Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στίχοι ορφανοί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στίχοι ορφανοί
 
Όλους τους θάνατος τους έζησα
πάνω στα χώματα που μου είπαν να απολαύσω τη ζωή

Τη μεγαλύτερη μοναξιά την ένιωσα
περιτριγυρισμένος από χιλιάδες ανθρώπους

Κάθε κραυγή μου πνίγηκε
στα απόβλητα μιας σύγχρονης κι ένοχης σιωπής.

Πόσα καλοκαίρια πάγωσαν
απ' τους χειμώνες των συναισθημάτων μου;
Ποτέ δεν μπόρεσα να ζεστάνω τους παγετώνες
μιας καθημερινότητας που ευφραίνονταν
να βουλιάζει χαρούμενη στο πυκνό μαύρο χιόνι.

21 χρόνια, 21 καρφιά στολίζουν
το σταυρό του Γολγοθά μου
και βλέπω κόσμο πολύ
να έρχεται να δει-να διασκεδάσει-
με το αποτρόπαιο και περίεργο θέαμα.

Είμαι περίεργος, περίεργος.
Ίσως και επικίνδυνος.
Είμαι νέος και δεν αρκούμαι
στα κέντρα διασκέδασης με δυνατή μουσική
να λικνίζομαι θαυμάζοντας ημίγυμνα
και ένοχα γυναικεία κορμιά να επιδεικνύονται
προσμένοντας νυχτερινή απόλαυση
κάθε Σαββατόβραδο.
Περίεργος.

Είμαι νέος και δεν αρκούμαι
σε κινητά με κάμερες και τηλεοράσεις
σε φτηνές τσόντες για να σκορπάω τις ορμές μου
σε αυτοκίνητα, μηχανές και γκόμενες
για να προσαρμοστώ στα πρότυπα
που με θέλουν οι άλλοι της γενιάς μου.
Περίεργος.

«Μα άλλωστε τι να νιώθει αυτό το παιδαρέλι;
Έζησε χρόνια εξορίας, πολέμου, πείνας;
Ήπιε από της φτώχιας το ποτήρι;
Έχυσε καυτό ιδρώτα λιοκαμένης εργατιάς;
Γράφει με της άνεσης την πένα
και μάταιες φωτιές ανάβει στων νέων τις καρδιές
με στίχους απροσάρμοστους και ασεβείς
στη σύγχρονη άνεση και ευτυχία πόλεμο να κηρύττει!»
Ασεβής.

Περίεργος, επικίνδυνος κι ασεβής μαζί
που τολμάω αντίδρασης στίχους να γράφω
αντί με πράξεις να προσαρμοστώ –να ενσωματωθώ-
στο πελώριο χωνευτήρι της μαζικής υποδούλωσης
και να κατηγοριοποιηθώ με κωδικό καταχώρησης
στα σκονισμένα συρτάρια των υπολήψεων τους.

Είμαι και 'γω ένας ακόμα κρίκος
στην αλυσίδα της παρηκμασμένης νιότης
αμίλητος ακούω τα κατηγορώ τους
με σκυμμένο το κεφάλι
τα βέλη τους νιώθω το κορμί μου να τρυπούν.

Αφοριστικά πιστεύω,
ισοπεδωτικά κατηγορητήρια
μαζικοποιημένη αντιμετώπιση
Ιδού το σχεδιάγραμμα του κατηγορητηρίου!

Ποτέ όμως δεν ρώτησαν τη νιότη εκείνη
-αυτή που αφειδώς κατακρίνουν-
με τι σύγχρονους δαίμονες πολεμά.
Αρκούνται να αντικρίζουν από μακριά
τους δικούς τους νικημένους πόνους
και πάνω στις ξεκούρασης τις πολυθρόνες
την αχρηστία της νέας γενιάς ισοπεδωτικά αποφασίζουν

Υπάρχουν όμως και παιδιά
που στη μπουκιά το ψωμί
αντικρίζουν του πατέρα τον ιδρώτα.

Που τα όνειρα τους δεν σκορπούν
στου κέρδους και στου θεάματος τους σάπιους βωμούς

Που η επιθυμία τους να αλλάξουν τον κόσμο
στο μυαλό –στη ματιά τους- ωριμάζει
ακόμα κι αν γνωρίζουν πως πρόκειται για ουτοπία.

Όμως δεν κάνουν θορύβους
βροντερούς και ενοχλητικούς για να τους ακούσουν.

Δεν λάμπουν σα βασιλιάδες
στους τηλεοπτικούς θρόνους
για να συντονιστούν στο κανάλι τους.

Δεν ισχυρίζονται πως ξέρουν τα πάντα
ούτε πως είναι άξιοι θαυμασμού ή προσοχής
για να προσελκύσουν τα βλέμματα τους.

Ίσως γι' αυτό έχουν και κάποια μικρή αξία.

γιατί τα οροπέδια του αυτοθαυμασμού
ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να σκαρφαλώσει
και αυτοί που βρέθηκαν κάποτε εκεί
ποτέ δεν κατάφεραν να γλιτώσουν
από τη λατρεία που προσώπου
που ο καθρέφτης αντικατοπτρίζει


Αυτοί οι στίχοι είναι ορφανοί
ποτέ δεν μπόρεσαν να υιοθετηθούν
από τους στενόμυαλους πατέρες παλιών και νέων αξιών.
Καλύτερα.

Αφού μ' έχουν κρίνει πριν μιλήσω
τι αξία έχει να προσπαθώ να τους πείσω;

Σβήνω τα φώτα του κατηγορώ τους
και χάνομαι στα σκοτάδια μιας γλυκιάς ορφάνιας.

Μετέωρος ʼγγελος












 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.shortstory.gr
 
Ίμερος
07-12-2004
καλο για πεζό ...δώσε μου την άδεια να φτιάξω κάτι σαν ποίημα με τα λόγια σου
Ίμερος
07-12-2004
καλο για πεζό ...δώσε μου την άδεια να φτιάξω κάτι σαν ποίημα με τα λόγια σου
...sou...
07-12-2004
Δεν έχω λόγια....Αλλά...να διαφωνήσω σε κάτι...?γιατί με σκυμμένο κεφάλι τα κατηγορώ..?το κεφάλι σκύβουν οι ένοχοι -μερικές φορές ούτε και αυτοί βέβαια- ...ορθό, περήφανο κεφάλι πρέπει να υψώνεται στα κατηγορώ τους...τουλάχιστον αυτό μου βγάζουν αυτά που έγραψες...και...θυμήσου..όποιος θέλει να αλλάξει τον κόσμο, ας αλλάξει πρώτα τον εαυτό του...
stathis
07-12-2004
Όπως μόνο εσύ μπορείς να κάνης Μετέωρε δεν άφησες κάτι που να μπορώ να σχολιάσω, στο 99,9 τις εκατό συμφωνώ, εάν αυτό λέει κάτι το καταθέτω..
Μετέωρος Άγγελος
07-12-2004
mixali karo σου δινω την αδεια για το ποιημα που ζητησες... Μεγαλη μου τιμη να χρησιμοποιησεις τα λογια μου.
kin
07-12-2004
Στο ειχα πει εγω....θυμασαι? ..."...εσυ μπορεις να γραψεις ιστορια...".......
kapnosa-v-ainigma
07-12-2004
Μετεωρε, πολύ καλό! Πρεπει να συνηθίζεις στην ιδέα του να είσαι διαφορετικός και να μου το θυμηθείς ...αγουρα ματια θα σε δουν ως γραφικό, καποια στιγμή... Συνεχισε, με αγάπη για τον εαυτό σου....και κοιτα να μετεχεις στη ζωη με όλους τους τρόπους....Μην αποκλυεις ...
Ανώνυμο σχόλιο
07-12-2004
δωσε μου email να σου το στείλω
Ανώνυμο σχόλιο
07-12-2004
Μιχαλης
Ανώνυμο σχόλιο
07-12-2004
Η ενέργεια σε οργασμό ! Η νιότη η αλαλάζουσα ! Τα πιστεύω της ανωριμότητας και της ασυμβίβαστης βούλησης!...Ούρλιαζε Μετέωρε την αυθεντικότητά σου, ως ότου καταντήσεις (γιατί, στ ορκίζεται η Ιστορία, θα συμβεί) ένα απαρέμφατο κατεστημένο ! Κάτι, δηλαδή, που εγκυμονείς, χωρίς τη βούλησή σου. Πόσο διασκεδάζουν αυτού του είδους οι κραυγές το μέλλοντά σου χρόνο ! Παρ όλα αυτά, μπορείς και ΠΡΕΠΕΙ να ουρλιάξεις.Τώρα..που μπορείς! Ωσπου να αφομοιωθείς απ το σύστημα που ΔΙΑΛΕΞΕΣ να ζήσεις, τάχα γιά να το ανατρέψεις, βολεμένος στον καναπέ σου, με τα μακ-Ντόναλντς σου και τη γεύση της κόλα...Ωστόσο...ούρλιαζε !!! O φίλος σου---Spil---
Ανώνυμο σχόλιο
07-12-2004
Ας κοροΐδέψουμε, άλλη μιά, τον εαυτό μας...Είναι η αιτία να συνεχίσουμε να υπάρχουμε !!! --Spil--
Αγνή
07-12-2004
Αν δεν υπήρχανε οι άγγελοι, θα έπρεπε να τους εφεύρουμε!!! Εγώ σε χαίρομαι, ελπίζω να δυναμώσεις την ένταση...τα περί ασέβειας μόνο, που γράφεις, προδίδουν ενοχές...όχι, μην έχεις ενοχές...
Δημήτρης
08-12-2004
Δεν θα πω που διαφωνώ... κι αν δεν μπορούν να καταλάβουν... συγχώρεσέ τους... μην κρίνεις τόσο αυστηρά... Κάπου μέσα σε αυτούς βρίσκεις καμιά φορά τον εαυτό σου... για αυτό θυμώνεις κι απογοητεύεσαι... έτσι το ψυχολογώ το κείμενο σου... Πες μου αν κάνω λάθος, ʼγγελε με τα 21 σου καρφιά... Δημήτρης
Ίμερος
08-12-2004
Το έζησα από κοντά όσο μου επέτρεψε, το δούλεψα, το χάρηκα σα νάτανε δικό μου. Αώνιοι προβληματισμοί, κάθε γεννιάς το χάδι. τον κόσμο αλλάζουνε με μιας μα έμεινε ριμαδι. είναι καλλή κάθε επανάσταση αν αλλάζει λίγα πράγματα κάθε φορά. να το θυμάσαι όταν θα μεγαλώνεις τα παιδιά σου. ευχαριστώ
Εκάτη
08-12-2004
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον spil!!!! Μου άρεσε Μετέωρε!
annaΤi
08-12-2004
Μετέωρε κι εμένα μ' άρεσαν τα 21 καρφιά σου!!! Κι ενώ συμφωνώ με τον Spil, κλιδωνίζομαι ανάμεσα στους δυο΄σας, γιατί λες κι άλλα.... όπως, "πριν δικάσεις ρώτησε"... και όχι, δε μπαίνουν όλοι οι άνθρωποι σ' ένα σακούλι....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο