του έδωσε τα χερια .Τα δακρυα της επεφταν βροχή.Ο Νικος εσφιγγε δυνατα τα χερια της και τα φιλουσε.Η Σεβιλη ηταν το ιδιο ομορφη και γλυκεια οπως τοτε.Δισταζε να την αγκαλιάσει.Γυρω τους ηταν οι γονεις και τ’αδελφια της.
-Αγκάλιασε την παιδί μου μη φοβασαι- του είπε ο πατερας της με τα σπασμένα του ελληνικα.- Το’ξερε πως θαρθεις.Σε περιμενε.Τριαντα χρονια σε περιμενει-
Ο Νικος τοτε καταλαβε .Ουτε η Σεβιλη παντρευτηκε.Την αγκαλιαζε και τη φιλουσε σαν τρελλος.

Παντρευτηκαν το 2004 με πολιτικο γαμο.Το γλεντι που ακολουθησε θα μείνει στην ιστορια .Τουρκοκυπριοι και ελληνοκυπριοι στο ιδιο τραπεζι,ετρωγαν επιναν χορευαν γλεντουσαν μαζι μακρυα απο μιση, έχθρες και παθη,μακρυα απο τα φωτα της δημοσιοτητας.
Μετα απο συμβουλή των γονιων της η Σεβιλη εγινε Χριστιανη.Βαφτιστηκε Μαρια.Το ονομα της Παναγιας στην οποια (σα μανα του Θεου) πιστευουν και οι τουρκοκυπριοι.

Ο Νικος και η Μαρια ζουν σημερα και εργαζονται στην ελευθερη Λευκωσια.Ο Νικος ηταν αχωριστος φιλος του αδελφου μου Μιχάλη.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Schatzi
15-12-2007 @ 04:02
Αντρέα μου κατανοώ και χαίρομαι για την αίσια κατάληξη πυ είχαν οι φίλοι σου.Να σε παρακαλέσω όμως να μη μιλάς για επανένωση της Κύπρου, γιατί πονάει.Τουλάχιστον τη φράση αυτή βαλτην σε εισαγωγικά...
Άντρεα Αραβή ,Πρόσφυγας,Αμμόχωστος,Κύπρος.
Ναταλία...
15-12-2007 @ 04:18
πολύ ωραία η ιστορία σου ::yes.:: ::yes.::
AndreasChristodoulou
15-12-2007 @ 04:20
Σε μια μελλοντικη επανενωση της Κυπρου θα χωρανε,πρεπει να χωράνε ολοι ελληνοκυπριοι,τουρκοκυπριοι,λατινοι,μαρωνιτες,αρμενιοι και ολοι οι αλλοι ξενοι που σε λιγο θα γινουν κυπριοι.
Schatzi
15-12-2007 @ 04:25
Προφανώς δεν έζησες την καταστροφή,τη μυρωδια του θανάτου,της λεηλασίας
Και βέβαια όλοι χωράνε,δεν το συζητώ,εγώ κατι άλλο είπα, εσύ κάτι άλλο καταλαβες.Να'σαι καλά καλέ μου,Ίσως όταν μεγαλώσεις να καταλάβεις. . .
AndreasChristodoulou
15-12-2007 @ 05:57
Το διορθωσα για να μην ταλαιπωρειται κανεις.Την προσφυγια και την καταστροφη την εζησα και τη ζω ακομα.Γεννήθηκα και μεγαλωσα στην Αμμοχωστο.Βεβαιως ενα γλεντι μεταξυ των δυο κοινοτητων δεν σημαινει και επανενωση.Αυτη αργει πολυ να ερθει ακομη.
Και οι τουρκοκυπριοι ομως υπεφεραν και υποφερουν απο την κατοχη
Aris4
15-12-2007 @ 06:20
Αντρεα , πολυ ομορφη ιστορια , με ωραιο τελος , μπραβο τους !!! ::yes.::
Καλες γιορτες σου ευχομαι ::xmas.::
elena351
15-12-2007 @ 06:26
Πολύ γλυκειά όμορφη ερωτική ιστορία με πραγματικά αίσιο τέλος!! ::love.:: Παρά τις αντιθέσεις!!!Να είσαι καλά Αντρέα μου να γράφεις!! ::hug.:: ::yes.::
Φαληρέας
15-12-2007 @ 14:12
::oh.:: ::theos.:: ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο