| |
[align=center]ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΑΓΩΝΙΑ,
Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ,
ΟΛΑ Τ'ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΟΛΟΓΙΟΜΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑ ΑΠΟ ΨΥΛΑ!
ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΝΑ 'ΝΑΙ ΕΚΕΙ ΜΑΚΡΥΑ
ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΙΣΩ ΜΕ ΘΕΙΛΕΙ ΞΑΝΑ!
ΜΑ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΗΜΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ,
ΤΑ ΛΑΘΗ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΒΡΟΧΗ...
Η ΜΕΡΑ ΞΥΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΘΑ ΒΓΕΙ
ΣΑΝ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΓΑΠΗ, ΣΑΝ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΡΧΗ!
ΣΑΝ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΣΚΟΥΡΑ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
ΣΑΝ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΠΟΥ ΑΝΘΙΖΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ! [/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
