Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Kρατούσα τη γραμμή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130461 Τραγούδια, 269384 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Kρατούσα τη γραμμή
 ούτε και ξέρω πώς μούρχονται αυτές οι μνήμες
 
Κρατούσα τη γραμμή με τα μάτια μου
Μη καί τη χάσω στό πυκνό μου σκοτάδι.
Ηταν γνωστό στούς φίλους ότι έπαψα
να ζητάω χαρτί γιά να μουντζουρώνομαι
καί να υποτάσωμαι.
Μέσα σ’ένα διάστημα κενής απραγίας
Κράτησα αυτή τη γραμμή, μέχρι να βρώ
Ένα λουλούδι γιά να τ’ασπαστώ.

Καί θυμάμαι πονούσα
και ...παραμιλούσα:

[I]Τού κορμιού η καταδίκη ειναι ο πόνος
Του μυαλού,η ρουτίνα της λογικής.

Όταν οι σποραδικοί πυροβολισμοί
σταματήσουν
το πραξικόπημα θάχει πετύχει.
Οταν κάποιοι πεθάνουμε
θαχει γεννηθεί η αντίσταση.

Όταν το τραγούδι γίνεται καημός
Ο έρωτας πεθαίνει
Όταν πεθάνει ο έρωτας
γεννιέται ο θάνατος.

Οταν στραγγίζεις την τελευταία γουλιά
στο ποτήρι σου
Κάτι έχει μείνει ανολοκλήρωτο.
Το μεθύσι ειναι η ολοκλήρωση.


Μικροαστέ πρέπει να πάψεις
να είσαι δυστιχισμένη συνείδηση.

Δεν θα αφήσουμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης
να σε ανακοινώσουν,
παρά μόνο όταν θάχεις πεθάνει.[/I]



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αγαπάς; ....εισαι ότι θέλεις
 
arpistre
06-03-2008 @ 17:49
ωωωω!
πλήττεται η ρουτίνα της λογικής!
tomas_to_tomari
06-03-2008 @ 17:50
pes ta xrisostome...
D-Asimos
06-03-2008 @ 17:52
::yes.:: ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ! ΜΕ ΒΑΘΟΣ, ΥΨΟΣ, ΝΕΥΡΟ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ!
kleisto parathyro
06-03-2008 @ 18:12
arpistre το προσπαθώ.
tomari για χρυσόμαλλο μου κάνεις.
D-Asimos βάζεις διαστάσεις καί δε με χωρά ο τόπος.η Ελλάδιτσα τού Νεοέλληνα εννοώ..
καλημέρα σε όσους αγρυπνούν καί είναι εξ-υπνοι!
elena351
06-03-2008 @ 21:06
Καλημέρα ποιητά μου !!! ::theos.:: ::love.:: ::theos.::
AndreasChristodoulou
06-03-2008 @ 21:40
Φοβερο
tinios
06-03-2008 @ 22:16
"Όταν οι σποραδικοί πυροβολισμοί
σταματήσουν
το πραξικόπημα θάχει πετύχει.
Οταν κάποιοι πεθάνουμε
θαχει γεννηθεί η αντίσταση."

Όχι, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη!
Έχουμε και εμείς "όπλα", φίλε Δημήτρη!
Δεν έχουμε;
Θα μείνουμε ζωντανοί και θα αντισταθούμε!
Μαζί σου!!!
Helene52
06-03-2008 @ 23:36
Καταπλητικό ::up.:: ::up.:: ::hug.::
kleisto parathyro
06-03-2008 @ 23:41
Μόνο που και οι δικοί μας πυροβολισμοί Νεκτάριε σποραδικοί ειναι καί πρέπει να πυκνώσουν γιατί ...δεν πάει άλλο, ετσι νοιώθω.
mariaeleni
06-03-2008 @ 23:55
ΩΡΑΙΟ.................................. ::up.:: ::up.::
simela
07-03-2008 @ 00:21
μπράβο ρε Δημήτρη!!!!!
καλά τα λες!!!!! ::smile.::
swordfish
07-03-2008 @ 01:27
Πολύ καλό Δημήτρη! ::yes.::
swordfish
07-03-2008 @ 01:29
' Αν ήξερες πώς σούρχονται οι μνήμες, τότε δε θα ήσουν ποιητής!...
flowersmoon
07-03-2008 @ 01:38
Τάχουμε πεί.... ποιός μας ακούει;;;

Καλό.... Καλημέρα..!!

::rol.:: ::huh.::
Ναταλία...
07-03-2008 @ 05:01
::up.:: ::up.:: ::up.::
TAS
07-03-2008 @ 05:35
Όταν πεθάνει ο έρωτας
γεννιέται ο θάνατος.

αρκεί αυτό...
AlexSAI
07-03-2008 @ 06:16
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
letitbe
07-03-2008 @ 07:08
Όταν το τραγούδι γίνεται καημός
Ο έρωτας πεθαίνει
Όταν πεθάνει ο έρωτας
γεννιέται ο θάνατος.


::love.:: ::up.:: ::love.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
07-03-2008 @ 12:30
να ζητάω χαρτί γιά να μουντζουρώνομαι
καί να υποτάσωμαι.
Μέσα σ’ένα διάστημα κενής απραγίας
Κράτησα αυτή τη γραμμή, μέχρι να βρώ
Ένα λουλούδι γιά να τ’ασπαστώ.

ολο υπεροχο μα σ' αυτο το κομματι
ακουμπησε ολη η λαχταρα της ψυχης
MARGARITA
07-03-2008 @ 13:37
Της ψυχής η καταδίκη είναι να είναι λεύτερη...
παραλύω βίαια το μυαλό μου για να μην νοιώθω πόνο....
μαρίλλη
07-03-2008 @ 14:35
Του κορμιού η καταδίκη είναι ο πόνος
του μυαλού, η ρουτίνα της λογικής
μα τη γραμμή κρατώ στα μάτια μου να μη τη χάσω,
αυτή τη γραμμή της ψυχής
Καλό ξημέρωμα Δημήτρη.
kleisto parathyro
07-03-2008 @ 15:50
Και δυό φορές, αυτό που χρειάζεται , καλό είναι να ειπωθεί

δ) [Ο Σφαίρος], στίχοι 27,28,29,30,31 (1)

27 Εκεί δεν διαφαίνονται ούτε του ήλιου τα γρήγορα μέλη
ούτε το δασύ γένος της γης ούτε η θάλασσα,
σε τόσο πυκνή κρυφότητα συναρμογής έχει στηθεί
ο Σφαίρος ο κυκλοειδής χαιρόμενος τη γύρω μοναξιά του.

27α Ούτε διχόνοια ούτε διαμάχη μες στα μέλη [ του Σφαίρου ]

28 Από παντού προς τον εαυτό του ίσος και κατά πάντα απέραντος
ο Σφαίρος ο κυκλοειδής χαιρόμενος τη γύρω μοναξιά του.

29 Από την πλάτη του δεν ξεπετιούνται δυό κλαδιά,
ούτε και πόδια, ούτε γρήγορα γόνατα, ούτε γενετήσια μέλη,
αλλά ήταν Σφαίρος και από παντού ίσος προς τον εαυτό του.

30 Αλλά αφού μέσα στα μέλη του αυξήθηκε η Διαμάχη
και σε τιμές ορθώθηκε στο πέρασμα του χρόνου,
που εναλλασσόμενος δένεται με ευρύτατο όρκο…

31 Όλα κατά σειράν σειόντουσαν τα μέλη του θεού.

ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ

Υ.Γ.Ευχή..προσ-θετική
Πυκνώστε καί μιά καί δυο καί τρείς φορές ..αυτό που πρέπει να ειπωθεί
με σφαίρες που όλοι μας κρατάμε

Ούτε διχόνοια ούτε διαμάχη μες στα μέλη [ του Στίχοι ]

καληνύχτα σας και ευχαριστώ σας εναν - εναν, μία -μία ξεχωριστά.
ΓιΟΥΛΗ_Τ
08-03-2008 @ 12:10
ναι ετσι......
χτες διαβαζα "τα ουφ του Νικολα" και ενιωσα αηδια για μενα
γιατι ο καθενας ειναι η ανθρωποτητα ολη και οφειλει να αποσαφηνιζει δις τουλαχιστον την καθε παρορμηση πριν αυτη εκφραστει εγωιστικα καταστροφικα...
προς αποφυγη κηλιδωσης διχονοιας διαμαχης....

καλο ξημερωμα...


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο