| |
| | Κουφέτα |  | | | είναι απλό! Όταν δεν αγαπάς πια, δε γράφεις για την αγάπη σου ...κι όταν γράφεις, μη λες ψέματα, αγαπάς παράφορα! | | |
[I][B][align=center]ΚΟΥΦΕΤΑ!
Χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες, ελάτε στη γιορτή
γίνεται γάμος σήμερα και έχει απαρτία
οι συγγενείς κοιτάζονται με μάτια γουρλωμένα
και πίσω απ’ το χαμόγελο, τι τάχα;
η ζήλια κρύβεται ολοένα κι η κακία
τριγύρω οι παράνυφοι μοιράζουν μπομπονιέρες
- ελάτε κύριε, μη στέκεστε, πάρτε κουφέτα!
- και στα δικά σας, και στα δικά σας, να ζήσετε!
έστησε ο χάρος παγανιά στο γλέντι
και στα μισά της εκκλησιάς παραφυλάει στη γωνία
οι συγγενείς χαμογελούν μα είναι στ’ αλήθεια ξένοι
κι η νύφη ανεβαίνει ασπροντυμένη
για δες, παντρεύονται στην εκκλησιά οι ερωτευμένοι
μα είναι στο βάθος της καρδιάς τους χωρισμένοι
αφού κανείς δεν έμαθε, αγάπη τι θα πει
έστησε ο χάρος παγανιά στο γλέντι
στα μεθυσμένα μάτια τους ανάβει πυρκαγιές
- ελάτε κύριε, μη στέκεστε, πάρτε κουφέτα!
ειν’ η αρρώστια της ψυχής μία λεπτή ισορροπία
άλλος πηδάει ρεματιές κι άλλος τις αποφεύγει
σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό, τι σε κρατά κλεισμένη
φυλακισμένη απ’ τον κόσμο π’ απαρνήθηκες;
τη νύφη ψάχνω. Ω! τι χαρά, ειν’ η δική μου αγαπημένη
κι εμείς, πότε θα φάμε τα κουφέτα μάτια μου;
η σοκολάτα άσπρισε και μοιάζει στα μαλλιά μου
κι όσο περνά ο καιρός, θα καταριέμαι την ορφάνια μου
τριγύρω οι παράνυφοι μοιράζουν μπομπονιέρες
- ελάτε κύριε, μη στέκεστε, πάρτε κουφέτα!
- και στα δικά σας, και στα δικά σας, να ζήσετε!
παράγγειλα τα στέφανα και μαύρο δακτυλίδι
- σου το ‘πα, ο χάρος περιμένει στη γωνία
για νυφικό ένα πένθιμο ριχτάρι από βελούδο
τι να κρατάς φυλακισμένη την αγάπη σου;
ρίχτη στον άνεμο να φύγει με μανία
να σκορπιστεί το ριζικό στα σκαλοπάτια μου
παράγγειλα τα στέφανα και μαύρο δακτυλίδι
σύρε και βρες τη μάγισσα που σου ‘φτιαξε την προίκα
κι έλα μετά μεσάνυχτα σε ‘κείνο το ξωκκλήσι
κι από τα βάθη δύο ανήμπορων καρδιών
που ξέρεις; - ίσως η αγάπη να καρπίσει
θα σου τα στείλω με το πρώτο καρδιοχτύπι, στην αυλή
και με το δεύτερο που θα ‘ρθει απ’ το κορμί σου
θα έρθω να σε κλέψω απ’ τη μοίρα σου
έστησε ο χάρος παγανιά στο γλέντι
και στα μισά της εκκλησιάς παραφυλάει στη γωνία
τριγύρω οι παράνυφοι μοιράζουν μπομπονιέρες
- ελάτε κύριε, μη στέκεστε, πάρτε κουφέτα!
- και στα δικά σας, και στα δικά σας, να ζήσετε!
γιώργος_κ[/align][/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
primavera
14-01-2008 @ 11:50 | να μείνω στο σχόλιο σου !!!!! ?
Όταν δεν αγαπάς πια, δε γράφεις για την αγάπη σου ...κι όταν γράφεις, μη λες ψέματα, αγαπάς παράφορα!
::theos.:: | | ΠΡΩΤΑΡΗΣ
14-01-2008 @ 12:00 | Δεν μπορώ να πω....
υπέροχα τα "ασπρό-μαυρα" κουφέτα σου...
αλλά θα συμφωνήσω με τη Νικόλ και θα κρατήσω το σχόλιο... πολύ φιλοσοφημένο.. ::theos.:: | | Σκοτεινός ποιητής
14-01-2008 @ 12:11 | Με τους από πάνω ::theos.:: | | Helene52
14-01-2008 @ 12:49 | Και εγώ ::yes.:: ::theos.:: | | tomas_to_tomari
14-01-2008 @ 12:58 | egw den 8a meinw sto uperoxo sou sxolio alla 8a proxorisw sto polu va8os tou ergou sou.pragmatika me sundarakse kai isos mou eipe kai kapia mustika gia mena.euxaristw polu gia auto. | | Γιώργος_Κ
14-01-2008 @ 13:16 | Σας ευχαριστώ θερμά όλους! Μια υπόκλιση κι από μένα ... ::theos.:: | | elena351
14-01-2008 @ 13:19 | Me olous tous prohgoumenous!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Γιώργος_Κ
14-01-2008 @ 13:23 | ::kiss.:: | | Maria Olsen
14-01-2008 @ 13:27 | Ούτε εγώ δεν βρίσκω λόγια... ::theos.:: | | CaTHeR|Na
14-01-2008 @ 14:15 | Όταν δεν αγαπάς πια, δε γράφεις για την αγάπη σου ...κι όταν γράφεις, μη λες ψέματα, αγαπάς παράφορα!
auto me voh8hse sthn erwthsh pou evala ego sto diko mou keimeno!!! thanks!!!! ::up.:: | | ORLANDINA
14-01-2008 @ 14:51 | τελειο αλλα πιο τελειο απο το σχολιο σοπυ δεν υπαρχει!!! | | αντικλείδι
06-12-2010 @ 13:18 | Πολύ μου άρεσε, μπράβο σου Γιώργη !!!!!!! ::hug.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
