Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πάντα κάτι μένει
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130539 Τραγούδια, 269406 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πάντα κάτι μένει
 να μας στοιχειώνει..καληνύχτα
 
Είχαν πεθάνει όλοι οι φόβοι πιά νόμιζε
τους είχε αφήσει στο πάτωμα να σαπίζουν
όσους δεν χωρούσαν στη ντουλάπα
και τώρα [I]τί[/I]
ένιωθε σαν κόκκος σκόνης αποτελούμενος απο συστατικά άγνωστα
πόσο λίγη αντοχή πιά

Την ανάγκη
να'ξερε πώς σκοτώνουν [I]την ανάγκη[/I]

Χρειαζόταν κάτι σταθερό
κρατήθηκε απο το κάγκελο του κρεββατιού
τύφλα ήταν πάλι
και εκείνο έτριξε
Χρειαζόταν κάτι σταθερό για να περάσει η νύχτα
Βγήκε στο μπαλκόνι
φαινόταν ένα αστέρι
Έλαμπε
Μπορεί και να'χε πιά σβήσει
και να κοιτούσε απλώς μιά λάμψη που δεν υπάρχει πιά

Έμεινε εκεί να κοιτάζει το πτώμα
μέχρι που άρχισε να χαράζει κι ακόμα δεν είχε βρεί τρόπο
να σκοτώσει την ανάγκη
[I]την ανάγκη της αγκαλιάς[/I]

Γύρισε στο δωμάτιο και ένιωσε μιά παρουσία
επάνω στο κρεββάτι
ζωντανός ακόμη
βρισκόταν ένας φόβος
ο φόβος της αγκαλιάς που μπορεί να μην ερχόταν ποτέ

[I]Θα κοιμηθώ μαζί σου απόψε[/I]
του είπε
και ξάπλωσε


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Μπυρολόγιο
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

απ'της ψυχής μου το ιερό,ως της ζωής μου το μπουρδέλο..πηγαινοέρχομαι..
 
silmariel
17-01-2008 @ 14:29
http://rapidshare.com/files/84616461/08_-_Evenstar__Featuring_Isabel_Bayrakdarian_.mp3.html
MARGARITA
17-01-2008 @ 14:41
Ο φόβος του φόβου σωστά αποτυπωμένος....μπράβο σου μικρή μου....μόλις μάθεις πως σκοτώνεται η ανάγκη πε μου....
::wink.:: ::hug.::
MASTER
17-01-2008 @ 16:17
γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει...
γιατί δεν έρχεσαι ποτέ...ποτέ όταν σε θέλω ε;
Έχεις πολύ μεγάλο δίκιο. Ο φόβος αυτός είναι ο χειρότερος, γιατί δεν είναι μόνο φόβος του ενστίκτου, αλλά και φόβος του μυαλού...Καλή σου νύχτα.
tomas_to_tomari
17-01-2008 @ 17:41
ade mou thn eftiakses thn oreksh pali...twra kserw me pion 8a koimi8w...

polu wreo pandos ::up.::
Σελίνα
17-01-2008 @ 23:29
... ωραίο ..
καλημέρα σου
Αστεροτρόπιο (Jeny)
18-01-2008 @ 02:08
σαν την πόλη των ζωντανών νεκρών ένα πράγμα.
Με το τέλος σου τώρα και πάντα.
Και μην αγοράσεις ποτέ ξύλινο κρεβάτι. Σίδερο.
::love.:: ::hug.::
giannisanas
18-01-2008 @ 03:15
Μπράβο! πολύ καλό
Χρειαζόταν κάτι σταθερό
κρατήθηκε απο το κάγκελο του κρεββατιού
τύφλα ήταν πάλι
και εκείνο έτριξε
Χρειαζόταν κάτι σταθερό για να περάσει η νύχτα
Δήμητρα
18-01-2008 @ 03:44
Μαριαννάκι.......
Φιλιά! ::love.::
balistreri
18-01-2008 @ 04:53
για να ξέρεις...όταν είσαι τύφλα το κάγκελο του κρεβατιού δεν σε βαστάει... ::wink.::
AleXandros K.
18-01-2008 @ 08:15
Αυτός ο φόβος δεν πεθαίνει ποτέ!
velico
18-01-2008 @ 13:52
πολύ αληθινό ::yes.::
foteinos
18-01-2008 @ 15:02
Την ανάγκη
να'ξερε πώς σκοτώνουν την ανάγκη... και κοιμήθηκε με τον φόβο... πολύ δυνατό όλο με εξαιρετικό τέλος

::smile.::
silmariel
18-01-2008 @ 17:04
Μαργαρίτα μου, μάλλον θα περιμένεις πολύ..αλλα αν το βρείς εσύ πρώτη μου λές..
Βικτωρα..μέσα έπεσες..και στο τραγούδι..
Τομάρι..βιτσιόζο σε βρίσκω
Ηλέκτρα, να'σαι καλά
Τζενάκι,εσύ το κραβάτι το έχεις δεί..καλύτερα να σκουριάζει παρα να το τρωει το σαράκι
Γιάννη,έτσι κι αλλιώς τα κορίτσια χρειάζονται σταθερότητα..
Δήμητρα,χαθήκαμε, αλλά θα τα πούμε..
Μπάλι,εξαρτάται απο το ειδικό βάρος
Αλέξανδρε, μη με ρίχνεις..όλα νικιούνται..
Velico.ευχαριστώ..
Φωτεινέ,όλα στο τέλος κρίνονται εξάλλου,έτσι δεν είναι;

σας ευχαριστώ όλους..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο