| |
| | κάθε αλλαγή για καλό(15° και 16° μέρος) |  | | |
15°μέρος
Η Αλεξάνδρα ήταν τον ρωτούσε αν θα βρεθούν, της είπε πως κάνει κάτι με την αδερφή του κ πως δεν μπορεί να βγει μάλλον σήμερα κ πως αν έβγαινε θα της τηλεφωνούσε. Έκλεισαν το τηλέφωνο κ κοίταξε την Γεύση. Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε μπορούσαν να το καταλάβουν κ να το νιώσουν. Μετά από αυτά που είχαν διαβάσει δεν ήθελε ο Άγγελος να ξανακούσει τίποτα για τον πατέρα του. Ήταν ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο.
«18 Ιουλίου 1995 δυο μέρες πριν το δεύτερο δικαστήριο με κατηγορούμενο για τον φόνο της γυναίκας του ο γνωστός γιατρός. Άραγε σκότωσε αυτός την μητέρα των παιδιών του για να καλύψει τα μυστικά του? Ή όλα είναι μια απλή θεωρία?»
-να ρωτήσω κάτι? Λέει τα πάντα εδώ για την δίκη κ έτσι αλλά πουθενά πως έφτασαν στο συμπέρασμα στο ότι ο πατέρας σου το έκανε αυτό… είπε η Γεύση.
-κοίτα υπάρχουν τόσες πληροφορίες, διαφορετικές η μία από την άλλη σε λίγα ή πολλά σημεία. Δεν ξέρω τι να πιστέψω κ από πού να πιαστώ για να βρω μια άκρη. Είπε ο Άγγελος.
Πήγε στον καναπέ, κάθισε κ έβαλε το πρόσωπο του μέσα στις χέρια του. Δεν ήξερε τι να κάνει. Ήθελε να κάνει κακό στον πατέρα του, τους είχε κοροϊδέψει κ είχε σκοτώσει το άτομο που αγαπούσαν πιο πολύ από τον καθένα! Αυτός κ η αδερφή του! Κ όλα για το δικό του συμφέρον. Τον μισούσε πραγματικά, δεν ήταν πια ο πατέρας του. Ήθελε να φύγει από το σπίτι, αλλά θα τον έβρισκε αμέσως κ τότε θα γινόταν πανικός. Έπρεπε να μάθει τι έγινε στην συνέχεια..
Η Γεύση έπρεπε να φύγει. Είχε ταραχτεί αρκετά κ αυτή κ δεν μπορούσε να πιστέψει σε όλα αυτά που είχε διαβάσει, αλλά δεν ήταν μόνο ένα μέρος που έλεγε κάτι τέτοιο αλλά πολλά. Δεν μπορούν να λένε όλοι ψέματα. Πριν φύγει είπε στον Άγγελο να μην ψάξει άλλο γιατί θα γίνει χειρότερα. Θα έψαχνε αυτή το απόγευμα κ θα του έλεγε τίποτα νεότερο κ σημαντικό. Νοιαζόταν για αυτόν. Δεν ήξερε γιατί. Γυρνώντας σπίτι, αφηρημένη όπως ήταν κ άκουγε κ μουσική είδε μπροστά της τον Στέλιο. Ούτε αυτός πρόσεχε έτσι έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλον. Ήταν λυπημένος. Τα μάτια του κόκκινα, σφιγγόταν για να μην κλάψει, πρέπει να είχε κλάψει πιο νωρίς αλλά δεν ήταν σίγουρη η Γεύση.
-γεια σου κούκλα. Είπε κ την φίλησε στο στόμα.
-γεια.. τι κάνεις? Γιατί είναι κόκκινα τα μάτια σου??
-άστο καλύτερα.. κάνε μου μια αγκαλιά.. σε παρακαλώ.
Η Γεύση τον αγκάλιασε, όχι μόνο γιατί αυτός το ήθελε αλλά κ αυτή το ήθελε, μύριζε το άρωμα του, ένιωθε ωραία εκείνη την στιγμή, ένιωθε μέχρι κ την καρδιά του. Ήθελε να μείνει μαζί του, δεν ήξερε γιατί αλλά ένιωθε ένα κενό. Δεν ήθελε να είναι μαζί του αλλά στην αγκαλιά του τα αισθήματα της ήταν περίεργα. Δεν ήξερε τι ήθελε. Την έπιασε από το μάγουλο, το χάιδεψε κ την πλησίασε. Τα χείλη του ακούμπησαν τα δικά της καθώς τα μάτια του έκλειναν, ενώ δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια του.
-τι έχεις? Γιατί κλαις? Του είπε η Γεύση μετά το τρυφερό του φιλί..
Δεν μίλησε, έκρυψε το πρόσωπο του στην αγκαλιά της. Δεν ήθελε να μιλήσει. Η Γεύση έστειλε στον Κωστή μήνυμα για να την καλύψει στους γονείς της επειδή θα αργούσε. Κάθισαν σε ένα μέρος που έβλεπε όλη την πόλη. Έκανε κρύο κ το μπουφάν της Γεύσης δεν ήταν αρκετό για να την ζεστάνει. Ο Στέλιος την πήρε αγκαλιά. Ένα φιλί ακόμη την έκανε να νιώσει ζεστασιά. Κάθε φορά που την φιλούσε ένιωθε ακόμη πιο ωραία. Όχι όμως κ ο Άγγελος.. την ίδια στιγμή που φιλιόντουσαν αυτοί περνούσε από εκεί, τους είδε, ζήλεψε, ένιωσε την καρδιά του να σφίγγεται χωρίς να ξέρει γιατί, ούτε στον εαυτό του δεν μπορούσε να το εξηγήσει αυτό. Εκείνη την στιγμή όλα γκρεμίστηκαν. Έτρεξε στο σπίτι του γρήγορα, χτύπησε την πόρτα πίσω του κ κλειδώθηκε στο δωμάτιο του. Δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται την μαμά του, την Γεύση κ τον βλάκα τον πατέρα του. Δεν άντεχε άλλο. Το φως της μέρας τον τύφλωνε, ένιωθε ότι τον έπνιγε, αντίθετα με άλλους που θέλουν φως όταν είναι σε αυτήν την κατάσταση. Έκλεισε όλα τα πατζούρια του κ έκλεισε τα παράθυρα καλά. Δεν ήθελε να ακούει κ να βλέπει τίποτα. Δεν ήθελε να υπήρχε εκείνη την στιγμή.
Ο Στέλιος δεν μίλησε καθόλου, κάποιες στιγμές ψιθύριζε μόνο ότι αγαπάει την Γεύση κ πως θέλει να είναι στην αγκαλιά της. Μετά από λίγο η Γεύση αποχαιρέτησε με ένα φιλί τον Στέλιο… ούτε η ίδια δεν ήξερε τι είδους σχέση είχαν αυτοί… δεν ήξερε τι να πει, τι να κάνει, πώς να φερθεί, δεν ήξερε καν πως ένιωθε. Έτρεξε σπίτι κ ντύθηκε κάπως καλύτερα. Τι καλύτερα ένα μαύρο παντελόνι έβαλε κ τα σταράκια της.
Μπήκαν στο αυτοκίνητο κ πήγαν στο εστιατόριο, ο πατέρας τους όμως δεν ήταν μαζί τους… μόλις ήρθαν τα φαγητά ο Κωστής πήρε τον λόγο:
-κ ποιος είναι ο λόγος που είμαστε εδώ όλοι μαζί? Δεν το συνηθίζουμε…
-θα σας πούμε αμέσως.. είπε η μητέρα τους κ κατάπιε την μπουκιά της.
Κάθε στιγμή που περνούσε η καρδιά της Γεύσης χτυπούσε ακόμη πιο δυνατά.
-δεν ξέρω πώς να σας το πω αυτό, δεν ξέρω πως θα το πάρετε, πως θα αντιδράσετε, είστε μικροί κ ίσως δεν θα καταλάβετε αλλά μου είναι δύσκολο να σας το πω, δεν έχω τις κατάλληλες λέξεις..
Για μερικά δευτερόλεπτα επικρατούσε σιγή, μόνα τα μαχαιροπίρουνα του Κωστή ακούγονταν, η Γεύση δεν κατέβαζε τίποτα ώρα τώρα, είχε ένα κόμπο στο λαιμό κ σκεφτόταν διάφορα, τον Άγγελο, τον Στέλιο κ την ιστορία με τον φόνο.
-εγώ κ ο πατέρας σας δεν θα μένουμε άλλο πια μαζί… είπε αργά κ καθαρά η μητέρα τους.
-τι γιατί??? Φώναξε η Γεύση.
-πρέπει να φύγει για δουλειές στην Ευρώπη ίσως κ στην Αμερική. Δεν θα είμαστε άλλο πια μαζί, ίσως κ αυτός είναι ο λόγος που φεύγει. Δεν τα πηγαίναμε καλά εδώ κ καιρό… συνέχισε η μαμά τους με μάτια γεμάτα δάκρια..
Η Γεύση δεν άντεχε άλλο να ακούει τα το λόγια της αλήθειας. Η αλήθεια αυτή την έκανε να υποφέρει. Πότε δεν ήθελε να μένει με έναν από τους δυο γονείς της μόνο κ τον άλλον να τον βλέπει μια φορά στις τόσες.. έφυγε τρέχοντας. Ο Κωστής έτρεξε πίσω της. Έπεσε στην αγκαλιά του άρχισε να κλαίει πολύ πάρα πολύ. Μέσα σε λίγα λεπτά βρίσκονταν στο αυτοκίνητο με την μητέρα τους γυρνώντας στο σπίτι δίχως μιλιά. Η Γεύση κοιτούσε έξω κ έκλαιγε βουβά, παρόλα αυτά μπορούσες να ακούσεις το βουβό της κλάμα. Μπήκε στο σπίτι κ κλειδώθηκε στο δωμάτιο της. Το βράδυ όλη την ώρα έκλαιγε κ έκλαιγε.
Το βράδυ κανείς από τους δυο τους δεν κοιμήθηκε κ οι δυο κλαίγανε. Ο καθένας τους για διαφορετικό λόγο. Πέρασαν 3 βδομάδες έτσι. Μιλούσαν μονάχα λιγάκι στο σχολείο ή στο δρόμο για τις δραστηριότητες τους. απομακρύνθηκαν ο ένας από τον άλλον. Αυτός δέθηκε με την Αλεξάνδρα, ήθελε να το κάνει αλλά δεν μπορούσε να την αγαπήσει. Κανείς δεν τον είχε αγαπήσει ποτέ κ δεν μπορούσε να το κάνει αυτός από μόνος του γιατί απλά δεν ήξερε πως ήταν. Ότι δίνεις παίρνεις.. έτσι σκεφτόταν. Η Γεύση προσπαθούσε να ξεκαθαρίσει τα συναισθήματά της. Ήταν κ το θέμα με τους γονείς της. Δεν ξαναείδε τον πατέρα της. Είχε φύγει μακριά αφήνοντας μόνο ένα γράμμα «έφυγε δίχως μια αγκαλιά, δίχως ένα φιλί, με άφησε… έτσι απλά» έλεγε. Δεν μπορούσε να του το συγχωρήσει αυτό, τον αγαπούσε τόσο πολύ το ίδιο κ αυτός. Μόνο ένα γράμμα κ το φυλαχτό του?? Αυτό ήταν?
(για να σας φύγει η απορία)στο γράμμα έγραφε «αγαπητή μου κόρη. Ξέρεις πόσο σ’αγαπάω σωστά? Συγγνώμη που φεύγω έτσι, δεν έπρεπε το ξέρω, κάποτε θα δεις πως δεν είχα άδικο, απλά έπρεπε να φύγω, μην με ξεχνάς. Θα προσπαθώ να σε παίρνω τηλέφωνο, να προσέχεις την μαμά σου. Να προσέχεις ζαχαρένια μου….»
16°μέρος
Ο πατέρας της 3 φορές πήρε τηλέφωνο καμία φορά δεν του μίλησε. Μόνο ο Κωστής μιλούσε μαζί του. Είχαν κλειστεί στους εαυτούς τους κ οι δυο. Δεν μιλούσαν μεταξύ τους όπως παλιά, μόνο καλημέρα κ τέτοια. Με την μητέρα τους δεν θέλανε να έχουνε σχέσεις. Η Γεύση δεν τα πήγαινε καλά με τα μαθήματα κ στην συνέχεια είχε αρχίσει να φοράει όλα μα όλα μαύρα, να βάφει μαύρα τα νύχια της μαύρα τα μάτια της έντονα μαύρα.
-πάλι κάθεσαι?? Φώναξε η μαμά της όταν μπήκε στο δωμάτιο της. Πότε θα διαβάσεις??
-από πότε νοιάζεσαι τι κάνω εγώ??
-πάλι τα ίδια??? Πόσες φορές πρέπει να σας πω ότι απλά δεν μπορούμε να είμαστε μαζί με τον μπαμπά σας??
-φύγε από μπροστά μου!! δεν θέλω να σε βλέπω!
-μην μου φέρεσαι έτσι, είσαι η ζαχαρένια μου! το παιδί μου, ότι αγαπώ πιο πολύ..
-αν με αγαπούσες δεν θα με έκανες να πονάω τόσο πολύ.. κ μην με ξαναπείς ζαχαρένια!! Αυτό είναι του μπαμπά κ μόνο δικό του! Δεν είσαι η μάνα μου! ποτέ δεν με αγάπησες!
-τι λες παιδί μου? τι χοντράδες λες τώρα?
-γιατί μου πήρες μακριά τον άνθρωπο που αγαπώ πιο πολύ από όλους!! Άφησε με μόνη μου! δεν αντέχω ούτε την φωνή σου να ακούω, ούτε να σε βλέπω, φύγε!!
Η Γεύση κλείδωσε την πόρτα κ δεν άνοιξε πάλι στην μητέρα της. Ο Άγγελος μάλωνε πολύ με τον πατέρα του κ σκεφτόταν να πάρει την αδερφή του κ να φύγουν.. οι έρευνές του δεν συνεχίζονταν εφόσον είχε σταματήσει αισθητά με την Γεύση.
1 μήνα μετά από αυτά η μητέρα της τους αποκάλυψε πως είναι έγκυος. Η Γεύση την έβριζε! Δεν ήθελε να την βλέπει. Δεν άντεχε άλλο την ίδια της την ζωή. Δεν μιλούσε πολύ με κανέναν, έκλαιγε, μόνο στο σχολείο καθόταν κ έβλεπε το απέραντο.
Με την Αλεξάνδρα πήγαιναν για κανένα καφέ ή για ψώνια δυο φορές που της είχε προτείνει, με τον Στέλιο στην ίδια κατάσταση.
Ο Άγγελος με την Αλεξάνδρα ακόμη μαζί αν κ δεν ένιωθε καλά μαζί της.. άρχισε να κάνει παρέα με έναν Άκη. Κακό παιδί, όχι από καλή οικογένεια. Άρχισε το κάπνισμα.
3 μήνες αργότερα η μητέρα της Γεύσης κράτησε το παιδί, η Γεύση μιλούσε κάθε μέρα με τον πατέρα της κ μπόρεσε έστω να ξανασυζητήσει με τον αδερφό της. ο Κωστής ένιωθε χάλια. Με την Γεύση είχαν δεθεί πάρα πολύ. Ο Άγγελος έκοψε το βόλεϊ την ζωή του… τον αθλητισμό. Έκοψε το κυριακάτικο τροχάδι όλα. Το τσιγάρο τον έλεγχε καλά.. η Γεύση γυρνούσε από το βόλεϊ κ περνούσε από ένα μέρος που είχε πολλά παιδιά του λυκείου, μαζί κ ο Άγγελος με ένα τσιγάρο στο χέρι.. κοιτάχτηκαν.. καιρό είχε να δει αυτά τα υπέροχα γαλαζοπρασινοκίτρινα μάτια(το χρώμα υπάρχει, το έχει ένας συμμαθητής μου).. την αγκάλιασε. Μύριζε τσιγάρο, αλλά καιρό είχε να τον αγκαλιάσει.
-καιρό έχουμε να τα πούμε… είπε αυτός.
-όντως.. άλλαξες κ παρέες. Με τον Στέλιο δεν κάνεις κ τόσο πολύ πια.. εμείς απομακρυνθήκαμε. Τι νέα από την ζωή σου?
-τίποτα, σκέφτομαι να φύγω από το σπίτι για το γνωστό θέμα ξέρεις… μαζί με την αδερφή μου.. αλλά γαμώτο κολλώνω.. εσύ?
-χώρισαν οι γονείς μου κ έφυγε ο πατέρας μου στο εξωτερικό η μητέρα μου είναι έγκυος.. νομίζω αρκετά νέα..
Δεν μίλησαν πολύ. Πήγαν σπίτι μαζί. Την φίλησε στο μάγουλο. Ο Άγγελος ήταν χαρούμενος. Ήταν σίγουρος..
Η Γεύση είπε στον αδερφό της τα νέα της κ αυτός της είπε την γνώμη του.
-πάρε αμέσως τηλέφωνο τον Στέλιο κ πες του αύριο να βγείτε. Δεν πρέπει να χάσεις άλλο χρόνο…. Εντάξει ζαχαρένια?
-ότι πεις αδερφούλη μου!
Η Γεύση κανόνισε να βγει την επόμενη για καφέ μαζί του. δεν πήγαινε άλλο, έπρεπε να είναι μαζί κάποια στιγμή, κάνανε τα πάντα σαν ζευγάρι μόνο που δεν ήταν ζευγάρι… αστείο ε? αυτός δέχτηκε αμέσως. Η νύχτα πέρασε πολύ γρήγορα για αυτήν, αντίθετα ο Άγγελος δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Σκεφτόταν την μαμά του, το τσιγάρο, το βόλεϊ, την Γεύση κ την καινούρια του παρέα.
