Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: O καρεκλάς
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130533 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 O καρεκλάς
 όλα άσπρα και παγωμένα..πόσο μ΄αρέσει το απέραντο λευκό αγάπες μου
 
[I]Είναι η δεύτερη φορά που με πονάς ψυχή μου.
Πήρες τα γράμματα α, λ, θ, ς της αλήθειας
που σου έστειλα και τα έπλεξες ψάθινο κορδόνι
να φτιάξεις ένα θρονί να ξαποσταίνεις.
Θυμάσαι όπως παλιά…ο καρεκλάς στις γειτονιές.
Όχι ψυχή μου, τα δικά σου γράμματα
τα ακούμπησα στην καρδιά μου
και γίνανε ανεύρυσμα που με πιέζει.
Όχι, όχι ψυχή μου, δεν φταις εσύ!
Εγώ φταίω που δεν σου είπα απ την αρχή
για τις τρεις ευκαιρίες. Ναι! μάτια μου,
αυτές που δίνω στους ανθρώπους.
Μία, γιατί δεν με ξέρουν. Μία, γιατί δεν τους ξέρω.
Και μία, για το Ανθρώπινο λάθος.
Τι κρίμα! Είχα πολλά από σένανε να μάθω.
Λένε, πως οι ποιητές σε νοιώθουν όταν πονάς,
ή μήπως οι άνθρωποι νοιώθουν τους ποιητές, λέω….
Μην μου πικραίνεσαι…. Πάω στα ζωντανά μου τώρα…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
Αστεροτρόπιο (Jeny)
16-02-2008 @ 09:41
εμένα που μου τις είπες, εξαιρούμαι, ε;;;;
το σχόλιό σου μου θύμησε την εποχή που πρωτοήρθα στους στίχους, δυο χρόνια πριν, που' τανε και πάλι όλα άσπρα και παγωμένα. Τότε που σε γνώρισα.
::love.:: ::love.:: ::kiss.::
iokasth
16-02-2008 @ 09:49
Λένε, πως οι ποιητές σε νοιώθουν όταν πονάς,
η μήπως οι άνθρωποι νοιώθουν τους ποιητές, λέω....
Πάω στα ζωντανά μου τώρα,,,

Από όταν γνώρισα τον Ανθρωπο, αγάπησα τα ζώα... λένε..
Μια Ζεστή Νύχτα Μαργαρίτα μου.
ΝεφΕλλη


isidora
16-02-2008 @ 09:52
::love.:: οι άνθρωποι νοιώθουν τους ποιητές ==>και πάλι ::love.::
nirbana
16-02-2008 @ 09:57
εγώ δεν τον θυμάμαι τον καρεκλά..
το γανωματή θυμάμαι..
σοφό αυτό με τις τρεις ευκαιρίες..
jedleman
16-02-2008 @ 10:25
πολύ ρομαντικο. μού άρεσε
Λασκαράτος
16-02-2008 @ 10:33
::love.:: ::hug.:: ::hug.::
Α.Ε. ΕΠΕ
16-02-2008 @ 10:50
Ο μοναδικός δικός σου τρόπος σκέψης και έκφρασης Μαργαρίτα μου.
Πραγματικά μοναδικός!!! ::love.::
simela
16-02-2008 @ 10:56
πολύ, πολύ καλό!!
Helene52
16-02-2008 @ 11:28
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
AlexSAI
16-02-2008 @ 11:33
::theos.:: ::up.:: ::yes.::
evinevan
16-02-2008 @ 11:42
Αυτοσαρκάζεσαι με στυλ. Οι τρεις ευκαιρίες σου όλο το νόημα ,όλο το ποιήμα μια απολαυστική ευκαιρία
spil †
16-02-2008 @ 11:53
Αυθεντική ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ !!! ::hug.::
candy-candy
16-02-2008 @ 12:36
Η λουλουδένια δίνει τον καλύτερό της εαυτό ::yes.::

Την ::love.:: μου...
ΛΙΑ
17-02-2008 @ 22:29
υπέροχη...σου χαρίζω μόνο αυτό :
''Το γράψιμο δεν είναι και τόσο δύσκολο πράγμα. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να καθίσεις μπροστά σε μια γραφομηχανή και να ανοίξεις μια από τις φλέβες σου.''
RED SMITH
ΓιΟΥΛΗ_Τ
21-02-2008 @ 06:10
Μέρες πάνε που το έχω διαβάσει και τώρα μπορώ να σχολιάσω
Σε ευχαριστώ που δίνεις τη γνώση σου
Και μια ακόμη ευκαιρία να δίνω στους ανθρώπους
Φιλιά!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο