Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131120 Τραγούδια, 269538 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 όνειρο και Όνειρο
 
Χτες ονειρεύτηκα πως σ' αγαπούσα ακόμα
Μα λέει το 'ξερα
πως πια δεν υπήρχες εδώ εσύ ο ίδιος
παρά μόνο
δρόμοι που βάδιζες τώρα άδειοι
κτίρια κενά, άλλοτε γεμάτα απ' τη μορφή σου
Πια δεν υπήρχες, όπως και στ' αλήθεια, εσύ ο ίδιος
παρά μόνο
η λαχτάρα μου για σένα
κι ο παλιός πόθος
δριμύ κοντάρι
να με τρυπά βαθιά
αναστημένος ανεξήγητα
απ' το σταχτύ νεκροταφείο της λήθης

Τ' όνειρο αυτό απέπνεε στυφή
οσμή καμμένου δάσους
έμοιαζε κλάμα στραγγαλισμένο
στην καρδιά
πριν να τολμήσει
να γίνει δάκρυ και λυγμός
περίεργη επιστροφή σε πόλη θύμιζε
με υγρά, γαλάζια πια σεντόνια σκεπασμένη
πένθος βαρύ και άσβηστο
για κάποιο ανελέητο πτώμα
που αιωνίως μακραίνει και βαραίνει
ραγίζοντας τ' άθραυστο φέρετρό του

Να 'φτανε η μέρα λέει
που τα κοφτά μου βηματάκια θα πατούσαν
τον προορισμό τους
- ποιον άλλον; τον εαυτό μου -
Και τότε να γυρνούσες λέει
χλωμός, παραδαρμένος
με πρόσωπο όλο πρώιμες
ρυτίδες περισυλλογής
Και να βρισκόμασταν εκεί
ν' αγκαλιαζόμασταν
και τότε
Τι κρούση σύννεφων καταραμένων
χρόνια ακίνητα να κρέμονται απ΄τα σπλάχνα της στρατόσφαιρας
τι βίαιη νεροποντή
κατακλυσμός
Λύτρωση
Λύτρωση
Κι ενώ εν τέλει τρυφερές αχτίδες ήλιου
πρωτόγνωρα θ' αγγίζαν το κορμί μου
Εγώ
γυμνή
ξιπόλυτη
πάνω στην τέφρα σαν τρελή θα χόρευα
πανηγυρίζοντας
του πρώτου μου Καημού του Μέγα
τον τελευταίο θάνατο



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
TAS
10-02-2008 @ 02:51
αγγίζει τα όρια μιας Ερωτικής Τραγωδίας (με την αρχαία έννοια...).
συγκλονιστική γραφή..
ο χορός πάνω στην τέφρα...Η απόλυτη εικόνα!
Ναι, ποίηση...
panta smile
10-02-2008 @ 03:00
ΑΨΟΓΗ ΓΡΑΦΗ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ!!!
::love.:: ::love.:: ::love.::
AlexSAI
10-02-2008 @ 03:02
::yes.:: ::yes.:: ::up.::
anthrakoryxos
10-02-2008 @ 03:12
Μένω στις τελευταίες σου λέξεις..

Εγώ
γυμνή
ξιπόλυτη
πάνω στην τέφρα σαν τρελή θα χόρευα
πανηγυρίζοντας
του πρώτου μου Καημού του Μέγα
τον τελευταίο θάνατο

Και στην ανάγκη:
Λύτρωση, λύτρωση
!!!
Aris4
10-02-2008 @ 07:57
Α , ρε Jorlin , μιλησες στην καρδια μου σημερα !!! ::love.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
10-02-2008 @ 12:46
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Άθη Λ.
10-02-2008 @ 12:55
Μπράβο σου Jorlin.... χαίρομαι να διαβάζω τέτοια Ποίηση.. έχει να μου διδάξει πολλά.... ::rol.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
10-02-2008 @ 16:09
ποιήση..βαρέθηκα πια να γράφω τραγουδάκια με την ελπίδα να τα δω κάποτε μελλοποιημένα..jorlin μου θύμισες τον παλιό , καλό εαυτό μου όπου όλοι ανατρίχιαζαν και κλείναν τ' αυτιά τους ..όπου η κριτικήδιαπερνούσε τ'αυτιά μου και μ' έκανε ακόμη πιο σαρκαστική και επικύνδινη για το σύνολο.σ'ευχαριστώ.
Jorlin
10-02-2008 @ 23:20
Φίλοι μου, σας ευχαριστώ θερμά που με τιμησατε με τα σχόλιά σας!
Πραγματικά με συγκινείτε... Αν η προσπάθειά μου αναγνωρίζεται από σας ως Ποίηση... αυτό μου χαρίζει μεγάλη ικανοποίηση.
Άθη μου, ειλικρινά δεν έχεις ανάγκη να διδαχτείς τίποτα!
Όπως και να 'χει, όλοι εδώ μέσα αλληλοεπηρεαζόμαστε!! ::hug.::
ΕΛΕΑΝΝΑ μου, μην υποτιμάς τα τραγουδάκια σου... Ένα που διάβασα εγώ ήταν πολύ καλό, πετύχαινε απόλυτα το στόχο του: μ' έκανε να αισθάνομαι το ρυθμό του, να το φαντάζομαι μελοποιημένο! Να εκφράζεσαι όπως εσύ νιώθεις καλύτερα και, πίστεψέ με, κάτι το καταπληκτικό θα βγει!! (Εγώ, π.χ., δε μπορώ να γράψω ρίμμα, νιώθω ότι περιορίζεται η ελευθερία της έκφρασής μου, θαυμάζω όμως αυτούς που μπορούν να το κάνουν τόσο περίτεχνα - και είναι ουκ ολίγοι σ' αυτό το σάιτ...)
Άρη μου, ομοιοπαθής; ::kiss.::
Καλό κουράγιο!!!
Τάσο μου, χίλια ευχαριστώ για το τόσο χαρμόσυνο "άνοιγμα" της σχολιαστικής στήλης μου!
Καλημέρα και καλή έμπνευση σε όλους!!! ::love.::
Έλενα Δαγκλή
11-02-2008 @ 05:11
::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο