| |
Μα σαν ξημερωμα θα 'ρθει
σαν θα'ρθει η αυγη
σαν τα ματια θα ανοιξουν
κεινη δεν θα'ναι κει να την αγγιξουν
Ονειρο ηταν, ψυχης αυνανισμος
μα το πιο γλυκο, την ομορφια του ολη, τον επιλογο απωλεσε
Σαν ηρθε ο ξυπνημος
της μοναξιας τα ρουχα, παλι φορεσε
σαν ανοιξα τα ματια και δεν ειδα κεινη
κοιμισμενη με χαμογελο στα χειλη
με ματια σφαλιστα
με μαλια τα χειλια να σκεπαζουν
δεν ητανε εκει, της αυγης το φως, πρωινο για κεινη να το κανω
δεν ητανε εκει με γλυκο φιλι να τηνε ξυπνησω
την ματια την πρωινη, πρωτος να την δω πριν ακομη ο ηλιος να την δει
να'μαι το πρωτο που θα δει σαν τα βλεφαρα θα αναστηθουν
να'μαι ο πρωτος που την καλημερα θα της τραγουδησει
να ακουσω τα πρωτα λογια που απ'τα χειλη της θα ακουστουν
Ονειρο ητανε μα πονα σαν εφιαλτης...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
