| |
| | Συννεφιές |  | | | Συννεφιασμένος ο ουρανός όλη μέρα, κι ακόμα δε λέει να βρέξει.. | | |
Συννεφιασμένη Τετάρτη σήμερα.. Αν και δεν ταιριάζει και πολύ, συνήθως οι Κυριακές είναι έτσι, που λεν και τα τραγούδια.. Μια κούραση με τριγυρνάει σήμερα απ το πρωί, σα γρίπη.. Και που όρεξη για δουλειά, με τέτοια διάθεση..Αν και με τη δουλειά την πραγματική μου δεν έχω πρόβλημα, με την ηλίθια τη χαρτούρα και τη «λάντζα», που επιβάλουνε οι «σοφοί» καρεκλοκένταυροί μας είναι που δεν την παλεύω σήμερα.. Ε ναι να πρέπει να πας σε τρία διαφορετικά κτήρια, να πάρεις πέντε διαφορετικές υπογραφές, για να πάρεις ένα φάρμακο να κάνεις θεραπεία για τενοντίτιδα σε έναν ασθενή σου, μου πέσε λιγάκι βαρύ αυτή τη γκρίζα μέρα..
Με αφορμή λοιπόν το άσκοπο αυτό τρέξιμο, θυμήθηκα κάποιες στατιστικές που διάβαζα, που λέγανε πως αν θέλεις να αγοράσεις αυτοκίνητο, και ξέρεις κάποιον από μέσα απ το εργοστάσιο, να διαλέξεις εκείνο της Τετάρτης.. Είναι λέει που οι εργαζόμενοι εκείνη τη μέρα έχουν πολύ καλύτερη διάθεση.. Γιατί τη Δευτέρα ε, αρχή της εβδομάδας, τι όρεξη να χουνε.. Και τις Παρασκευές στην ξεκούραση το μυαλό τους..
Τελικά ούτε στις στατιστικές ταιριάζω.. Βουνό μου φαίνεται η βδομάδα ακόμα.. Πάντως μια και είπαμε για Συννεφιές και στατιστικές, να κι άλλη μια που ξεπετάχτηκε ακάλεστη στη σκέψη μου.. Μια που έχει να κάνει με τους Φιλανδούς.. Άσχετο θα μου πεις, μα για να δούμε.
Λοιπόν έχει τα μεγαλύτερα ποσοστά κατάθλιψης και αυτοκτονιών εκεί πάνω. Αιτία; Η συννεφιά.. Άντε έχουμε κι ένα καλό εδώ κάτω, εμείς οι τελευταίοι στις Ευρωπαϊκές στατιστικές (μια που τις αναφέραμε, ας τριτώσουν κι αυτές..). Τελευταίοι σε μισθούς και ποσοστά ευαρέσκειας από το σύστημα.. Ακόμα πρώτοι σε τροχαία και μίζες, αλλά τέτοιες πρωτιές δεν τις πολυαναφέρουν…
Και τελευταίοι στην ικανοποίηση από την καθημερινότητά τους, και στις προσδοκίες τους για το μέλλον.. Ειλικρινά έχει αρχίσει και με κουράζει αφόρητα όλη αυτή η ιστορία με την «καθημερινότητα». Έχω βαρεθεί όλα αυτά τα ίδια και τα ίδια σε έντυπα σε τηλεοράσεις, σε ραδιόφωνα, στο διαδίκτυο.. Και όχι μόνο εκεί, και στο δρόμο, στις εκφράσεις των περαστικών, παντού…
Όλοι να προσπαθούν να καταφέρουν απλά καθημερινά πράγματα, όπως το να βρουν τα Ευρά για να πληρώσουν κάποιο λογαριασμό, για να έχουν να φάνε, να ξεπληρώσουν τα δάνεια, και άλλα τέτοια καθημερινά.. Και τελικά τι γίνεται..; Δεν τα καταφέρνουν, κι ας είναι συνέχεια με την ψυχή στο στόμα απ το τρέξιμο…
Όποτε τι πάει στραβά…; Να σου πω έχω την αίσθηση πως αυτό που γίνεται είναι το εξής.. Μόνο όσοι κάνουν πραγματικά μεγάλα όνειρα, και έχουν πραγματικά Μεγάλους στόχους τα καταφέρνουν.. Οι άλλοι μένουμε στα ξέφτια των θέλω μας, να παρακολουθούμε απ ένα παράθυρο τη ζωή να περνά… Και να μην αλλάζει τίποτα…
Ναι σε βλέπω να γνέφεις συγκαταβατικά ενώ διαβάζεις… Ποιοι είναι αυτοί που καταφέρνουν κάτι τέτοιο θα σκεφτείς..; Για να το δούμε κι αυτό..
Ας αρχίσουμε μ αυτούς που φαίνεται πως μας κυβερνάνε. Έλεγε πχ ο Σαρκοζί, πως από μικρός ήθελε να κυβερνήσει τη Γαλλία. Και τα κατάφερε.. Και ο Καραμανλής το ίδιο, κι ο Παπανδρέου (οι «μικροί», αν και οι μεγάλοι το ίδιο ήθελαν και το κάναν…). Βέβαια ο Γιωργάκης δεν το κατάφερε ακόμα, μα σαν θα βαρεθούν τον άλλο, πιθανό και να το κάνει.. Η Παπαρήγα μόνο δεν θα το καταφέρει ποτέ, όχι για τίποτα άλλο, μα γιατί δεν το χει σα στόχο..
Τώρα θα μου πεις, εσύ δε θες να γίνεις πολιτικός, είναι που είναι μες την ψευτιά και στα θα, δε θες να γίνεις ούτε χονδρός, ούτε Αμερικανάκι.. Καλά η Παπαρήγα δεν είναι τέτοια, αλλά έχει κι αυτή τα δικά της.. Ο Σαρκοζί κάτι λέει, ειδικά με την Κάρλα τώρα, αλλά καβαλημένος κι αυτός, όποτε άστο..
Οπότε ας δούμε και κάποιους άλλους που πραγματικά πίστευαν αυτά που έλεγαν, και έκαναν και τη διαφορά στο καιρό τους, και στις κοινωνίες τους.. Να πούμε για τον Κάστρο..; Για τον Γκάντι..; Για το Μαντέλα; Και για δικούς μας, για τον Κολοκοτρώνη, το Μακρυγιάννη, κι όλους αυτούς που πολέμησαν για να μη φοράμε φέσια και μπούργκες τώρα; Γι αυτούς κι άλλους πολλούς που κάνανε τη διαφορά στον κόσμο τους..;
Βέβαια θα μου πεις σιγά μη γίνουμε σαν αυτούς.. Και ναι θα χεις δίκιο, αν και για άλλους λόγους απ αυτούς που μπορεί να σκέφτεσαι.. Μια και δεν θα γίνουμε, όχι γιατί ήτανε πιο έξυπνοι, ούτε πιο δυνατοί, ούτε πιο τυχεροί…
Υπάρχουν διαφορές, άλλα όχι πολλές. Τρεις είναι που μπορεί να ναι και οι βασικότερες..
Μια είναι ότι Πίστευαν. Πίστευαν στα Θέλω τους και τα ζούσαν..
Μια δεύτερη πως Αγωνίζονταν.. Ήταν μαχητές, Αγωνίζονταν γι αυτά όσο μεγάλες δυσκολίες και να είχαν να αντιμετωπίσουν, δεν τα παρατούσαν..
Και μια τρίτη.. Πως αυτά που Πίστευαν και Ήθελαν, αυτά για τα οποία Αγωνίζονταν, τα Όνειρά τους, ήταν Μεγάλα.. Με όλη τη σημασία της λέξης και της έννοιας..
Είναι αυτό που λένε..
Είμαστε άξιοι της Ηγεσίας, μα και των Ονείρων μας…
24/1/08
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο | | | |
|
Νεφελοβάτης
23-01-2008 @ 17:07 | Καλό ξημέρωμα σ όλους.. ::cool.:: | | Αστεροτρόπιο (Jeny)
23-01-2008 @ 17:18 | βάλε στις σκέψεις σου και το matrix... επιλογή και πιστεύω.
καλό σου ξημέρωμα ::smile.:: | | katia
23-01-2008 @ 18:19 | Τεταρτονεφελοβατη! Συννεφιες κι εσυ?
Ισως εσυ να μην εισαι παραγωγικοτερος τις Τεταρτες,
ομως δημιουργικοτερος σιγουρα εισαι!
Ειμαστε αξιοι της ηγεσιας και των ονειρων μας!
Για το πρωτο, ειναι μεγαλη η συζητηση... μπορουμε και να την κανουμε
απο κοντα κυριε κοπανατζη! Για τα ονειρα κι εγω παντα αναρωτιεμαι
μια και ειναι εντελως δωρεαν γιατι να μην κανουμε τα μεγαλυτερα?
::rol.::
Καλο ξημερωμα σε ηλιολουστη Πεμπτη ! | | tomas_to_tomari
23-01-2008 @ 18:39 | re sy agapite mhpos to phres ligo strava to pragma?vasika den 8a sxoliasw ola osa diafwnw panw sto ergo sou giati na pw to krima mou koutoulaw apo thn kourash kai thn nusta.8a paw se afto pou mou xtipise katef8ian polu asxhma sto mati...8a sou elega kai gia tous politikous alla eipame...aftoi pou les pws kanan thn diafora gia na exoume emeis ena kalitero kosmo pisteveis pws otan htan mikroi toxan onoiro na ginoun megaloi 'odhgoi'?h idia tous h zwh tous ekane na anoiksoun ta matia kai na ftiaksoun ta onoira tous opos ta eftiaksan kai ta e8esan ws stoxo.ena stoxo pou den 8a ekane aftous megalous opos kai tous ekane alla 8a ekane ton kosmo mas kalitero.pistevan se auta kai den to kanan gia tous eautous tous alla gia tous epomenous pou 8a erxotan.o kolwkotronhs pou aneferes giati apolous aftos mou erxete san to kalhtero paradigma twra,den eixe onoiro mikros na ginei oplarxhgos kai argotera arxhstratigos ktlp ktlp tou ellhnikou kratous.mia sfaliara efage apo ena tourko tsitose o an8ropos epanastatise kai siga siga hrthan ola brosta sta matia tou.htan kai oi kairoi tetioi ligo xriastike...etsi ftiaxnonte ta megala onoira.giati ta megala onoira den aforoun emas alla to koino kalo twn sunan8ropwn mas.
den lew oxi.ta onoira mas prepei na ta kunigame.alla den xriazete sthn zwh mas na exoume oloi megala onoira.apla prepei na palevoume gia ta pistevw mas kai na kanoume panda to swsto gia mas kai tous gurw mas.kai tote erxonte auta pou egw lew megala onoira..den 8a epekta8w alo.thn kalhnuxta mou | | poetryf
24-01-2008 @ 00:49 | Μες στη ρουτίνα εσύ βρες τον εαυτό σου... Μετουσίωσε τους στόχους σου σε άλλο πνεύμα και τότε σώθηκες!
Υπέροχο γραπτό, με προβλημάτισε! ::hug.:: | | Helene52
24-01-2008 @ 01:42 | ::yes.:: ::up.:: ::yes.:: | | Νεφελοβάτης
24-01-2008 @ 14:36 | Καλησπέρα Τζένη. Το matrix, πραγματικά το έχω στο μυαλό μου.. Και φαίνετε με τα χρόνια ότι προσπαθούν να το κάνουν όλο και πιο σφιχτοπλεγμένο. Όλο και πιο αόρατο. Όλο και πιο γκρίζο.. Επιλογή και πιστεύω λοιπόν..
Καλησπέρα Κάτια. Είναι πράγματι μεγάλη κουβέντα το κατά πόσο είμαστε άξιοι της Ηγεσίας μας.. Σίγουρα αν το δει κανείς ιστορικά, από τη Γιάλτα ακόμα, έτσι κι αλλιώς χωρισμένο τον είχανε τον κόσμο μας.. Και με πάρα πολλούς τρόπους, οικονομικούς, τρομοκρατικούς (κρατική τρομοκρατία όπως φρονήματα, φυλακίσεις και τόσα άλλα), έκαναν τα πάντα για να μείνει έτσι.. Ναι μα τώρα, στη μεταπολίτευση, που τους έχουμε φάει στα μούτρα όλους για 25 χρόνια, τι κάνουμε..; Και δε λέω για κάτι μεγάλο, μα για κάτι πολύ απλό και μικρό.. Εκείνο το ένα λεπτό, που και καλά ασκούμε το «δημοκρατικό μας δικαίωμα», τι κάνουμε..; Ένα απ τους δύο μεγάλους, που είναι μες την αποδεδειγμένη λέρα και ρεμούλα ψηφίζουμε… Οπότε ναι το χουμε και μεις το μεριδιάκι μας…
Το είναι αυτά μα και τόσα άλλα. Πάντως και γω προτιμώ να τα πούμε από κοντά. Αν και πάλι ΔΑ( Δικαιολογημένα Απών..) θα είμαι το Σάββατο.. Είμαι λίγο ασυντόνιστος με τις συναντήσεις τελικά, μια και πάλι τριήμερο έχω… Καλά να περάσετε, και εύχομαι να τα πούμε σύντομα. ::smile.:: | | Νεφελοβάτης
24-01-2008 @ 14:37 | Καλησπέρα Τόμας. Κατ αρχήν σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Για τους πολιτικούς μας, και γω το ανέφερα σαν παράδειγμα περισσότερο προς αποφυγή. Για αυτό το τελειώνω με το ότι ο Σαρκοζί είναι καβαλημένος.. Αλλά ναι, στόχο το είχαν, κι έτσι έγιναν.. Ή μάλλον έτσι μας τα έκαναν μπάχαλο..
Όσο για τους άλλους, που πραγματικά έκαναν κάτι που μετράει, συμφωνούμε. Δεν είπα ότι από παιδιά, σώνει και καλά θα πρέπει να έχουμε στόχο να γίνουμε Γκάντι.. Και ναι ο Κολοκοτρώνης είχε αντιδράσει στον εξευτελισμό του ενώ ήταν μικρός, από ένα Τούρκο και από κει ξεκίνησαν πολλά. Βέβαια, εκείνος είχε ολόκληρη ιστορία αγώνων πίσω του, από τον πατέρα και τους θείους του, που πολέμησαν για να διώξουν τους Αλβανούς που είχαν κατέβει μετά τα Ορλοφικά στην Πελοπόννησο. Και καταλήστευαν τους πάντες, Έλληνες και Τούρκους. Και αφού το κατάφερε, τους προδώσαν οι Τούρκοι (πρωτότυπο…) και τους κυνήγησαν… Και τότε, κάτι που δεν υπάρχει στα σχολικά βιβλία, επειδή δεν μπόρεσαν να τους πιάσουν, βάλανε τον τότε Πατριάρχη να τους αφορίσει… Ξέφυγα λίγο με την ιστορία, μα είναι κάποια κομμάτια της που καλό είναι να λέγονται με όλες τους τις παραμέτρους..
Αυτό που έχει σημασία σ εκείνον μα και σ όλους τους άλλους σαν αυτόν, δεν είναι ότι έκανε μεγάλα όνειρα εξαρχής.. Είναι πως δεν έσκυψε το κεφάλι στη σφαλιάρα, πως αγωνίστηκε.. Και τα όνειρα ήταν ρεαλιστικά πάντα, ναι, αλλά τα μεγαλύτερα…
Όσο για μας, είναι αυτό που λες και συ. Να παλεύουμε για τα πιστεύω μας, και για το κοινό καλό. Να ενδιαφερόμαστε για το συνάνθρωπο, να νοιαζόμαστε για τον πλησίον.. Και έτσι μπορεί όλοι να κάνουμε κάτι καλύτερο..
Καλησπέρα Αθανασία. Μες στην ρουτίνα ζούμε, και εκεί, τότε είναι που χρειάζεται τον αγώνα μας να δώσουμε.. Μια και στα δίχτυα της «καθημερινότητας» θέλουν να μας καθηλώσουν, για να μας κάνουν απλά να υπάρχουμε.. Να ξεχάσουμε να ζούμε.. Πλέον οι κρατούντες είναι πιο εκλεπτυσμένοι στην μεθοδολογία του ελέγχου τους.. Και ο εχθρός, δεν είναι τόσο φανερός όπως παλιά.. Κι η μάχη πιο σκληρή, μια και να πολεμάς το αόρατο, είναι από μόνο του απείρως δυσκολότερο.. Και η ήττα στη λήθη μας πάει.. Αυτό θα ναι το τίμημα.. Να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε τελικά.. Κ αι απλά να περιφερόμαστε σαν αυτόματα χρηστικά για των «ηγητόρων» της δουλειές..
Οπότε ναι η μετουσίωση είναι που μπορεί να μας σώσει.. Καλό σου βράδυ! ::hug.::
Καλησπέρα Ελένη, και σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου από δω. ::smile.:: | | seizeTHEday
26-04-2008 @ 03:41 | Που είσαι χαμένος κι εσύ φιλαράκι;
Σου εύχομαι καλή Ανάσταση και καλά να περνάς γενικώς... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
