| |
Λες πως δε βιάζεσαι να φύγεις, μα το ξέρω,
πως θέλεις γρήγορα να τελειώσουμε εμείς.
Όμως δεν έμαθες ποτέ πόσο υποφέρω,
δεν το κατάλαβες κι ούτε θα το δεις.
Τα πράγματα σου στοιβαγμένες αναμνήσεις,
μες σε μια κούτα φθαρμένη και παλιά.
Όλα όσα έχτισα βιάστηκες να γκρεμίσεις
και στάζει αίμα η δική μου η καρδιά.
Ποτέ σου δε μ’ αγάπησες, το ξέρω
πως ήμουν ένα σου παιχνίδι απ’ τα πολλά.
Μα πριν να φύγεις εγώ θα σου τη φέρω
κι όταν θα φεύγεις η ψυχή μου θα γελά…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
