| |
Σιωπηλό ναυάγιο μες στις φλέβες σου, πια η ζωή μου.
Τ’ όνομά σου, ψίθυρος, που σβήνει στο κορμί μου.
Πάλι πως φοβάμαι, κι η καρδιά,
βλέπει πως πετούν ξανά μακριά.
Δεν αντέχω στο φως σου τον πόνο,
και μ’ αφήνω, κράτησε μου χρόνο.
Ρεφραίν
[I]
Φύγε από δω,
δώσε μου τα χρόνια πίσω,
που στα χέρια σου κρατώ κομμάτια.
Φύγε από δω,
τον εαυτό μου δε θ’ αφήσω,
να πεθάνει στα δικά σου μάτια.
Κι άσε με δω, μια άλλη μέρα να σου φύγω,
θα μπορούσα πια τα πάντα εγώ να γίνω. [/I]
Πως πεθαίνουν στη σελήνη σου, δες, τα όνειρά μου,
και τολμάς να λες πως μ’ αγαπάς, στα ψέματά μου.
Πάλι ν’ αμφιβάλω με βοηθάς,
και φωνάζεις με τα χέρια σου.
Ξέρεις, με πονά πια το φιλί σου.
Τόση λύπη που ‘χεις στο κορμί σου.
Ρεφραίν …
*(Τρέξε, τώρα, τρέξε...
Μίσησε με, φταίω, πες.
Μα δω μείνε, αν θες,
τα ουρλιαχτά μας και τα ψέματά μας,
πια θ’ ακούσεις να ζουν μες στη σιωπή μας.
Δε θα με πληγώσεις πια ξανά. .
Τώρα μόνο εγώ, θα με πονώ.)
*=προαιρετικό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