Το Σάββατο ξημέρωσε με βροχή, παρόλα αυτά το χρυσαφένιο φως του ήλιου μπήκε από της χαραμάδες του πατζουριού στο δωμάτιο της Γεύσης. Δεν την ενόχλησε ιδιαίτερα το πρωινό φως του ήλιου κ συνέχισε ανενόχλητη τον ύπνο της. να μην τα πολυλογώ το απόγευμα ήρθε σχετικά γρήγορα. Φόρεσε την καινούρια μαύρη της φουστίτσα κ από πάνω ένα μαύρο μπλουζάκι που έγραφε πανκ με φουξ γράμματα κ τα μαύρα της σταράκια(που είχαν φουξ κορδόνια) με τις μαύρες γκέτες. Έβαψε τα μάτια της μαύρα κ φόρεσε τα μαύρα σκουλαρίκια με νεκροκεφαλές. Τέλος φόρεσε κ το πιο ωραίο της χαμόγελο κ άνοιξε την πόρτα να φύγει. Εκείνη την στιγμή χτύπησε το κινητό της. Οι ρυθμοί του Skater boy της Αvril Lavigne την βεβαίωναν πως είχε μήνυμα. Ήταν ο Άγγελος:
-έχεις χρόνο για καφέ? Στον γνωστό μέρος? Αν ναι τι ώρα?
-ναι μέσα… έλα κατά τις 8 μωρέ.. τα λέμε φιλάκια!
Η Γεύση πήγε 5 λεπτά καθυστερημένη, δεν το συνήθιζε να στήνει απλά έτυχε.. μπήκαν στην καφετερία κ κάθισαν σε ένα τραπέζι για 4 άτομα εφόσον θα έρχονταν μετά κ οι άλλοι δυο. Κάθισαν από την μέσα πλευρά που είχε τον καναπέ. Η Γεύση παράγγειλε μια ζεστή σοκολάτα, ενώ ο Στέλιος έναν φραπέ.
-σου ζήτησα να συναντηθούμε για έναν λόγο… είπε αργά κ σιγανόφωνα η Γεύση που αποδείκνυε ότι δεν ήταν τόσο πολύ σίγουρη για αυτό που πήγαινε να κάνει.. καθώς κ τον φόβο της.
-μπορείς να μου πεις ότι θέλεις χωρίς φόβο… πες το κ έγινε..
-κοίτα ξέρω ότι εδώ κ πόσο καιρό νταραβεριζόμαστε χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο, απλά περνάμε καλά δεν ξέρω αν είναι καλύτερα ή χειρότερα από την σταθερή σχέση.. είπε κ έκανε μια παύση στον λόγο της που ήταν έτσι κ αλλιώς αργός, ενώ κόμπιαζε μερικές φορές..
-ναι συνέχισε… σε ακούω, τι θέλεις να μου πεις με όλο αυτόν τον πρόλογο??
-εεεε…
Την ίδια στιγμή ο Στέλιος την άρπαξε κ την φίλησε. Με πολύ πάθος.. Η Γεύση ξαφνιάστηκε κ για αυτό δεν είχε αφεθεί στο φιλί έτσι κ τα μάτια της ήταν ανοιχτά. Τραβήχτηκε κ είπε ο Στέλιος:
-αυτό ήθελες να μου πεις?
Η Γεύση δεν απάντησε κοιτούσε κάπου πίσω από τον Στέλιο στην εξώπορτα μάλλον. Ποιον είχε δει?? Κ γιατί έμεινε έτσι???
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | to parel8on sou se akolou8ei panta...gia auto mn metaniwseis pote gia tipota...na to 8umasai gia pan | | | |
|
Helene52
04-03-2008 @ 13:28 | Ποιόν ????? Περιμένω τη συνέχεια ...... ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | Mπουρμάς
04-03-2008 @ 13:39 | Ich liebe dich auch! schatz ::naugh.:: | | D-Asimos
04-03-2008 @ 14:05 | ΑΜΑΝ ΒΡΕ ΕΛΕΝΑ, ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΑΣ ΚΟΒΕΙΣ! ::smile.:: | | Ορφέας
04-03-2008 @ 14:29 | Εμ έτσι είναι..! Να μην έχει και λίγο σασπενσ..! ::laugh.::
Πολύ ωραίο και αυτό..!
Ως γνωστόν, την συνέχεια plzzzz!!! ::blush.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
