| |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | ....ένας καλός καφές όμως πάντα θα υπάρχει....(καλοπροαίρετο σχόλιο...διευκρινίζω...απλά θα «παίξω λίγο με τις λέξεις...). Θέλω να πω ότι σημασία δεν έχει ο καφές ο οποίος πάντα θα έχει το ίδιο χρώμα αλλά ο τρόπος που τον φτιάχνουμε....και αν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι ακόμα καλύτερα γιατί ξέρουμε πως τον θέλουμε...και με τα χρόνια τον πετυχαίνουμε όλο και πιο πολύ....φίλε....Yanni....Millie | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Millie.... Να παίζεις με τις λέξεις, ναι. Επιβεβαιώνω πως "....ένας καλός καφές όμως πάντα θα υπάρχει...." όμως πάντα θα υπάρχει επίσης και η πικρή γεύση στο τέλος... Μεταφορικά, την πίκρα την έκανα "φαρμάκι" και αυτό έμεινε ως κύρια γεύση μέχρι να γεννηθεί η σαχλίτσα που έγραψα αριστερά προχθές. Σε ευχαριστώ και πάλι για τα όμορφα σχόλια σου. Yianni | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Κατ αρχήν ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΧΛΙΤΣΑ!!!....Εν συνεχεία...ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΝΕΙΣ ΠΙΚΡΟ (καλοπροαίρετο) !!!...Μπορείς να βάλεις και λίγη «ζαχαρίτσα» και θα γλυκάνει
; )....Φιλιά....Millie | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Millie ...γλυκό τον πίνω τον κερατά, μα ποτέ απο τότε δεν πέτυχα ξανά αυτές τις αναθεματισμένες "δυο φουσκάλες", που απόμειναν να τις θυμάμαι σα δυό μάτια που ποτέ δεν τολμάς να "πιεις" για να μην τα χάσεις... Το "χάσιμο" τους που λες, είναι η "εκκίνηση" της προαναφερθείσας "πίκρας". Έλα που αυτή συναχίζει να τρέχει δαιμονισμένα δίχως σταματημό... Φιλί. Yianni | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | (...όσο για το χρόνο που "τρέχει" παράλληλα, ναι, είμαι γνώστης. Έχει τρέξει πολύς απο τότε :) Yianni ) | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Yanni
μερικές φορές εμείς οι...άνθρωποι...έχουμε ένα κακό... «κολλάμε» σε...κάτι (οτιδήποτε μπορεί να είναι αυτό) και περιμένουμε ότι όλα θα είναι ίδια μ εκείνο...μερικές φορές μπαίνουμε και σε ένα tripaki
του να συγκρίνουμε κι όλας (...μπλιάχ)...και...αναμένουμε...πότε θα κάνει τη πολυπόθητη εμφάνισή του...και...είμαστε τόσο «προσηλωμένοι» σ αυτή την «επαναφορά» που δεν τα «βλέπουμε» όλα !!! Μπορεί στον «καφέ» μας (βάζω και τον εαυτό μου μέσα...εννοείτε) να υπάρξουν δύο νέες «φουσκάλες» οι οποίες να είναι πολύ πιο όμορφες από τις προηγούμενες ...αλλά....αν δεν τις δούμε «εμείς» με άλλο μάτι πως θα καταλάβουμε αν είναι «πιο όμορφα τα μάτια» που έχουμε μπροστά μας ??? Εεε...??? Αυτό που θέλω να πω είναι πως από εμάς εξαρτάτε πως θα «δούμε τα άλλα μάτια» και από τη δική μας «τη ματιά»...ακόμα και κάτι ίδιο μπορούμε να το δούμε τόσο διαφορετικά αν το θελήσουμε....ή κάπως έτσι τέλος πάντων...Φιλάκια....Millie (Υ.Γ....όσο για το χρόνο που τρέχει παράλληλα....που ξέρεις ??? Κάποια στιγμή μπορεί να «βαρεθεί» και να αλλάξει πορεία....μπορεί να τρέξει κάθετα και κάπου....να συναντηθείτε.... ; )... | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Χρωστώ απάντηση εδώ, μα δεν προλαβαίνω :( Επιφυλάσσομαι. | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | ...tτώρα που βρέθηκε λίγος χρόνος, επανέρχομαι. Ξεκινώ απο το "κόλλημα". Ποτέ δεν περιμένω τίποτα που να θυμίζει κάτι άλλο. Εν τοιαύτη περιπτώσει, υπάρχουν ωραιότατα φωτοαντιγραφικά :-P Οι θύμισες όμως ναι, κρατούν τα πάντα ως ακριβώς είχαν, συνεχίζουν -για όσο- να σκαλίζουν και να ερεθίζουν το μυαλό μας και τέλος -είτε κακώς, είτε καλώς- μας κρατούν συντροφιά.. Γυροφέρνουμε την κουβέντα εδώ και μέρες, μα πάντοτε βρικόμαστε μπροστά στην "αισιοδοξία" και την "απαισιοδοξία" μας. Προσπάθησα -είναι προφανές- ατυχώς να τα ξεχωρίσω... Εν ολίγοις, δεν αναζητώ δυό νέες φουσκάλες σε κάθε καφέ, ούτε τις απαιτώ στους "απο εδώ και πέρα" καφέδες μου. Δεν απορρίπτω τα νέα ψησίματα,μπρίκια και υλικά, ούτε συγκρίνω τα αποτελέσματα :) Για να σε πείσω, τώρα πλέον μπορώ να πιώ μέχρι και Γαλλικό φίλτρου, που πάντα σιχαινόμουν. Ωστόσο τις φουσκάλες, μπορώ να τις θυμάμαι; Θέλω κάποτε να τις ζωγραφίσω, με μια απλή "ανάκληση μνήμης" (που λέει ο Stanislafski). Αλήθεια πες μου, δε θα ήταν σχεδόν χυδαίο απο μέρους μου, να περίμενα "δυό νέες φουσκάλες"; Yianni | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Χυδαίο??? Καθόλου δ ε ν το βρίσκω χυδαίο....αν αναλογιστώ πως εδώ και τόσα χρόνια προσπαθώ κι εγώ να δω κάτι «διαφορετικό» σε κάποιες «δικές μου φουσκάλες» και δ ε ν μπορώ...εεεεεεεε......κάποια στιγμή απηύδησα η άμοιρη..........ψάχνω κι εγώ κάτι....έστω και αυτές να τις δω «ανανεωμένες» ή κάπως τέλος πάντων....με άλλο μάτι, όπως προείπα....Πάντως κι εγώ πίνω γαλλικό και κυρίως στη δουλειά (βασικά μας τον έχουν έτοιμο και είναι η εύκολη λύση και ότι πρέπει για το πρωί να μη παιδεύεσαι κι όλας....)...η αλήθεια είναι λοιπόν πως... μπορεί να μη μοιάζουν με του ελληνικού αλλά... δεν παύει κι αυτός να έχει «φουσκάλες»!!! Τώρα σχετικά με την αισιοδοξία και την απαισιοδοξία....τι να πω ??? Κάποιες φορές όσο και να είμαι «κάπως» κι εγώ μπερδεύομαι κάπου στις προσωπικές μου πορείες....έτσι για να «παιδεύω» τον εαυτό μου περισσότερο...γιατί εν τέλει αλλάζουν πολύ λίγα...4 Φιλιά....είπαμε το λόγο ; )... Millie | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Με δεδομένο το: "΄στις δύο σου κάνουν και μια δώρο", περίμενα να δώ τρεις φορές αυτό που έγραψες :) (τέσσερα φιλιά τη μια, ένα την άλλη, πέντε παραπίσω, μαζεύω μπόλικα. Σε λίγο θα παραβγούμε και θα ηττηθείς) Yianni | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Πριτςςςςςςς......είμαι σίγουρη ότι προηγούμαι κατά πολύ..... Πάρε άλλα τόσα όσα ανέφερες....για να μάθεις.... ; ) .....Millie | | Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Millie είσαι ναζιάρα τελικά, έ;!!!Ιωνάς | | Ανώνυμο σχόλιο
04-08-2004 | stanislavski | | Ανώνυμο σχόλιο
04-08-2004 | stanislavski | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
