Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ατιτλο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130550 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ατιτλο
 
Όπως οταν ένας ώρα πολλή κοιτάζει τον ήλιο
Και γεμίζουν τα μάτια του φωτεινούς και πολύχρωμους κύκλους
Κι όπου κατόπι κι αν στραφεί
Πάντα μπροστά του φωσφορίζουν
Έτσι κι εγώ απο τη μέρα που σ’αγάπησα
Οπου κι αν πάω,οπου κι αν στρέψω το πρόσωπο
Την πανύψηλη βλέπω αστραψιά σου

Ω αγάπη,αγάπη
Πνεύμα του κόσμου
Ψυχή των πραγμάτων
Ήλιε στη ζωή μου αστραφτερέ
Όνειρο ανάλαφρο μιάς ζωής καλής και πράης
Τ’άσπρο μαντήλι σου μου στέλλει τα σινιάλα του
Απο τα βάθη όλων των δρόμων
Κι είναι η καρδιά μου όλη μάτια και κοιτάζει

Σε είδα στις μέρες όλων των ανθρώπων
Νάσαι στο πλάϊ μου και μαζί μου
Νάσαι η ζωή του κόσμου μου
Σε είδα με μια κονκάρδα πολύχρωμη στα ξέπλεκα μαλλιά σου
Και με φωνή αψηλή γιομάτη γέλιο
Να λές μες στο τραγούδι σου .......σ’αγαπώ

Κι είδα μια λεύκα νάναι ολόρθη
πάνω απ΄τον κόσμο και τριγύρω να βιγλίζει
με μια ματιά αυτοκρατορική
και νάναι ο καθε κλώνος της κι απονα ποτάμι ζωής απέραντης
και ναναι ενα τραγούδι αθανασίας .
Κι ακούμπησα τη φούχτα στο κορμί της
με κείνη τη λαχτάρα οπου αγγίζουμε
αγαπημένου ανθρώπου στήθια
και την καρδιά την τρίσβαθη αναρώτησα
τα μυστικά να μου στορήσει και τα μάγια της

Κι είδα στα πόδια ενός βράχου ο έρωτας να ανθίζει
και να τον παίρνει η πέτρα στην αγκάλη της
να τονε παίρνει στην αγκάλη του το χώμα
να τονε παίρνει ο ήλιος στις αχτίνες του
ο αγέρας στα φτερά του
κι αμέτρητα να τον βυζαίνουν στόματα
κι αμέτρητες σμαράγδινες κραυγές να το φωνάζουν
της ζωής το μέγα ωσαννά
Και τότες έσκυψα πάνω απ’τα διάφανα νερά
ως σκύβουνε στην κρυσταλλένια σφαίρα οι μάγοι
τα μυστικά να ξεδιαλύνω και τα μάγια του.


Μες στη βαθιά με πήρες την αγκάλη σου
Ψηλά με ανέβασες ορμητικά πετώντας
μες στον γαλάζιο αγέρα
Και στα πυρά σου γόνατα με κάθισες
Μες στο χρυσό σου φώς να με κοιμίσεις.
Απο του κάμπου τους στενούς ορίζοντες
Απ’τα κλειστά της πολιτείας τα τείχη
Κι αν έφερα στα χείλη σφραγισμένη
της πίκρας τη ρυτίδα τη βαθιά
κι αν έφερα στα μάτια ναυαγίων μονάχα εικόνες
και μια τρυγόνα με σπασμενη τη φτερούγα στην καρδιά
κι αν έφερα μια δίψα που κυλίστηκε
σε χίλιες κλίνες για ενα έρωτα μονάχο
ομως αγάπη μου ειν’άγγιχτη η ψυχή μου
και λαχταρά και ζητιανεύει και προσμένει
να βρεί ζωή μες στη πηγή σου





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
AndreasChristodoulou
04-03-2008 @ 00:47
Με τους πιο κατω στιχους που ανηκουν σε ενα μεγαλο κυπριο ποιητη θελω να στείλω ενα ξεκαθαρο μυνημα σε ολους τους φιλους και φιλες του σαιτ αυτου .Παρακαλω δείτε το.Το τι θελει να πει,αυτο το αφήνω σε σας.
Ναστε ολοι καλα

«Ελάχιστοι μας διαβάζουν
Ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα μας,
Μένουμε αδικαίωτοι κι αχειροκρότητοι
Σ’αυτή τη μακρυνή γωνιά
Ομως αντισταθμίζει που γράφουμε Ελληνικά»

Κωστας Μοντης

Helene52
04-03-2008 @ 00:51
Καλημέρα ερωτευμένε Ανδρέα......
Υπέροχα ερωτικος όπως πάντα ποιητά μου ::love.:: ::theos.:: ::love.::
Helene52
04-03-2008 @ 00:53
Και επειδή νομίζω ότι πρέπει να σχολιάσω και τους στίχους που παραθέτεις του κύπριου ποιητη λέω τούτο :
Σοφόοοοοο !!!!!
Όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι με ένα απλό σχόλιο έστω και με μια φατσούλα που θα βάζουν στων άλλων τις δημιουργίες...δίνουν χαρά και δύναμη για να συνεχίσουν .... ::hug.:: ::kiss.::
marakos1948
04-03-2008 @ 00:54
μ άρεσε ! ::yes.::
AlexSAI
04-03-2008 @ 01:03
Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
simela
04-03-2008 @ 01:03
Ανδρέα....δεν ξέρω τί σχέση έχεις με τον Σωκράτη(τον φιλόσοφο)...πάντως κατέχεις πολύ την Σωκρατική μέθοδο
αυτήν με το τσιγγελάκι.....
και εισχωρείς μέσα μου...
εισχωρείς......
και μου αλλάζεις τα φώτα!!
Υποκλίνομαι.

Όσο για το ποίημα του Κύπριου ποιητή.....
έβαλε σε μια ζυγαριά τον πόνο της αναγνωρισιμότητας..(με την καλή έννοια)
και την αγάπη για την Ελλάδα του...
Αυτό μ' αρέσει αλλά και με πονάει...

swordfish
04-03-2008 @ 02:39
Πολύ καλό το ποίημά σου, όσο για το μήνυμα, είναι αληθινό...
margatsif
04-03-2008 @ 03:04
Μπράβο σου Ανδρέα! Καλή σου μέρα!
Ναταλία...
04-03-2008 @ 03:18
Ω αγάπη,αγάπη
Πνεύμα του κόσμου
Ψυχή των πραγμάτων
Ήλιε στη ζωή μου αστραφτερέ
Όνειρο ανάλαφρο μιάς ζωής καλής και πράης
Τ’άσπρο μαντήλι σου μου στέλλει τα σινιάλα του
Απο τα βάθη όλων των δρόμων
Κι είναι η καρδιά μου όλη μάτια και κοιτάζει
::up.:: ::up.:: ::up.::
mariaeleni
04-03-2008 @ 04:33
Σε είδα στις μέρες όλων των ανθρώπων
Νάσαι στο πλάϊ μου και μαζί μου
Νάσαι η ζωή του κόσμου μου
ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tinios
04-03-2008 @ 05:19
Το να σχολιάζεις, δυό ΠΟΙΗΤΕΣ, στη σειρά, δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα!
Οπότε φατσούλα!
::theos.::
millyxxx
04-03-2008 @ 05:26
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elena351
04-03-2008 @ 05:29
Μόνο υπόκλησι Αντρίκο μου σου φτάνει για σήμερα ;;;;
Με τέτοια που γράφεις μας το πήρες το μυαλό....που να σκεφτούμε πλέον ...... ::theos.:: ::love.:: ::theos.::
D-Asimos
04-03-2008 @ 07:59
ΑΝΔΡΕΑ ΕΓΡΑΨΕΣ! ::yes.::
isidora
04-03-2008 @ 08:57

Τίτλος: Καθ' οδόν...

Υπέροχο ::kiss.::
ΝΙΚΟΣ P
04-03-2008 @ 09:29
ΕΡΩΤΑ... ::love.:: ::up.:: ::up.::
TAS
04-03-2008 @ 10:42
γεμίζεις συναίσθημα διαβάζοντάς το...
::yes.::
artista_k
04-03-2008 @ 11:47
Καλέ τι πάθατε όλοι σήμερα και γράφετε με τον φτερωτό Θεό οδηγό σας; Hρθε η άνοιξη και μύρισε έρωτας θαρρώ απ' άκρη σ' άκρη! Ερωτας είναι η αιτία! Μπράβο σου ...ερωτοχτυπημένε Ανδρέα!!! ::up.:: ::kiss.:: ::love.::
velico
04-03-2008 @ 14:12
έρωτας...Έλληνας... ::wink.::
nirbana
05-03-2008 @ 05:04
εξαιρετικό το δημιούργημά σου φίλε Αντρέα... ::yes.::
Giasemi
05-03-2008 @ 08:42
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο