Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σπαραγμός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130764 Τραγούδια, 269456 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σπαραγμός
 
Τι κάθομαι κι ανιστορώ σε ώρα πάθους αλλότρια λόγια
Οτι κι αν λέω εικόνες ,προφητείες,κλάματα,δεν ειναι αρμόδια
Δεν το βαστώ θα το φωνάξω: Σ’αγαπώ,όση κι αν διαθέτεις αίγλη και χλιδή
Σε όποια κελλάρια πάμπλουτα κι αν έχεις βουτηχθεί

Κλείσθηκα και μονώθηκα,τα χρόνια που έχασα να ματαβρώ
Προσπάθησα με αφαιρέσεις ν’αναπληρώσω τον καιρό
Μα είναι βαθύριζη η αγάπη με δυνάμεις να πραύνουν ικανές
Πηγάδι αστέρευτο με έγνοιες,μέριμνες και στοργές

Σύνεργα που γεμίζουν τους αδειασμένους χώρους της ψυχής
Των ειδυλλίων πλούσια δώρα στο πανηγύρι της ζωής
Δικές της όλες οι Εδέμ δικοί της κι όλοι οι κήποι
Ελπίδα και παρηγοριά μα η ευστάθεια της λείπει

Ήρθαν και μου κόψανε τα νήματα μου στρέβλωσαν την αρμονία
Φέραν αναταραχή και μια ταιριασμένη δυστυχία
Μάταιες βγήκαν οι έγνιες,κούφιες οι υποσχέσεις και οι προσευχές
Αξιοδάκρυτη και η προσπάθεια,που πλάθει αόρατες τις προσμονές

Και τάχα τώρα οτι μου αφαιρέθει πίσω ποιος θα το δώσει
Στο άδικο που μούγινε ποια μοίρα τη δικαίωση θα αποδώσει ;
Κι εσύ που τις νυχτιές ακόμη θα με βλέπεις,θ’ανακράζεις ποιος ειναι αυτός
Που ότι αγάπησε,του στοίχειωσε,του διαλύθηκε σαν υδρατμός ;

Εσύ που δεν ξερεις τι θα πεί ξεθώριασμα και τι φθορά
Εσύ που τη ζωή μου σφάλισες στην άπνοια και την καταχνιά
Εσύ που ραγίζεις την καρδιά μου και την διαλέγεις κατοικία σου
Και καταδέχεσαι να πεθαίνει η δόλια λίγο λίγο στην αγωνία σου

Εσύ που μια και σου τάχθηκε η μορφή της αστραπής
Όλους τους ήλιους χωρίς έπαρση τροφοδοτείς
Που πλανάσαι σήμερα ,τι καλύτερο απο μένα σε απασχολεί,
Ποιο όνειρο ανεπεξέργαστο ο λογισμός σου ιχνογραφεί;

Έλα στην ερημιά που σε συνάντησα μην δυσπιστείς
Κι ένα επίδεσμο φέρε μαζί σου της πρόχειρης στοργής
Τα χέρια μου μόνο στα ίχνη σου ζητώ και προσδοκώ ν’αγγίξω
Στα χείλη σου οριστικά τον έρωτα μου να στραγγίξω








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ix8eis89
24-01-2008 @ 00:55
Έλα στην ερημιά που σε συνάντησα μην δυσπιστείς
Κι ένα επίδεσμο φέρε μαζί σου της πρόχειρης στοργής
Τα χέρια μου μόνο στα ίχνη σου ζητώ και προσδοκώ ν’αγγίξω
Στα χείλη σου οριστικά τον έρωτα μου να στραγγίξω


προσπα8ω να βρω λογια να περιγραψω τα συναισ8ηματα που δημιουργει αλλα δεν μπορω...Εκπληκτικο....
AndreasChristodoulou
24-01-2008 @ 01:02
γεια σου Παντελη λεβέντη
poetryf
24-01-2008 @ 01:11
Στις τελευταίες πέντε θέσεις των "αγαπημένων" μου επέλεξα να είναι κι αυτό... Πραγματικά πανέμορφο και γεμάτο νοηματικά!
Την καλημέρα μου! ::love.:: ::yes.::
Helene52
24-01-2008 @ 01:24
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ο ::theos.:: ::love.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου Ανδρέα
Cristie
24-01-2008 @ 01:24
Υπεροχο ::theos.:: ::love.:: ::theos.::
utterly sweet
24-01-2008 @ 01:39
Αντρεα.... ::theos.::
και ειδικα το>>>>εναν επιδεσμο φερε μαζι σου της προχειρης στοργης!!!!!!!Απιστευτο ειναι... ::theos.::
utterly sweet
24-01-2008 @ 01:52
Το ξαναδιαβασα...τελικα μ'αρεσει ολο...το βαζω στα αγαπημενα!!!!Καλημερουδια ::hug.::
Ναταλία...
24-01-2008 @ 02:57
πανέμορφο ::yes.:: ::up.::
elena351
24-01-2008 @ 04:05
Καλημερούδια απίθανο κομμάτι ειδικά το τελευταίο τετράστιχο σχίζει!!!! ::up.:: ::love.:: ::theos.::
dragoste
24-01-2008 @ 04:52
::up.:: ::yes.:: ::up.:: Για άλλη μια φορά έγραψες υπέροχα!
tinios
24-01-2008 @ 05:31
Με τιμά, και μόνο που με σχολιάζεις!
::theos.::
ΝΙΚΟΣ P
24-01-2008 @ 09:44
ΥΠΕΡΟΧΟ ::theos.::
Spartinos
24-01-2008 @ 10:01
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΝΔΡΕΑ ::up.::
Maria Olsen
24-01-2008 @ 10:33
Πολύ καλό ::yes.::
μαρίλλη
24-01-2008 @ 12:12
Όμορφη πολύ όμορφη η γραφή σου Ανδρέα.
Καλή σου νύχτα
mariaeleni
14-02-2008 @ 22:47

Και τάχα τώρα οτι μου αφαιρέθει πίσω ποιος θα το δώσει
Στο άδικο που μούγινε ποια μοίρα τη δικαίωση θα αποδώσει ;
Κι εσύ που τις νυχτιές ακόμη θα με βλέπεις,θ’ανακράζεις ποιος ειναι αυτός
Που ότι αγάπησε,του στοίχειωσε,του διαλύθηκε σαν υδρατμός ;

ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥ ,ΕΙΜΑΙ ΑΠΙΘΑΝΟ.....ΥΠΕΡΟΧΟ..... ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο