Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Επιπλέουν ανάμεσα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επιπλέουν ανάμεσα
 «Κάθε φιλί που δίνεται, μα κάθε ανεξαιρέτως, ένα τοις εκατό αποτελείται από αιωνιότητα κι όλο το άλλο από τον κίνδυνο, να ‘ναι το τελευταίο» (Κ.Δ)
 
Ηρεμούν τα νερά του ωκεανού
τις μουσικές σου ακούγοντας
Λικνιστικές
Μυρωδικά μακρινής Ανατολής
Υποσχέσεις, που δε θα τηρηθούν

Μα στον ύπνο μου αγκίστρι ρίχνω
κι αγκαλιάζω τις ώρες σου
Σβησμένα τα σκαλοπάτια των αιθέρων
έντεχνα
Να μη φτάνω να σ’ αγγίξω πια
αστέρι μου

Απ’ τ’ ουρανού τους κήπους
κρεμασμένος. Με κοιτάς
Δε μπορώ ν’ αρθρώσω δάκρυ
να δροσιστεί η κάψα
του μεσημεριάτικου πόνου
Κι η γραφίδα μου
σε κυκλωτικούς ελιγμούς
ανήμπορη
να σε προφέρει στον κόσμο
Στρείδι ερμητικά κλειστό
των βυθών άγνωστο κόσμημα

Ζει πια κανείς με αποφθέγματα;

Οι ζωές μας γεννούν αποστάσεις
Οι σκέψεις μας τις μοιράζονται
Πότε η δική σου αφημένη
στων εποχών τα καμώματα
Πότε η δική μου αποκλεισμένη
σε ημερομηνίες εχθρικές

Κι ένα σωρό σωσίβιες λέξεις
επιπλέουν ανάμεσα
χωρίς προορισμό



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      blue velvet
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
velico
24-01-2008 @ 15:06
πολύ όμορφο...ότι πρέπει για καληνύχτα... ::smile.::
margatsif
24-01-2008 @ 15:38
Με τι είδους συναισθηματική φόρτιση άραγε γράφτηκε αυτό το ποίημα;;; Το γράψιμό σου είναι πολύ ιδιαίτερο Στέλλα !! Όποτε σε διαβάζω.....κερδίζω!!
name_dsp
24-01-2008 @ 19:34
Οι ζωές μας γεννούν αποστάσεις
Οι σκέψεις μας τις μοιράζονται
Πότε η δική σου αφημένη
στων εποχών τα καμώματα
Πότε η δική μου αποκλεισμένη
σε ημερομηνίες εχθρικές

Κι ένα σωρό σωσίβιες λέξεις
επιπλέουν ανάμεσα
χωρίς προορισμό
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.::
tinios
24-01-2008 @ 22:18
"Κι γραφίδα μου
σε κυκλωτικούς ελιγμούς
ανήμπορη
να σε προ(σ)φέρει στον κόσμο
Στρείδι ερμητικά κλειστό
των βυθών άγνωστο κόσμημα

Ζει κανείς με αποφθέγματα;"

Έλα, ντε!
Πολύ καλό!
AceOfSpades
24-01-2008 @ 23:17
..δεν μπορώ να αρθρώσω δάκρυ!!!!!

-διόρθωσε το ''Κι γραφίδα μου"

-ίσως να έβγαζες το (σ) και να άφηνες όλη τη μαγεία της φράσης "να σε προφέρει στον κόσμο " χωρίςπεριορισμό ?
Κάνονταςτο διττό κάπου χάνει τουλάχιστον οπτικά την ωραιότατη σύλληψη σου, κατ'εμέ..



::yes.:: ::xmas.::
zucchero
25-01-2008 @ 00:03

Μα στον ύπνο μου αγκίστρι ρίχνω
κι αγκαλιάζω τις ώρες σου
Σβησμένα τα σκαλοπάτια των αιθέρων
έντεχνα
Να μη φτάνω να σ’ αγγίξω πια
αστέρι μου

::rol.::
χρήστος
25-01-2008 @ 00:17
πανέμορφο αγαπητή μου, όπως ακριβώς μας έχεις... κακομάθει. να είσαι καλά
foteinos
25-01-2008 @ 02:21
να πω την αλήθεια με ανατρίχιασες ευχάριστα ... μάλλον. Κάποτε είχα γράψει αυτό...
....Εγώ κι εσύ στο διάφανο
Ναι σου λέω
Και εγώ,
και εσύ
Να περνιόμαστε ανάμεσα…
Μα είμαστε ανάμεσα!
Σε κάποιες σκέψεις…
::love.::
iptamenos_gatos
25-01-2008 @ 03:00
Οι ζωές μας γεννούν αποστάσεις
Οι σκέψεις μας τις μοιράζονται

ΣΑΓΑΠΑΩ ΖΑΣΤ ΓΟΥΜΑΝ
ΕΙΠΕΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟ
ΛΕΩΝ53
25-01-2008 @ 03:00
Διδάσκεις Στέλλα με την γραφή σου... ::theos.::
Ναταλία...
25-01-2008 @ 03:26
Οι ζωές μας γεννούν αποστάσεις
Οι σκέψεις μας τις μοιράζονται
Πότε η δική σου αφημένη
στων εποχών τα καμώματα
Πότε η δική μου αποκλεισμένη
σε ημερομηνίες εχθρικές

Κι ένα σωρό σωσίβιες λέξεις
επιπλέουν ανάμεσα
χωρίς προορισμό

υπέροχο ::up.:: ::up.:: ::theos.::
dragoste
25-01-2008 @ 03:39
::yes.:: Πολύ όμορφη η γραφή σου!
M.is
25-01-2008 @ 03:45
Την εκτίμησή μου...
balistreri
25-01-2008 @ 03:47
το διάβασα και αντατρίχιασε ο φωτεινός..... ::yes.:: ...

γάτε: δυσκοίλιος;;;
Α.Ε. ΕΠΕ
25-01-2008 @ 04:45
Κοινότυπα πια τα λόγια μου ποιήτρια.
Ευτυχώς οι σωσίβιες λέξεις δεν έχουν προορισμό, ελπίζω ούτε περιορισμό.
::love.::
nirbana
25-01-2008 @ 06:57
λυρικότατο..υπέροχο..μπράβο..
Αστεροτρόπιο (Jeny)
25-01-2008 @ 12:39
Δε θα ήταν καλύτερα να μην υπήρχαν οι σωσίβιες λέξεις;;; να πα να πνιγούν λέω εγώ τώρα!
το ποίημά σου όμορφο, οικείο, αγαπημένο.
Σ' έχασαααααααα!
Φιλιά
ivikos
25-01-2008 @ 13:57
...Στρείδι ερμητικά κλειστό
των βυθών άγνωστο κόσμημα

Ζει κανείς με αποφθέγματα;...

Κάθε φορά κι ένα μικρό θαύμα.
Μπράβο Στελλάκι, την αγάπη μου
justawoman
25-01-2008 @ 16:06
Ευχαριστώ σας παιδιά
Καλό ξημέρωμα στιχόπολη
poetryf
26-01-2008 @ 05:33
Κλασική, υπέροχη Στέλλα! ::love.::
Helene52
26-01-2008 @ 10:02
Οι ζωές μας γεννούν αποστάσεις
Οι σκέψεις μας τις μοιράζονται
Πότε η δική σου αφημένη
στων εποχών τα καμώματα
Πότε η δική μου αποκλεισμένη
σε ημερομηνίες εχθρικές
::theos.:: Κ α τ α π λ η τ ι κ ο ::yes.:: ::theos.::
Maria Olsen
26-01-2008 @ 11:43
Όντως πολύ καλό... ::yes.::
giannisanas
02-04-2008 @ 10:22
πολύ ωραία περιγραφή σχέσης

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο