stixoi.info: Εξομολόγηση

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εξομολόγηση

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130389 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Εξομολόγηση

Περισσότερο ήθελα κάπου να "μιλήσω" παρά να γράψω ένα ακόμα ποίημα.

Μα εγώ ακόμα σ' αγαπώ
κι είναι πολλά που σου έχω κρύψει.
Είναι όλα αυτά που κρύβω
κι από την ψυχή μου την ίδια.
Σκοτώνω τις αναμνήσεις κάθε μέρα
και τη νύχτα επιστρέφουν δυνατότερες
έχουν τον τρόπο να φωλιάζουν
στα εύθραυστα τοιχώματα του μυαλού
στις πιο ευάλωτες γωνιές της σκέψης
και να ψέλνουν ύμνους στο παρελθόν.
Στα πόδια μου μπερδεύεται το παρόν
και δεν ξέρουν προς τα που να τραβήξουν
κι έχουν τόσο συνηθίσει στα παλιά βήματα,
στο χορό της αγάπης
και στην άγρια ομορφιά του έρωτά σου.
Μοιάζει το μέλλον να είναι μια φάρσα
σαν αυτή που μου παίζει η καρδιά μου
κάθε φορά που σε αντικρύζω
κι έχω τη φωτιά στο βλέμμα,
τρέμω τα χείλη να ανοίξω
για να σου πω αυτό που νιώθω
και να δαμάσω τα χίλια συναισθήματα
που έτσι σαν αγέρας με συνεπαίρνουν
και με κάνουν να γυρνώ σε σένα,
που όσο κι αν λέω πως σε έχω ξεχάσει
τόσο πιο μεγάλο γίνεται το ψέμα μου.
Πες μου: πόση μνήμη μπορεί να έχει η αγάπη;


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Όνειρο ήτανε Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Πεζά

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

This is the end, my only friend...

Maria Olsen 04-01-2008 @ 17:51	Καλό και θλιβερό ::sad.::
skoutera 04-01-2008 @ 18:34	Το βάθος της αλήθειας σου συγκλονίζει ::smile.:: ::love.::
Ναταλία... 05-01-2008 @ 03:52	Είναι όλα αυτά που κρύβω κι από την ψυχή μου την ίδια. κρίβει πονο το γραπτό σου ::yes.:: ::smile.:: ::xmas.::
nirbana 05-01-2008 @ 08:00	πόση μνήμη μπορεί να έχει η αγάπη? μνήμη+πόνος για μερικά χρόνια μνήμη σκέτη για πάντα... ::smile.::
aperadosini 05-01-2008 @ 09:04	::lost.:: ::smile.:: ::xmas.::
velico 05-01-2008 @ 14:48	Σκοτώνω τις αναμνήσεις κάθε μέρα και τη νύχτα επιστρέφουν δυνατότερες έχουν τον τρόπο να φωλιάζουν στα εύθραυστα τοιχώματα του μυαλού στις πιο ευάλωτες γωνιές της σκέψης και να ψέλνουν ύμνους στο παρελθόν ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο