stixoi.info: Η κούνια του πάρκου

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η κούνια του πάρκου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η κούνια του πάρκου

Στην ανιψιά μου που σαν σήμερα μου δώρισε την παρουσία της ύπαρξής της και σ' όλους τους φίλους που γρήγορα περπάτησαν πάνω μου.

Κι εκεί που κάποτε καθόμουν σε τοιχάκια,
σε στάσεις λεωφορείων
κατα γράφοντας σκέψεις,
την ώρα της αναμονής δημιουργικά,
με φαντασία
να σκοτώσω
λεπτά
άλλαξα πόλη ξαφνικά.

Κάθισα σε μια κούνια του πάρκου
-πόσες μέρες, νύχτες, ώρες μπήκαν μέσα μου,
έξω μου, ξυστά, παραδίπλα από τότε που είχα έρθει ξανά-
ενεργοποίησα τη μουσική στο κινητό
Epitaph του King Crimson,
άφησα το κρύο αεράκι
-χειμώνας μπαίνει-
και τα πουλιά να με σκεπάσουν με τη μελωδία
κι αφέθηκα.
Πάνω-κάτω
τα πόδια άφησα ψηλά
τι ελευθερία ξαφνικά
σε μια κούνια που τρίζει στην ψυχή μου.

Νύχτωσε.
Πίσω μου ένα καφέ μπαρ.
Βολεύτηκα σε δύο καρέκλες
κι ένα τσάι με δύο κέικ
από δυο χέρια ζεστά κι ένα χαμόγελο φωτεινό
λίγες άμεσες κουβέντες
σπάσανε τα φράγματα της τυπικότητας.
Αυτό είναι το καλωσόρισες στον τόπο σου ξανά
-μου είπε η πετούμενη ακόμα σκέψη μου-
σαν το γρήγορο αυτοκίνητο που η Tracy σπιντάρει στα ηχεία.

Ποιος είπε περπάτα αργά για να φτάσεις γρήγορα;
Μπούρδες.
Γρήγορα περπατάει κανείς στην καρδιά
και το φευγιό γίνεται τόσο αργό
που φτάνει στο ποτέ.

Ηράκλειο, 14-11-2007


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Πεζά

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

Α.Ε. ΕΠΕ 06-02-2008 @ 20:51	Γλυκόπικρο, γεμάτο εικόνες. Να χαίρεστε το αγγελούδι σας κι οι φίλοι ας προσέχουν επι τέλους που πατάνε ::rol.::
foteinos 06-02-2008 @ 22:27	Γρήγορα περπατάει κανείς στην καρδιά και το φευγιό γίνεται τόσο αργό που φτάνει στο ποτέ. ????? τι αέρας φυσά εκεί κάτω? να την χαίρεσαι την μικρούλα ::smile.::
επισκέπτης 06-02-2008 @ 23:02	εικόνες που μιλάνε, οι τρεις τελευταίοι στίχοι χτυπάνε κέντρο......... καλημέρα ::smile.::
MARGARITA 07-02-2008 @ 00:09	Χρόνια της λουλουδιασμένα...για την γραφή ουδέν σχόλιο...για σένα σε περιμένω με λαχτάρα ::love.::
AETΟΣ 07-02-2008 @ 00:16	Χρόνια της πολλά. Καλημερα
Δήμητρα 07-02-2008 @ 00:52	Γειτόνισσες είμαστε και δεν το λες ρε συ Τζένη? Ούτε μια ώρα δρόμος παιδί μου! ::smile.:: Πολύ όμορφο,με τόσο βάθος που κόντεψα να πνιγώ μέσα του... Φιλιά... ::love.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 07-02-2008 @ 01:08	Μισό βρε Δήμητρα να βάλω μπρος το αστεριωθούμενό μου ::laugh.:: Φχαριστώ για τις ευχές σας. Ίσως σε άλλα 7 χρόνια να μπορώ να τις μεταβιβάσω κι όλας. ::smile.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 08-02-2008 @ 05:07	Γρήγορα περπατάει κανείς στην καρδιά και το φευγιό γίνεται τόσο αργό που φτάνει στο ποτέ. ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο