| |
[I][align=center]Για μια στιγμή,
Μοναχά για μια στιγμή,
Η αγάπη έπαψε να υπάρχει,
Ο πόνος είναι μεγάλος,
Οι χίμαιρες δεν υπάρχουν
Οι θάλασσες άφησαν τους ναύτες, μοναχούς να αγναντεύουν.
Η ονειρομάνα νύχτα, έριξε το πέπλο της μέσα στο ντουνιά
Κι η απονιά άνοιξε τα μαύρα της φτερά.
Οι άνθρωποι σταμάτησαν τα λάθη
κι ο θάνατος έπαψε να υπάρχει.
Το νερό της μάνας πηγής
τρέχει σαν μανιασμένο τέρας
κι εγώ εδώ,
να σε βλέπω να πεθαίνεις
κι η καρδιά μου να χτυπάει
σαν ξαφνιασμένο αγριοπούλι,
Σαν να το κυνηγάει η στυμφαλία όρνιθα
Για να του φάει τα σωθικά.
Για μία στιγμή,
Μοναχά για μία στιγμή
ο θάνατος δεν άντεξε,
σταμάτησε να παίρνει
μικρά παιδιά και όμορφες γυναίκες
και τι ειρωνεία,
για δες καιρό που διάλεξε
αυτό το δειλινό τ’ Αυγούστου,
Μέσα στην αγκαλιά του να σε πάρει
και να μην τον νοιάζει αν εγώ πονώ η δακρύζω
Για μια στιγμή,
Μοναχά για μιά στιγμή,
Ήρθε σιμά η μοίρα και μου θύμησε,
Εκείνη την μικρή υπόσχεση
που μου είχες δώσει, θυμάσαι?
Πως θα πεθάνουμε μαζί, θυμάσαι?
..................
‘Αχ, πόνε Εσύ σκληρέ,
Σταματά να στέλνεις
Αθώες ψυχές που δεν σε πείραξαν.
Σταματά, Αχόρταγε.
Τι σου έκανα? Πες μου?
Τη χαρά δεν με άφησες να ζήσω
Να αγκαλιάσω, να γευτώ
Τι κι αν ο κόσμος μας χλευάζει?
Τι κι αν ο κόσμος μας πετροβολεί?
Εγώ συνεχίζω να σηκώνω το δικό μου τον σταυρό.
Για μία στιγμή,
Μοναχά για μιά στιγμή,
Η μοίρα άλλαξε.
Μέσα στα συντρίμια της ζωής,
Αυτά που μισήθηκαν και αυτά που αγαπήθηκαν.
Γείρε σταυρέ μου, γείρε...
Να σε αγκαλιάσω, να σε φιλήσω., να σε κρατήσω για πάντα.
Μην φύγεις,
Στάσου,
Οι έρωτες χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου,
Στην αντάρα της λαχτάρας.
Εδώ είμαι Αγάπη μου...
Σε περιμένω να’ρθεις
Γύρνα, να σε αγκαλιάσω για μιά στερνή φορά.
Σε έχω ανάγκη, γύρνα
Μαζί, Εσύ κι Εγώ,
Για πάντα μαζί,
μέχρι να κλείσουν του Παραδείσου οι πύλες,
μέχρι να τελειώσουν οι σιωπές,
μέχρι να σταματήσουν τα δάκρυα.
Γύρνα Αγάπη μου, γύρνα.
Τα γαλάζια σου μάτια να δώ,
Που σαν θάλασσες θα με ταξιδέψουν,
Στην ζωή και το θάνατο μακριά.
Σε σελίδες ενός παλιού ημερολογίου,
που κανείς ποτέ δεν έγραψε,
που κανείς ποτέ δεν διάβασε.
Γύρνα Αγάπη μου, γύρνα.
Μέσα από την άβυσσο της ψυχής μου,
Σου φωνάζω.
Με κλάμα γοερό.
Εγώ, μαζί κι ο ουρανός,
Χωρίς το φεγγάρι να μας βλέπει,
[/align][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
