Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η Ίρις και το Νερό της Στύγας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130580 Τραγούδια, 269414 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Ίρις και το Νερό της Στύγας
 

[B]ΙΡΙΣ[/B]

Στου Ολύμπου ας πετάξουμε απόψε το παλάτι
μια κόρη στρώνει μ' υφαντά της Ήρας το κρεβάτι.
Τη βοηθά να στολιστεί για το θεϊκό της ταίρι
με μύρα αλείφει τη θεά στ' ολόλευκό της χέρι.

Αεικίνητη κι ανάλαφρη του Ζέφυρου ζευγάρι
φτάνει μέσα στη θάλασσα στο πιο βαθύ σκοτάδι
για Ποσειδώνα εντολές του Δία αν έχει πάρει
κι αν χρειαστεί βυθίζεται στον Κάτω Κόσμο του Άδη.

Είναι η Ίρις η πιστή θεών μαντατοφόρος
ο θεϊκός σχετίζεται μ’ αυτήν άγραφος νόμος
σαν του Ερμή κηρύκειο κρατά στο ένα χέρι
όταν αυτή μηνύματα καλείται για να φέρει.


Ορμητική σα θύελλα φτερά στους ώμους έχει
κι όταν πετάει βιαστική στο νου ανέμους φέρνει
χιτώνας πλούσιος κοντός και ζώνη στη στολή της
άγρυπνη σ’ επιφυλακή για κάθε αποστολή της.

Η γοργοπόδαρη θεά ακόμη κι αν νυστάζει
τα φτερωτά της πέδιλα ποτέ της δεν τα βγάζει
και κάθεται κουλουριαστή μπροστά στο θείο θρόνο
το φόρεμα κι ο δρόμος της, το ουράνιο μοιάζουν τόξο.


(Ν)

[B]ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΗΣ ΣΤΥΓΑΣ[/B]

[I]Καμιά φορά και πιο ψηλά στ' ολύμπιο παλάτι
αντιζηλίες τύχαινε μονάχες να ξεσπούν
προκύπτανε προβλήματα ξεσπούσανε εντάσεις
κι ανάμεσα σ' ολύμπιους ημίθεους και θεούς.
Κι ερχόντουσαν αδιέξοδα σ’ ανώφελους καβγάδες
και μπλέκανε σε ψέματα που θύμιζαν θνητούς.[/I]


Τότε πετούσε η Ίριδα, η ακόλουθος της Ήρας
κι αποστολή της δίνανε στην κατοικία της Στύγας
σαν άνεμος σα θύελλα να φτάσει στο λεπτό
όρκο να δέσουν των θεών με το ιερό νερό.

Τον Ουρανό τον στήριζαν κολόνες ασημένιες
κι έτρεχε μονάχο του σαν τις μικρές μας μέρες
την κούπα η Ίρις τη χρυσή γέμιζε των θεών
κι ένα δρόμο επτάχρωμο χάραζε ουρανών.

Μες στο παλάτι του Διός το μαγικό ρολόι
εννέα χρόνια μέτραγε θεού αποκλεισμό
του άτυχου που έπινε απ’ τη χρυσή υδροχόη
και ψέματα έλεγε έπειτα ενώπιον αδερφών.

Δίχως αισθήσεις έχανε το βάθος της πνοής του
έπεφτε και περίμενε το τέλος της ποινής του
μακριά απ’ τα συμπόσια και δίχως προστασία
στερούνταν αναγκαστικά νέκταρ και αμβροσία.



Το κεφάλαιο "Ίρις" θα συνεχιστεί
αφού τελειώσουν οι δυσαρμονίες
σταματώ τη μυθολογία μέχρι νεωτέρας.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Όλυμπος
      Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
12-02-2008 @ 14:03
Ίρις - εικόνα
Σικελία, 5ος αιώνας

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Winged_goddess_Cdm_Paris_392.jpg/425px-Winged_goddess_Cdm_Paris_392.jpg

Ίρις -ποιήμα
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=67065
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
12-02-2008 @ 14:05
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ΝΙΚΟΣ P
12-02-2008 @ 14:46
::up.:: ::up.:: ::up.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
12-02-2008 @ 15:49
Γεια σας παιδιά... τι κάνουμε;
anthrakoryxos
12-02-2008 @ 15:48
Εσύ πάντως ακάθεκτη Θεοδώρα..
:)
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
12-02-2008 @ 15:55
::smile.:: ::wink.:: Ανθρακορύχε πού να δεις πλάκα στην musicave... βάζει ο μονάχους μονάχους θέμα σοβαρό:
"Ψωμί Στυ-γας-τρα με πατσά" και το σβήνω το δικό μου και το ξανανεβάζω.
Ξανασβήνει κι αυτός και ξανανεβάζει...
Να δούμε πότε θα μου περάσει αυτή η μανία καταδίωξης.
anthrakoryxos
12-02-2008 @ 15:56
Ή η δική του, μανία κυνηγητού...
::smile.::
kleisto parathyro
12-02-2008 @ 21:45
Αγαπητή Θεο-δώρα χαίρε.
Ζητώ εκ των προταίρων συγνώμη για το σχόλιο μου..
Πανέμορφες οι εικόνες σου.. όμως οι μύθοι κρύβουν μυστικά.
Τόσο το Ύδωρ όσο καί η Γή μεταφέρουν σπέρματα.
Στην αρχή καί στό τέλος κάθε κοσμικού γεγονότος ειναι το Υδωρ, που βρίσκεται πρίν απο κάθε δημιουργία.
Τη Μ.Πέμπτη των Χριαστιανών λέγεται:
Σήμερον κρεμάται επι ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας...

Κάθε δημιουργία παρουσιάζεται πάνω από τα Υδατα καί μ'ένα κατακλυσμό επιστρέφει στό αρχέγονο Χάος.
Ο χρόνος πού δέν υπάρχει οταν πρόκειται γιά το Υδωρ,ειναι φοβερά δραστήριος όταν δημιουργεί η Γή.
Στην ψυχολογία ο μεγάλος Ωκεανός των αρχετυπικών εικόνων,το ασυνείδητο,ταυτίστηκε με το Υδωρ.
Στην Ελευσίνα ο μύστης των μυστηρίων έλεγε:
'Ύε, Κύε"
δηλαδή "βρέξε, γονιμοποίησε"
αυτά τα λίγα για τούς μύθους.
οσο για τούς Αργοναύτες και το χρυσόμαλλο δέρας.... ασ'το καλλίτερα.
"ου μαθείν τί αλλά παθείν και διατεθήναι"
Αριστοτέλης.
"Θαρρείτε, μύσται του θεού σεσωσμένου,Εστι γαρ ημίν εκ πόνων σωτηρία."
μας διαβεβαιώνουν τα αρχαία Ελληνικά Μυστήρια.

Πρόταση: προτείνω το βιβλίο του Paul A.Laviolette "η Γένεση του Κόσμου , Η αρχαία επιστήμη της Συνεχούς Δημιουργίας.

Και παλι ζητώ συγνώνη αν τάραξα την εμπνευσή σου.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
13-02-2008 @ 09:01
Με τους μύθους ασχολούμαι ακριβώς επειδή κρύβουν μυστικά.
Ο χρόνος προφανώς δεν υπάρχει για το Ύδωρ. Για αυτό και το ρολόι μου είναι "μαγικό"
μόνο για να "μετρήσει" τα εννέα χρόνια της ποινής.
Αστεροτρόπιο (Jeny)
13-02-2008 @ 11:52
και λέει το θρηνοπούλι και το πέτρινο δέντρο
"Έτσι κι αλλιώς, οι μύθοι έχουν πεθάνει. Άλλοι κόσμοι ξημέρωσαν"
"Μην το λες. Οι μύθοι είναι κρυφοί κωδικοί που ανοίγουν το μυστήριο. Είναι σύμβολα. Ολόκληρη η ζωή κρύβεται πίσω από σύμβολα"
στο βιβλίο της Λαμπαδαρίδου-Πόθου Ο άγγελος της στάχτης (βασισμένο στο παραδοσιακό ποίημα "το τραγούδι του νεκρού αδελφού" πλέκει μια φαντσαστική ιστορία!).
::smile.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
13-02-2008 @ 12:02
Τζένη μου, μου έδωσες χαρά που πέρασες........

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο