| |
Παραμυθιά που ακούμε από γιαγιάδες σαν παιδιά,
για νεράιδες μαγικές από τα χρόνια τα παλιά.
Σπασμένοι καθρέφτες που σου δείχνουν ότι αγαπάς,
όταν τους κοιτάζω σε βλέπω να μου χαμογελάς.
Οι καθρέφτες σε φοβίζουν...
Αμφιβολίες σε γεμίζουν...
Οι καθρέφτες είναι κομμάτια...
Απ' τα δικά σου μάτια...
Τώρα ψάχνεις για τα παραμύθια που σου έλεγε η γιαγιά σου,
ιστορίες που εσύ νόμιζες πως θα λες και στα παιδιά σου.
Και ο Μάρτης σαν μπήκε τότε τρέξε να κρυφτείς,
τι σε φοβίζει ποιος σε πείραξε έλα να μου πεις...
Συμβουλές και απορίες που σου έλυνε ο μπαμπάς σου,
πάντα έβρισκε μια λύση για όλα τα προβλήματα σου.
Σπασμένοι καθρέφτες που τους κολλάς όταν νυχτώσει,
μα δεν τα καταφέρνεις και το μυαλό σου έχει θόλωση.
Οι καθρέφτες σε φοβίζουν...
Αμφιβολίες σε γεμίζουν...
Οι καθρέφτες είναι κομμάτια...
Απ' τα δικά σου μάτια...
Και όταν έψαχνες για αγάπη και στοργή από την μαμά σου,
εγώ κρυβόμουν στον καθρέφτη και ζούσα από τα όνειρα σου.
Και όταν μπήκε ο Απρίλης δεν μου έμενε καιρός,
τον καθρέφτη για να κρύψω πριν με βρει ο τιμωρός.
Άμμα βρεις το καθρεφτάκι μου δοσ' το στο φεγγάρι,
δείχνει ότι αγαπώ πως θα έρθει κάποια 'μέρα να με πάρει....
Ο καθρέφτης μου ο μαγικός ο καθρέφτης ο παραμυθένιος....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
