stixoi.info: Γλείφοντας Αποτυπώματα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γλείφοντας Αποτυπώματα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130755 Τραγούδια, 269456 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Γλείφοντας Αποτυπώματα

Νεκρά,παγωμένα όνειρα
βουρκώνουν,κομματιάζουν
ό,τι ωραίο είχα
ψυχικό στην ανάμνηση έκανα
που σε άφησα
Τουλάχιστον να σε θυμάμαι
όπως σε ζωγράφισα στα μάτια μου.
Αγγίζεις δεν αγγίζεις όνειρα
ξηλώνεις δεν ξηλώνεις φόβους.
Κύμα είμαι που η θάλασσα
με ξέβρασε στην ακρογιαλιά σου
μα με πήρε πίσω,
αποτυπώματα δεν άφησα
τα έγλειψα φεύγοντας
προχώρα σαν να μην με γνώρισες ποτέ
έτσι θα κάνω κι εγώ
και μην μετράς τις πέτρες
το κεφάλι ψηλά

********************

Γλείφοντας αποτυπώματα πληγών
αναστενάζοντας στην άρνηση του ίσως
σφάζω τις επτά ζωές μου
μία προς μία
Αρκεί να πιω τους δύο εαυτούς σου
μ'ένα ποτήρι,
για ν'ανασάνω θάνατο και κόλασης πατρίδα.
Γυμνή η ψυχή μου τρέχει σε δρόμους με αγκάθια
κοτσάνια τριαντάφυλλα στα μάτια
κι ένα θλιμένο σ'αγαπώ να στάζει απ'τα χείλη.
Κι οι πίκρες μαστίγια στα μπορώ
με γλώσσες που να καίνε
Τι ήμασταν;
Αναπαράσταση μιμούμενης αγάπης,
έργου που ανέβηκε με τη δωρεά
μπουκέτων πλαστικών φιλιών!!


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.

arxagelos 18-02-2008 @ 01:03	ΨΥΧΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΕΚΑΝΑ.....ΨΥΧΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ...ΕΛΕΟΣ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52 18-02-2008 @ 01:05	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
!!!leou!!! 18-02-2008 @ 01:10	"Γυμνή η ψυχή μου τρέχει σε δρόμους με αγκάθια κοτσάνια τριαντάφυλλα στα μάτια κι ένα θλιμμένο σ'αγαπώ να στάζει απ'τα χείλη." Απλά τέλειο... ::cry.:: ::love.::
elena351 18-02-2008 @ 01:20	Γλείφοντας αποτυπώματα πληγών αναστενάζοντας στην άρνηση του ίσως σφάζω τις επτά ζωές μου μία προς μία Αρκεί να πιω τους δύο εαυτούς σου μ'ένα ποτήρι, ::sad.:: ::love.:: ::sad.::
simela 18-02-2008 @ 01:58	αναπαράσταση μιμούμενης αγάπης? μα τί είπες τώρα!!! ΥΠΕΡΟΧΟ!
AlexSAI 18-02-2008 @ 02:44	::up.:: ::yes.:: ::yes.::
primavera 18-02-2008 @ 02:54	Αναπαράσταση μιμούμενης αγάπης, πραγματικά αγγίζει τις πληγές..... Άψογο.... ::theos.::
MARGARITA 18-02-2008 @ 03:40	Εξαιρετική αποτύπωση και ο τίτλος θαυμάσιος...μπράβο σου
arpistre 18-02-2008 @ 04:33	Εκπληκτικό φινάλε
isidora 18-02-2008 @ 05:18	αναστενάζοντας στην άρνηση του ίσως σφάζω τις επτά ζωές μου μία προς μία Αρκεί να πιω τους δύο εαυτούς σου μ'ένα ποτήρι, για ν'ανασάνω θάνατο και κόλασης πατρίδα. 'Οτι πιο γλυκόπικρο έχω διαβάσει ::kiss.::
TAS 18-02-2008 @ 06:05	κραυγάζει αλήθεια ..
nirbana 18-02-2008 @ 08:07	δεν έχω λόγια...πολύ με συγκίνησε... ::yes.:: ::yes.::
stormbringer 18-02-2008 @ 09:37	Γλείφοντας αποτυπώματα πληγών αναστενάζοντας στην άρνηση του ίσως σφάζω τις επτά ζωές μου μία προς μία Αρκεί να πιω τους δύο εαυτούς σου μ'ένα ποτήρι, για ν'ανασάνω θάνατο και κόλασης πατρίδα πολυ γλαφυρη περιγραφη συναισθηματων...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο