| |
| | Διαπίστωση |  | | | Αυτό το ποίημα είναι για σένα.Και συ,το ξέρεις... | | |
[align=center][B]Της ύπαρξής σου το αρχιπέλαγος,
ο αφρός σου,που τερμάτιζε πάνω στα χείλη μου,
πήραν κοντά τους,
την ηχώ της καρδιάς μου.
Στον πιο βρεγμένο βράχο σε περίμενα
και το "σ'αγαπώ" σου λικνιζόταν στον ελαφρύ κυματισμό
που πάνω του ταξίδευε του έρωτα το θέρος.
στην προσευχή σου πάνω
μεταμορφώθηκε η ύπαρξή μου,
αναστήθηκε η ελπίδα μου,που έτοιμη ήταν να παραδωθεί
στο μονοπάτι των πολλών.
Το δικών μου δακρύων απόγονοι, ήταν οι καημοί σου,
δίχως να το ξέρουμε στους γιάτρευα εγώ,
κωπηλατούσαν πάνω τους τα όνειρα σου
και εγώ σε κάθε μου βλέμμα στα έκανα εικόνα.
Είσαι τόσο όμορφη,
σαν την μορφή μιας σκέψης που την νιώθεις
σαν καταλαβαίνεις πως είναι για σένα,
όταν στο βλέμμα αυτού που σ'αγαπάει
λύνεις κάθε αίνιγμα που βεβιασμένα σου κερνάει
η κρύα λογική.
Γιαυτό έφερα την ψυχή μου ως εδώ,
την χάραξα πάνω στην βρεγμένη άμμο,τόσο έθραυστη είναι,
κι όμως παραδόθηκε,
στα δυό αβρά σου χέρια και αποφάσισε να ζει απ'την αναπνοή σου.
Είσαι εσύ τα πάντα,και κάθε τι που άνθισε με τον ερχομό σου
αδημονεί να το κόψεις,
άρωμα να σου αφήσει.
Έρωτά μου εσύ,στην υπερβολή με σπρώχνεις
από τότε που σε ένιωσα δικιά μου
την απουσία σου καθόλου δεν αντέχω,
και λύτρωση θεική είναι σαν ακούω και πάλι την φωνή σου.
Τόσο καλό μου κάνεις,
που αν ύστερα από κάθε θύελλα,επικρατεί τέτοια αγαλίαση ψυχής
ας φυσούν χίλιοι άνεμοι,
εγώ θα τους αντέξω.
Σαν με φιλούσες,αχ,τέτοια ήταν η ευτυχία
που αν πέθαινα εκείνη την ώρα,θα ήξερα τι ομορφιά φυλάει για μένα ο Παράδεισος.
Δεν έχω λέξεις να σου εκφράσω την χαρά μου,
βιαστική παραφωνία,
ας γίνουν λόγος μου οι χτύποι της καρδιάς μου.
Κόιτα απόψε το φεγγάρι,
μια τέτοια νύχτα σε αγάπησα - θυμάσαι; -
όταν κατάλαβα πως τόσο πολύ ταιριάζουν οι καρδιές μας
που εύκολα μια,θα μπορούσαν να γίνουν.
Μια πίστη κυβερνάει και τους δυό μας,
και έχουμε γίνει ξαφνικά,αγάπης άφθαρτος όρκος.
Για τούτο λοιπόν σε θέλω για πάντα,
γιατί η μοίρα μου,σε σένα μ'έχει δέσει.
Τι όμορφη που είσαι σαν κοιμάσαι,
στην ηρεμία σου πάνω,γαληνεύει η ψυχή μου
και μ'αγκαλιάζεις σφιχτά,
δεν αφήνεις τόσος έρωτας χαμένος να πάει,
ακόμα και τότε,
να μην παραπονεθεί ούτε ένα λεπτό,
πως δίχως την αγάπη μας το άφησες,
ούτε μια σκιά να μην νιώσει μόνη
εσύ,του καλοκαιριού,
η πιο όμορφη πεταλούδα.
Μέσα σε κάθε λίμνη,καθρεφτίζεται η ύπαρξή σου,
γιαυτό και αιώνες τώρα επιζεί
αυτό το αγγελικό σου πρόσωπο,
στα βότσαλα,στην άμμο και σε κάθε κλαδί των δέντρων
αιώνια θα φυλλάσεται η μορφή σου,
αιώνια σαν τον κύμα θα βρέχει την φαντασία μου,
αιώνια και εγώ θα ξέρω τι αγαπάω.
Εγώ,βλέπω χρώμα ακόμα και στο μαύρο,
είσαι εσύ η πιο γλυκιά απόχρωση
στον πίνακα της ζωής μου.
[/B][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | «Η αγάπη, ξέρεις, θέλει να δώσει χαρά παρά να νιώσει χαρά η ίδια.» | | | |
|
elena351
16-12-2007 @ 08:49 |
Εγώ,βλέπω χρώμα ακόμα και στο μαύρο,
είσαι εσύ η πιο γλυκιά απόχρωση
στον πίνακα της ζωής μου.
Γράφεις πολύ όμορφα!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | nirbana
16-12-2007 @ 10:36 | ένα αριστούργημα είναι , Νίκο
έχεις βέβαια και πολύ δυνατό ερέθισμα..την αγάπη σου!!!!!
| | primavera
16-12-2007 @ 13:41 | Κόιτα απόψε το φεγγάρι,
μια τέτοια νύχτα σε αγάπησα - θυμάσαι; -
όταν κατάλαβα πως τόσο πολύ ταιριάζουν οι καρδιές μας
που εύκολα μια,θα μπορούσαν να γίνουν.
| | Ναταλία...
17-12-2007 @ 03:23 |
Εγώ,βλέπω χρώμα ακόμα και στο μαύρο,
είσαι εσύ η πιο γλυκιά απόχρωση
στον πίνακα της ζωής μου.
υπέροχη η γραφή σου ::yes.:: ::up.:: ::love.:: | | iokasth
18-12-2007 @ 13:20 | και το( σ΄αγαπώ) σου λικνιζόταν στον ελαφρύ κυματισμό..
Υπέροχο, ολόκληρο το γραπτό σου.
ΝεφΕλλη | | parthenaki
07-01-2008 @ 05:43 | teleio!! ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
