| |
Ονειρεύτηκα, πως το τραγουδούσε ο Πασχάλης Τερζής!( Κι ύστερα, ξύπνησα!)
Καλημέρα!
ΝΥΧΤΩΝΕΙ ΚΙ ΑΠΟΨΕ
Πάει καιρός και λίγο λίγο συνηθίζω,
την μοναξιά την έχω φίλη μου παλιά.
Τη μέρα ξέρω τη ζωή μου να ορίζω,
όμως η νύχτα μ’αγκαλιάζει, σαν θηλιά.
Λίγο η δουλεία, λίγο το τρέξιμο της μέρας,
χάνεται η θύμηση, και το μυαλό ξεχνά.
Όμως ξανάρχεται στη σκέψη σαν αγέρας,
όταν της νύχτας το ταξίδι ξεκινά.
(Ρ)
Νυχτώνει κι απόψε, νυχτώνει,
στα όνειρα πάλι θα ρθει.
Ανοίγει η πληγή και ματώνει,
κι αφήνει σημάδι βαθύ.
Νυχτώνει, κι ο φόβος με πνίγει,
εφιάλτες και πάλι θα δω.
Την πόρτα θ’ ακούσω ν’ ανοίγει,
και όμως δεν θα’ ναι εδώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
