| |
| | O "κακός" μας ο καιρός |  | | | Άλλα με τρομάζουν... | | |
Μην προσπαθείς να με τρομάξεις
με τις φοβερές ειδήσεις
για το διήμερο της κακοκαιρίας
που θα πλήξει τη χώρα μου.
Μην προσπαθείς να με τρομάξεις
με τον τρομερό αεροχείμαρρο
που επελαύνει από τη Ρωσία,
την απέραντη Σιβηρία,
που θα με βάλει στον καταψύκτη,
με την απαίσια παγωνιά
που θα σκεπάσει τα πάντα.
Γιατί δεν με άφησες να χαρώ τον ήλιο
των δυο προηγούμενων ημερών,
αλλά με βομβάρδιζες, με απειλούσες
για τον επερχόμενο χιονιά;
Με ποιο δικαίωμα, στα μέσα του Φλεβάρη
στήνεις μπροστά στα μάτια μου
απειλητικό το χειμώνα;
Χιονίζει, ναι, χιονίζει το χειμώνα!!
Πού την είδες την είδηση;
Στήνεσαι μπροστά στην κάμερα,
αρπάζεις ένα μικρόφωνο και θέλεις να με τρομάξεις
με τα “ατμοσφαιρικά εγκατακρημνίσματα”,
το θεόνερο δηλαδή, στην όποια μορφή του,
που μας στέλνει ο Ουρανός.
Θέλεις να με πείσεις ότι με κυνηγάει μια βαριά κατάρα,
ότι απειλούμαι και τρέχω στις υπεραγορές
και τις αδειάζω με προμήθειες ενός μηνός
για να αισθανθώ ασφαλής μέσα στο διήμερο,
άντε τριήμερο, του “κακού” καιρού.
Άκουσέ με.
Δεν με τρομάζει μια περαστική
χειμωνιάτικη κακοκαιρία.
Με τρομάζουν οι σόμπες στα φτωχικά,
που δεν έχουν πετρέλαιο.
Με τρομάζει η σκέψη ότι δεν έχουν ζεστά ρούχα πολλά χαμομηλάκια.
Με τρομάζει η εικόνα του άδειου πιάτου στο τραπέζι τους.
Με τρομάζει η ορφάνια, η παραμέληση, η κακοποίηση.
Μα πάνω απ΄ όλα με τρομάζει το παγόβουνο της αδιαφορίας
που επιπλέει στις καρδιές μας
και ευθύνεται για τα πάθη των παιδιών.
Άκουσέ με.
Χτες είδα τις πρώτες μαργαρίτες,
τους προπομπούς της Άνοιξης,
στο γειτονικό οικόπεδο.
Αυτή είναι είδηση.
Άκουσέ με.
Μέσα στο παγωμένο χώμα,
περιμένουν τα χαμομηλάκια
να ξεπροβάλλουν το κεφαλάκι τους,
για να τα λούσει ο ήλιος,
που σύντομα θα προβάλλει θριαμβευτής
στον Αττικό ουρανό.
Αυτή είναι είδηση.
Φτιάξε την κείμενο όμορφο
και δώσε την στη Σινιώρη να μας την αναγγείλει.
Το νάζι και την τσαχπινιά της,
σίγουρα θα τα αντικαταστήσει μια τρυφεράδα
και τότε θα νιώσουμε όλοι ότι κάτι αλλάζει,
ότι η τρομολαγνεία δίνει τη θέση της στην ανθρωπιά.
http://hamomilaki.blogspot.com/2008/02/o.html
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | hamomilaki.gr | | | |
|
ΝΙΚΟΣ P
16-02-2008 @ 06:29 | ::wink.:: | | simela
16-02-2008 @ 06:33 | ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι σαν κι εσένα και το παγόβουνο επάνω στις καρδιές αρχίζει να λιώνει.
Μπράβο σου, που έκανες ποίημα την σκληρή αλήθεια... | | iokasth
16-02-2008 @ 07:08 | Mέσα στο παγωμένο χώμα,
περιμένουν τα χαμομηλάκια
να ξεπροβάλλουν τα κεφαλάκια τους,
Τι όμορφο, αισιόδοξο ποίημα έγραψες.! Μπράβο σου.!
Έλα χαμομηλάκι μου..
Σιγά.. σιγά.. θα ξεπροβάλλει
Να δώσει νοτα χρυσαφί
Ανοιξη έρχεται να πεί
Και η καρδιά θα πάλει.
Να΄σαι καλά.
ΝεφΕλλη | | jedleman
16-02-2008 @ 07:22 | se sugxero pou ekanes stixaki tis megales alitheies.mprabo sou ksana ::yes.:: | | marakos1948
16-02-2008 @ 07:32 | χαίρομαι που δεν τρομάζεις με τα καιρικά.Εκεινα που πραγματικά μας έχουνε τρομάξει και απηυδήσει ειναι τα ..ευ-καιρι(α)κά,των κάθε λογής πολιτικάντηδων που μας έχουνε παγώσει τις ψυχές για τα καλά.Πολύ καλό το πονημα σου ::wink.:: | | nirbana
16-02-2008 @ 08:06 | μαζί σου κι εγώ..εδώ και κάποιες μέρες
νιώθω σαν να περιμένω τον Γ' παγκόσμιο
έλεος πια... | | artista_k
16-02-2008 @ 08:44 | Nαι... με nirbana! Οτι πιο όμορφο, τρυφερό και αισιόδοξο, μπράβο χαμομηλάκι! ::yes.:: ::kiss.:: | | Helene52
16-02-2008 @ 08:48 | Ναι σε όλα .... Μαζύ σου και εγώ ::up.:: ::up.:: ::kiss.:: | | tinios
16-02-2008 @ 09:57 | Μπράβο, κι από μένα!
Υπέροχο! | | evinevan
16-02-2008 @ 11:50 | Τί να πώ ? Το διάβασα και το ξαναδιάβασα. Μια κραυγή αλήθειας μια διαμαρτυρία που σπάει κοκκαλα. | | Άθη Λ.
16-02-2008 @ 11:54 | πάντα ευαισθητη, τρυφερή κι ανθρώπινη.. σε αντίθεση με την σημερινή μας κοινωνία... μπράβο σου για άλλη μια φορά! ::rol.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
