| |
ΠΕΣ ΜΟΥ ΘΕΕ ΜΟΥ
Στης υπομονής το εικονοστάσι,
στάθηκα να πω, μια προσευχή.
Ένα δάκρυ στο Θεό να φτάσει,
τάμα για μιάν άρρωστη ψυχή.
Μ’ ένα πονεμένο αγιοκέρι,
λίγα λόγια, μέσα στη σιωπή.
Τον παρακαλούσα, να σε φέρει,
μα δεν βρήκε κάτι, να μου πει.
Δακρυσμένος, Τ’ άναψα καντήλι,
και μέσα απ’ το λίγο του το φως,
είδε το παράπονο, στα χείλη,
κι έκλαψ’ από πόνο ο Θεός.
(Ρ)
Πες μου Θεέ μου, έτσι τώρα που σε βρήκα,
να υποφέρεις σαν κι εμένανε και Συ,
γιατί σε άλλους, τον καημό να δίνεις προίκα,
κι άλλους κερνάς, με της αγάπης το κρασί;
Γιατί στα ίσια την αγάπη, δε μοιράζεις,
με ζυγαριά, να παίρνουν όλοι, τη σωστή.
Κι άλλους, συνέχεια να πονάνε, τους δικάζεις,
κι άλλους να παίρνουνε απλόχερα απ’ αυτή;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
