| |
| | Ο θάνατος του ποιήτή |  | | |
Πάνω σε στίχους ξεραμένους στο λιοπύρι
και ξεχασμένους στού χειμάρρου την οργή
έτσι απέμειναν γραφή στερνή για το χατίρι
σε ένα θάνατο του άγνωστου γνωστού μας ποιήτή
καλούσε νύμφες και ερχόντουσαν κοράκια
για να του κλέψουν της γραφής του τη σπονδή
δεμένος Προμηθέας στα κοφτερά του βράχια
φοβότανε , το σπλάχνο του , πως δεν θα ξαναβγεί
επάλευε και ετράβαγε τη λυσσαλέα του αλυσίδα
για να τη σπάσει μόνος και να ελευθερωθεί
ποτέ του δεν κατάλαβε πως ξύπνησε η κλεψύδρα
για ένα θάνατο του άγνωστου γνωστού μας ποιήτή
αρμέμιζε και πλόργιαζε σε δύσπλωτα ποτάμια
μα είχε καταράκοτο τον ακάτιο τον πρώραιο ιστό
αφού σκορπίστηκε και μοίρασε σωτήρια σημάδια
περίμενε για να φανεί ο φίλος , που πίστευε πιστό
κι όταν ο δρόμος σκοτεινός δεν τον βοηθούσε
με λίγο φως να τον φιλέψει να βρει την πινελιά
που στον καμβά της νιότης του φλέρταρε ,φιλούσε
κάθε του σκέψη κάθε στίγμα σε κάθε δρασκελιά
βαρβάριζε αχόρταγος τις σκυθρωπές σελίδες
τις έσκιζε τις πέταγε με φόρα στη βάνδαλη φωτιά
μας ρώταγε αδιάφορος ... < μήπως εσύ τις είδες ; >
αφού τις είχε γεύμα του στης στάχτης τη βορά
ήταν κοινός αθάνατος στο θάνατο τον μισοπεθαμένο
για έναν πλέον άλλοθι του άγνωστου γνωστού μας ποιήτή
ότι κι αν γίνει , πίσω του δεν άφησε κρυμμένο ούτε θαμμένο
τον θησαυρό που έκλεψε κι έφερε απ ‘ τα έγκατα στη γη
όπου εσύ κι άλλος εσύ να θυμηθεί
το θάνατο του άγνωστου γνωστού μας ποιήτή.
…………………………
21 Ιουλίου 1928
< Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς, τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία όμως πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική.
Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξη τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περσότεροι, μαζύ με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι. Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο. Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τ' αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ημουν άρρωστος.
Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέση την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη , οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.
Κ.Γ.Κ.
Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Ολη νύχτα απόψε, επί 10 ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ηπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθή ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου .>
Κ.Γ.Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Φροντίζω να μένω πάντα περήφανος μέσα στη λύπη μου. (Γουίλιαμ Σαίξπηρ) | | | |
|
h v maverick
18-12-2007 @ 13:06 | Κάθε γραμμή ένα μικρό διαμάντι.
Τα σέβη μου. | | marakos1948
18-12-2007 @ 13:41 | ...δεν το ενστερνίζομαι | | Γιαννης Στιχακης
18-12-2007 @ 13:56 | Επιστολή Καρυωτάκη την 21 Ιουλίου του 1928 | | marakos1948
18-12-2007 @ 14:14 | ναι φίλε μου,το κατάλαβα..απλά δεν ενστερνίζομαι τα περί πνιγμού που γράφει και συνιστώ να μη καταλήξει απο αχαλίνωτη περιέργεια ..εμπειρία ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ,γιατί ΒΙΩΣΑ τον πνιγμό.. | | marakos1948
18-12-2007 @ 14:38 | ούτε και στο μέλλον φίλε μου,ούτε και στο μέλλον.Αν έχεις αχαλίνωτη περιέργεια για κάτι,μπές στο πιό σκοτεινό και επικίνδυνο τούνελ που υπάρχει στη ζωή του καθενός μας.,στον προσωπικό μας λαβύρινθο.
Εκεί μέσα δώσε την μάχη σου και γύρισε νικητής ξανά στη ζωή..
Μόνο τότε θα καταλάβεις την αξία της.Καλές γιορτές με αισιοδοξία και δύναμη ψυχής. | | Γιαννης Στιχακης
18-12-2007 @ 14:55 | Λόγο ορθογραφικού λάθους το σχόλιο μεταφέρθηκε πιο κάτω.
Να σου πω την αλήθεια φίλε μου αν και είμαι Καριωτακιστής ούτε κι εγώ το ενστερνίζομαι … προς το παρόν ! | | elena351
18-12-2007 @ 20:13 | Απλά......Υποκλίνομαι!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
