| |
Μωρό που ήσουνα αγάπη ή φυλακή μου
Μωρό σε απίθωνα σε αραβικά χαλιά
Κάποτε σου άρεσε η σιγανή φωνή μου
Παλιά σου έφταναν τα δυο μου τα φιλιά
Παιδί που έπαιζες γελώντας στην αυλή μου
κι ήταν το γέλιο σου σα γάργαρο νερό
Στα χέρια κράταγες την ώρα την καλή μου
Παιδί ήσουν ό,τι λαχταρούσα να χαρώ
Πουλί που πέταξες και έφυγες μακριά μου
και τα φτερά σου αφήσαν ίχνη φωτεινά
Αγάπη μόνη μου, σαν ξαναρθείς κοντά μου
θα πλέξω λόγια στα μαλλιά σου γιορτινά
Μόνο σαν κάνεις πως γυρίζεις, αετέ μου
φέρε ένα σύννεφο μαζί σου λαγαρό
για να σου πω όσα δεν έχω πει ποτέ μου
και να σου δώσω όλα όσα καρτερώ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
