Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κ.κ.κ Μέρος Πρώτο: Αρτέμης και Υιός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130784 Τραγούδια, 269462 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κ.κ.κ Μέρος Πρώτο: Αρτέμης και Υιός
 
[/I]… και τα παιδιά κοιτούσαν πότε τον Αρτέμη και πότε τον κώλο του Αρτέμη, πότε τον κώλο του Αρτέμη και πότε τον Αρτέμη και μετά πάλι τον Αρτέμη και ύστερα τον κώλο του Αρτέμη αλλά ήταν αδύνατο να ξεχωρίσουν ποιος ήταν ο Αρτέμης και ποιος ο κώλος του…[/I]





Τα πρώτα σημάδια είχαν έρθει από πολύ νωρίς. Ήδη στην ηλικία των 14 ο Αρτέμης έβγαζε προς τα έξω έναν πολύ αδύναμο και ιδιόρρυθμο χαρακτήρα. Ενώ όλοι οι φίλοι του διαβάζανε το Playboy ή το Automoto αυτός αγόραζε περιοδικά τα οποία περιείχαν τεστ για να δεις σε ποια κατηγορία ανήκεις…
Α. του μαμάκια
Β. του μπαμπάκια
Γ. του πρεζάκια.

Ο μπαρμπα-Χαράλαμπος το είχε πάρει μυρωδιά το πρόβλημα αλλά δεν μιλούσε και πενθούσε σιωπηλά. Φοβόταν να μην χειροτερέψει τα πράγματα. Είχε χαρεί μια φορά όταν ο μικρός ήταν στα 12 και έσκασε μύτη στο σπίτι με μια μπλούζα των Metallica που πάνω έγραφε ‘’Οι Metallica είναι θεοί, οι Maiden είναι άθεοι’’, αλλά αυτή ήταν και η τελευταία χαρά που είχε πάρει.
Η κυρά Μαρία δεν μιλούσε ποτέ. ''Θα το βρει το παιδί τον δρόμο του'', έλεγε στον πατέρα γεμάτη αυτοσεβασμό και σιγουριά αλλά τα βράδια πριν κοιμηθεί έλεγε και 3 φορές το Πάτερ Ημών να την βοηθήσει ο Θεός και άλλη μία το έλεγε ανάποδα μπας και την βοηθήσει ο Σατανάς...

Το πρώτο καμπανάκι χτύπησε μια μέρα του Δεκέμβρη όταν ο Αρτέμης είχε γίνει 17 και καθόταν μαζί με τον πατέρα του και έβλεπαν μεταγλωτισμένα στο ΣΚΑΙ. [Απο την ημέρα που ο μπαρμπα Χαράλαμπος ανακάλυψε το Σκάι η τηλεόραση ξέχασε τι σημαίνει ζάπινκγ μιας και ο όιιος δεν είχε πλεον ανάγκη τα γυαλιά του.] Καθώς λοιπόν η Όπρα έπαιρνε συνέντευξη από τον Κλούνει σχετικά με την καινούργια του ταινία με τίτλο ''Θέλει και δεύτερο χέρ'', σίκουελ του ''Το χώμα βάφτηκε κόκκινο’’, ο μικρός αναφώνησε ‘’Ωραίος άντρας ο Κλούνει… … … … … αντικειμενικά.’’ Και εκείνη την στιγμή ένας πολύ μικρός μα και πολύ αντικειμενικός πόνος δημιουργήθηκε στην 2η βαλβίδα της καρδιάς του μπαρμπα-Χαράλαμπου καθώς στο μυαλό του ήρθε η περίφημη φράση του Γαλιλαίου ''κι’όμως… το γυρίζει''. Εκείνη την στιγμή, έτσι όπως όταν πεθαίνεις περνάει όλη η ζωή μπροστά από τα μάτια σου σε 1 δευτερόλεπτο, έτσι πέρασαν και μπροστά από τα μάτια του μπαμρμπά-Χαράλαμπου ψυχολόγοι, ψυχίατροι, μπουρδέλα, σχολές καράτε και κιγκ μπόξινγκ, στριπτιτζάδικα, ο στρατός (αλλά αυτό έφυγε κατευθείαν καθώς θυμήθηκε τις ντουζιέρες), γήπεδα ποδοσφαίρου, όπλα, καραμπίνες , πόλεμος, κώλοι, σουτιέν, το χάπι στις 9, αλτσχάμερ… … … εγκεφαλικό. Και όλα αυτά σε ένα μόλις δευτερόλεπτο.

Η μάνα του μαγείρευε εκείνη την στιγμή και δε πήρε χαμπάρι ούτε το εγκεφαλικό του μπαρμπά Χαράλαμπου ούτε την αιτία του εγκεφαλικού. Ένας γδούπος ακούστηκε μοναχά μέσα από το σαλόνι και ο Αρτέμης πετάχτηκε στο τηλέφωνο να πάρει το 166 που από την ταραχή του τα πήρε ανάποδα και έμαθε για τον καιρό στα Σκόπια.

Φράσεις με ένα ρήμα και ένα ουσιαστικό σε ενεστώτα διαρκείας περνούσαν συνέχεια από το μυαλό του μπαρμπά Χαράλαμπου όσο ήταν σε κώμα. ‘’Το σκονίζει τον κουραμπιέ’’, ‘’τα δίνει τα ρέστα’’, ‘’το ριλαξάρει το καμπιλατέρ’’ κ.α Το καλό στο εκεφαλικό είναι πως βοηθάει τον εγκέφαλο να αποδεσμευτεί απο όλο το υπόλοιπο σώμα και να σκεφτεί καθαρά. Έτσι λοιπόν εκείνες τις στιγμές που ο Μπαρμπα Χαράλαμπος δεν έδινε εντολές στα υπόλοιπα μέλη του σώματος κάθισε και το φιλοσόφισε...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κ.κ.κ
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
arpistre
24-01-2008 @ 06:30
Καλό, καλύτερο και διακόπτεται πάνω στο ακόμα καλύτερο. Το ξαναδιάβασα και ξαναγέλαγα μόνη μου στα ίδια σημεία. Αναμένω το υπόλοιπο με μεγάλο ενδιάφέρον ::laugh.::
Peter
24-01-2008 @ 06:35
Ευχαριστώ πολύ... Σε λίγο καιρό και το δεύτερο μέρος...
arpistre
24-01-2008 @ 07:12
Αισθάνομαι υποχρεωμένη να ξεκαθαρίσω ότι δεν συνηθίζω να γελάω με τον Αρτέμη. Το έκανα με την καρδιά μου εκεί όπου αντιλήφθηκα την καυστικότητα πίσω από τις φαινομενικά αθώες λεπτομέρειες και πιστεύω οτι είναι ζητούμενο από τον τρόπο γραφής του κειμένου και αφού το κατορθώνει, είναι επιτυχημένο. Socrates ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να συστηθώ, αλλά και για να ξαναδιαβάσω το κομμάτι, με τα γνωστά αποτελέσματα, μην τα ξαναλέμε
anthrakoryxos
24-01-2008 @ 08:40
Μπράβο σου!!
Δείχνει ταλέντο το κείμενό σου!!!
Peter
24-01-2008 @ 09:38
Σας ευχαριστώ πολύ... Θα σας παρακαλούσα αν δεν σας είναι κόπος να συνεχίσετε να διαβάζετε την συνέχεια της ιστορίας. Θα ήθελα πολύ μια σφαιρική και ολοκληρωμένη γνώμη...
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
24-01-2008 @ 11:58
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο