Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ρέκβιεμ (ή ένας δύσκολος μήνας)
 
[align=center][B]Φοβάμαι να περνάω από παλιά αγαπημένα μέρη
που τώρα είναι άδεια χωρίς εκείνη,
να χτυπάει ο αέρας
τα παλιά μισάνοιχτα παράθυρα.
Φοβάμαι να κάνω βόλτες στις ερημικές παραλίες
που κάποτε γεννήθηκε εκεί
το πιο όμορφο παραμύθι
παραλίες,που μάταια ψάχνω τα καλοκαιρινά μου κάστρα
τα γκρέμισε αλύπητα ο χειμώνας.

Φοβάμαι να ξοδεύω πια τις νύχτες μου
σε ερηπωμένα μπαρ,μόνος,
με αλκόολ,τόσο πολύ
που και τα δάκρυά μου γινόντουσαν εύφλεκτα
και κάθε που σε θυμόμουν να πιάνει πυρκαγιά.
Να πειράζω τα νεκρά λουλούδια
πάνω στα φαγωμένα τραπεζομάντιλα,
λουλούδια νεκρά,μα εκείνα δεν τα φοβάμαι
είναι νεκρά όπως είπα,
εγώ μάλλον φοβάμαι την ζωή.

Στιγμές-στιγμές,
ερχόταν απρόσκλητη η οργή
και με κατάπινε,
αλλά όχι,δεν οργίζομαι με σένα.
Μέ μένα,ίσως,που δεν στάθηκα άξιος να σε κρατήσω.

Αλλά εσύ,
που τόσο σκληρά με κοιτάς
περπάτησες ποτέ σε αγαπημένα μέρη άδεια;
Περπάτησες -όπως εγώ- βροχερά απογεύματα
με την βροχή να σε αποφεύγει;
Όχι,δεν πήγες σε αυτά τα μέρη ποτέ.
Θα σε είχα συναντήσει άλλωστε.

Άκουσες ποτέ αυτά που είχα πραγματικά να πω;
Λόγια που για σένα κραυγάζουν
φιμωμένα μήνες τώρα.
Όσο όμως και να θέλησες να τα σβήσεις
αυτά στέκονται φρουροί σε μια αγάπη που αργοπεθαίνει.

Με ένα αυτοκίνητο χρονομηχανή,
αφού έτρεχα τόσο
μήπως και προσπεράσω τον χρόνο,
μήπως τον προσπεράσω, ναι,
και ξαφνικά να πατήσω φρένο
να γυρίσω απότομα
και να δω το ευτυχισμένο παρελθόν μου.

Κοίταξα ένα σπασμένο καθρέφτη
και με είδα μισό,
μάζεψε το μπουφάν από το πάτωμα
-μου είπα-
έχει παγωνιά εκεί που πάμε.[/B][/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Θα όριζα εν συντομία την ποίηση σαν τη ρυθμική δημιουργία της ομορφιάς.
 
MARGARITA
24-12-2007 @ 10:34
Ευχές από μια καλή μάγισσα να πάψει η θλίψη να σε αγγίζει..
καλές στιγμές να έχεις από δω και πέρα και ας γίνει η θλίψη μια γλυκόπικρη ανάμνηση...τα τραύματα μας είναι τα παράσημα μας Νικόλα ::smile.::
Σκοτεινός ποιητής
24-12-2007 @ 11:12
Mε άγγιξε πολύ αυτό που έγραψες Μαργαρίτα!!!
Να 'σαι πάντα καλά! ::yes.::
Helene52
24-12-2007 @ 12:26
::cry.:: ::angel.::
Με την Μαργαρίτα και εγώ ::smile.::
iokasth
24-12-2007 @ 14:52
Νοσταλγικό, με μια πικρή μελαγχολία για κάτι που άφησες να τελειώσει..Φοβάσαι, Φοβάσαι. Μη φοβάσαι να θυμάσαι,..έχουν την γλυκόπικρη γεύση τους και η αναμνησεις μας.
Τα παράσημά μας όπως γράφει και η Μαργαρίτα.
Καλά Χριστούγεννα αύριο..
ΝεφΕλλη
primavera
25-12-2007 @ 06:48
δύσκολος..........
πολύ..........

Χρόνια πολλά
Ηλιαχτίδα
25-12-2007 @ 11:01
Να ξερες ποσο μου μοιαζει αυτο.......
τι να πω..... με συγκινησες πολυ..

Χρονια καλα να χεις με καλυτερη συνεχεια
elena351
26-12-2007 @ 02:18
αυτά στέκονται φρουροί σε μια αγάπη που αργοπεθαίνει. ::sad.:: ::love.:: ::sad.::

Χρόνια πολλά!!!!Εύχομαι το 2008 να ειναι πολύ καλλίτερο!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο