Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131037 Τραγούδια, 269514 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το άλογό σου
 
Μόνος κοιτάς και δε μιλάς είναι αυτό που αγαπάς
που σε κρατάει μες τ’ ατέλειωτα σκοτάδια.
Όλα τα ξέχασες από το χθες μες το παράλογό σου
όμως δεν ξέχασες ποτέ τη σκόνη απ’ τ’ άλογό σου.

Στο σούπερ μάρκετ χάθηκες σε διαδρόμους
σε λεωφόρους περπατάς μες σε ανόμους
παίζει η τιβί από προχθές για να ξεχνάς τις εποχές
σκόνη σηκώθηκε, δε φταις, είναι του αλόγου οι οπλές.

Σε συζητήσεις μπλέχτηκες, νέα μαθαίνεις
ξάφνου στης μάχης τις σκηνές λίγο σωπαίνεις
ένα γουέστερν σου γυρνά κάτι από σένα
μπαούλο ξεκλειδώθηκε με περασμένα.


Όλα τα ξέχασες από το χθες μες το παράλογό σου
όμως δεν ξέχασες ποτέ τη σκόνη απ’ τ’ άλογό σου.
Σε συγκινούν οι εποχές με των προγόνων αίμα
στον ξεχασμένο σου θεό κρύβεις το ψέμα.

Μέσα στης μάχης τον αχό το χαλινάρι σου σφικτό
θυμάσαι τώρα ένα σκοπό μες το παράλογό σου
το σφύριγμα που σου ‘φερνε πίσω το άλογό σου.

Ίσως να ξέχασες πού πας και πού γυρίζεις
ξύλινα κάγκελα ακουμπάς και το ποτίζεις.
Κάτι θυμάσαι μα εσύ δεν είσαι πια πολεμιστής
το χέρι σου τότε γιατί να σφίγγει ακόμη το σπαθί;


Αν είσαι εσύ γι’ αληθινά κι άλλα σπουδαία
δεν είσαι ένας αριθμός, ζητάς σημαία.
Όλα τα ξέχασες από το χθες μες το παράλογό σου
όμως δεν ξέχασες ποτέ τη σκόνη απ’ τ’ άλογό σου.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ανασύρω
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
23-01-2008 @ 14:35
23-01-2008
dragoste 20:59 Απίστευτοι στίχοι για άλλη μια φορά...!
Helene52 20:59 Με τον Νικόλα και εγώ ......
Adri Στεφόπουλος 21:28 χαιρετώ σε και χειροκροτώ σε!!!!!!
marakos 23:01 πολύ καλό !
kleisto parathyro 23:27 δεν εκανα "κλικ".. μπορει να φταιω εγω ομως
Λασκαράτος 23:49 ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
23-01-2008 @ 14:50
πατημασιές του χθες και του σήμερα...
καλό!
tomas_to_tomari
23-01-2008 @ 14:54
polu kalo agapith mou 8eodwra.kai se polu kalh stigmh panw pou eixa mia shzhtish gia to 8ema..
::up.::
Ναταλία...
23-01-2008 @ 21:24
Αν είσαι εσύ γι’ αληθινά κι άλλα σπουδαία
δεν είσαι ένας αριθμός, ζητάς σημαία.
Όλα τα ξέχασες από το χθες μες το παράλογό σου
όμως δεν ξέχασες ποτέ τη σκόνη απ’ τ’ άλογό σου
άπαιχτο ::yes.:: ::yes.::
AndreasChristodoulou
24-01-2008 @ 01:10
Φοβερο
balistreri
24-01-2008 @ 02:39
τι έγινε;;; αφήσαμε την θάλασσα και πιάσαμε ξηρά;;;
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
24-01-2008 @ 08:54
Άσχετο: Δεν υπάρχει εποχή χωρίς σασπένς όταν έχουμε όμως αφήσει χώρο για αυτό. Με άλλα λόγια όταν θυσιάζουμε μερικά τετριμμένα και έχουμε υπομονή δεν υπάρχει περίπτωση η ζωή να μην έχει ένταση από μόνη της. Όμως δεν πρέπει να τρέχουμε μπροστά να κάνουμε τον σκηνοθέτη εμείς. Τότε η πληρωμή μας είναι να συμβαίνουν διάφορα εντυπωσιακά... Ο ποιητής έχει αυτό το πλεονέκτημα, να μπορεί να περιμένει και τότε βλέπει ότι όταν αδειάζει τη ζωή του αυτή αλλάζει μαγικά.
Στην ζωή δεν συμβαίνουν πολλά επειδή έχουμε εμείς ήδη κάνει άλλα. Η ζωή πολλές φορές μοιάζει να έχει ρουτίνα. Αυτό είναι ψέμα. Υπάρχει μόνο για να βαρεθούμε και να κάνουμε λάθος. Στην πραγματικότητα υπάρχει κίνηση. Για αυτό και υπάρχει ο θάνατος.
velico
24-01-2008 @ 09:12
καθόλου άσχετο θα έλεγα!
είναι όμως τρόπος ζωής!
φιλοσοφία ολόκληρη!
και την ασπάζομαι...

πάντα σε διάβάζω και πάντα μου αρέσει!αυτή τη φορά νομίζω πιο πολύ ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο