| |
| | Αναμονή μέσα σε ρούχα από χιόνι . |  | | | Απ' τα ταβάνια των ονείρων μου κρέμονται μάσκες οξυγόνου για φεγγάρια . . . | | |
Κάθομαι σε ένα μόλο.
Στην πίσω πλευρά του λιμανιού.
Αποτελειώνω μια μέτρια κρέπα.
Γλυκιά..
Πιο ’κει ζευγάρια μισοαγαπιούνται
και μισοχα ιδεύονται..
πίσω από κλειστά παράθυρα.
Μπρος μου η ελλειπής σελήνη,
κοιτάζει χαμηλά.
Ψάχνει στη θάλασσα το κομμάτι που της λείπει..
Κι εγώ στη μέση,
πιο μόνος κι απ’ το πιο εξόριστο άστρο,
στην άκρη του σύμπαντος..
δαγκώνω και την τελευταία μπουκιά..
Καταπίνω με το βλέμμα στραμένο πάνω.
Αυτό δεν είναι φως απόψε..
Κάποιος ανέβηκε στο φεγγάρι κι έβαλε ντίμερ..
Και σε νερά από κρύσταλο,
με ραντίζει το κόκκινο..
αυτό που κρέμεται στα χείλια της νύχτας
και χορεύουν τα κύματα τα ξωτικά...
Κι άξαφνα είμαι φωτιά
σε ακουαρέλα τρελού ζωγράφου..
Γιατί το κοιτάζω
και βάφει το βλέμμα μου...
Σκύβω και φιλάω τη θάλασσα
με χείλια που τρέμουν
κι ανάσα γερακιού..
κι όλο το πέλαγο ξενυχτάει μέσα μου.
Έχει τόση σιωπή που
ακούς το κλάμα από τα σύννεφα,
καθώς αποχωρίζονται
το ένα το άλλο.
Είναι η ώρα που η ψυχή,
αρπάζει ένα φεγγαρόσκοινο
και χάνεται στο χλωμό φωτόσχημα
που κρέμεται εκεί πάνω..
Αν το φεγγάρι πονάει για κάτι,
είναι που το ανθρώπινο είδος θα αφανιστεί
και δεν θα ’χει πια πουθενά,
μάτια να το καμαρώσουν..
Επίσης το ότι η γη δεν ξέρει να χορεύει
και κάνει μόνο σβούρες,
δεν είναι λόγος να την καταδικάσουμε
κι αυτή σε θάνατο..
Εμείς οι άξιοι χορευτές της ζωής..(χα χα χα)..
Πόσα κιλά μελωδίας
να κουβαλήσω απόψε,
για να ’χουν ήχο τα ξερά δάση..
Πόσα ανοιγοκλείματα των βλεφάρων,
για να ’ναι σα να πετάνε και πάλι πουλιά..
Ρε σεις πουλάκια..
μήπως είδατε το σκύλο μου;
Αυτόν που θα πρωτοσυναντήσω σε τρία χρόνια
κι εικοσιδύο μέρες..
Αυτόν που θα τρέξει να μ' αγκαλιάσει
σε πέντε μήνες από τότε,
καθώς θα βγαίνω απ' τα νερά,
νύχτα..
Αυτόν μωρέ..
που 'ναι αδέσποτος..
σαν εμένα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή . . . | | | |
|
estia
16-01-2008 @ 19:47 | Αστρόκηπε υπέροχο το γραφτό σου ::smile.:: | | Ναταλία...
17-01-2008 @ 04:44 | πολύ πολύ καλό ::up.:: ::yes.:: | | Αγνή
17-01-2008 @ 05:48 | Αδέσποτα έχει πολλά. Γιατί δεν τον συναντάς από σήμερα;;;; | | Αστρόκηπος
17-01-2008 @ 07:31 | Καλησπέρα σε όλους!
Αγνή είναι πιο όμορφο θαρρώ
και πιο σωστό,
ν' αφήνουμε τη ζωή να μας πηγαίνει.
Εκείνη ξέρει καλύτερα πότε είναι η κατάλληλη
στιγμή για τα πάντα!
Εμείς αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.. | | nirbana
17-01-2008 @ 09:09 | σαν εμένα, σαν εσένα , σαν αυτόν..
πολλοί οι αδέσποτοι στον κόσμο
υπέροχα δοσμένο το ποίημά σου.. ::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
