Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο χρόνος μετρά στις αναμνήσεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο χρόνος μετρά στις αναμνήσεις
 
Η μέρα γέννησε ελπίδες, μικρά απροστάτευτα μωρά
που τάζουν μόνο τη χαρά, κοιτάζουν εκείνα που δεν είδες
στρέφουν τη σκέψη σε πορείες και σε περάσματα βατά
που όποιος γελάει τα πατά και νιώθει καλά στις απορίες.

Η μέρα άπλωσε τα φώτα να βρεί κουράγιο η ψυχή
να οπλιστεί με αντοχή και στρέφει στη σιωπή τα νώτα
κι αν είμαι μόνος δεν πειράζει, τριγύρω θαύματα πολλά
κάνουν το αίμα να κυλά και την καρδιά ν' ανατριχιάζει.

Η μέρα φεύγει νυσταγμένη και πάει για να κοιμηθεί
σαν μια γριούλα αγαθή που κλείνει τα μάτια αποσταμένη
παίρνει το σούρουπο κι απλώνει, ανάβουν τα φώτα τα δειλά
κι εγώ γυρεύω στα θολά να βρώ της νύχτας το τιμόνι.

Και μέσα στο βαθύ σκοτάδι θα κάνω το λογαριασμό
κι όσα δεν έχουν γυρισμό, θα γίνουν μέσα μου σημάδι
ίχνη του χρόνου που κυλάει, κι αν μοιάζει απόψε στατικός
θ' αρχίσει πάλι σκεφτικός στις αναμνήσεις να μετράει.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
"...Και μέσα στο βαθύ σκοτάδι, θα κάνω το λογαριασμό, κι όσα δεν έχουν γυρισμό, θα γίνουν μέσα μου σημάδι..." Νομίζω ναι.. Μπράβο νίκο. Yianni
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
«...Η μέρα γέννησε ΕΛΠΙΔΕΣ, μικρά απροστάτευτα μωρά....που τάζουν μόνο τη χαρά, κοιτάζουν εκείνα που δεν είδες...» ΦΟΒΕΡΟ!!! Όλοι οι στίχοι είναι πανέμορφοι....ο συγκεκριμένος όμως «λεει» πολλά....Πόσα είναι άραγε αυτά που μας συμφέρει να βλέπουμε και έχουμε «βολευτεί» σε μια εικόνα η οποία... με μία λέξη , με μια συζήτηση, με μια κίνηση μπορούν να σε κάνουν να τη «δεις» με άλλο «μάτι»? Μου έτυχε πρόσφατα... πάνω σε μια συζήτηση...κάτι που το έβλεπα με μια δική μου σκοπιά...μέσα από κάποιες λέξεις...να μου έρχονται εικόνες και φράσεις στο μυαλό....και να αλλάζω μέσα σε μισή ώρα....μια κατάσταση δύο ετών....ʼκουγα τον ομιλητή και στο μυαλό μου έρχονταν διάφορα που συνδέονταν από μόνα τους σαν...τα κομμάτια ενός πάζλ....το οποίο σιγά, σιγά ολοκληρωνόταν...δεν είναι αστείο ? Μερικές φορές «νομίζουμε» κάποια πράγματα και δεν μπαίνουμε στα πιο βαθιά μονοπάτια του μυαλού του άλλου...μόνο στα δικά μας.....ʼλλο ένα πάθημα που έγινε μάθημα....Πολύ ωραίοι στίχοι Νίκο...Φιλιά....Millie
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
telioi oi stixoi su....... congratulation
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
anapofekta otan diavazeis kati prospatheis na madepseis pragmata gia to dimiourgo!anarotieme tin ilikia sou k ti zoi sou Dafni

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο