stixoi.info: Εκτός μάχης

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εκτός μάχης

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130461 Τραγούδια, 269384 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Εκτός μάχης

καλημέρα στιχόπολη

Φτιάχνω το μικρόκοσμό μου κι αναπαύομαι
Επαναπαύομαι στα γαλάζια μου
στα μαβιά, στα κόκκινα
Χρώματα στίγματα τραυμάτων μέσα μου
κουβαλούν ιδέες, λέω μοιράζομαι
Μοιράζομαι την καταχνιά και τον πρώιμο ήλιο
Κατάσταση ευδαιμονίας,
μακροσκοπική αίσθηση σε μικροσκοπική καρδιά
Γελούν οι πεταλούδες, ευτυχισμένα όντα
Κανείς δεν τους χάρισε μνήμη
ούτε πληγές να θρέφουν

Σ’ αυτές τις πολυμορφίες, έρχονται
Ανθρώπινες μάσκες, ρόλοι ταλαιπωρημένοι
Ανύπαρκτοι από κάτω άνθρωποι
Αχ κόσμε
πως αντιστρέφεις το δέλτα σου
σε μονοδρόμους αδιεξόδων

Μου θυμίζει πεδίο μάχης αχυρένιων ομοιωμάτων
να ζωντανεύουν στα φανταχτερά τους ρούχα
να διώχνουν μακριά τους κόρακες
μα είναι κι οι κόλακες κι οι οπαδοί
κι οι αρχηγοί
κι όλα τα βδελυρά ερπετά με τις σημαίες τους
πολύχρωμα μπαλόνια
φουσκωμένα κενό.

Στα μπαλκόνια μιλούσανε κάποτε
και μιλλούνια τα χειροκροτήματα
Αθροίζονται οι ηγεμονίες σήμερα
φέροντας άρτον και οίνον
και θεάματα… προπάντων θεάματα
Επιούσιες πράξεις πολωτικές
–πολιτικές είπατε; –
κι η μοιρασιά προαποφασισμένη
Αντιμεταθέσεις, αντιπαραθέσεις, θέσεις, επιθέσεις
Οι αθέατοι κλαίγοντας αποσύρονται
Κι οι θεατές αλαλάζοντας αναφωνούν

[I]Ουαί τοις ηττημένοις![/I]

Αρνούμαι να μιλήσω
Κι αν μου βουτήξετε τη γλώσσα στο μέλι
δε θα βγει παρά πίκρα σταχτιά
και θολό μελάνι διαφυγής
Αρνούμαι το διάλογο
τα λόγια που λόγος ποτέ δε θα γίνουν
Αρνούμαι το σούρσιμο στα λασπωμένα ίχνη
και τα μαύρα δόντια της αλήθειας
που γεννάει πτώματα

Αρνούμαι κι εσένα που αγαπώ
κι εσένα, κι εσένα, κι εσένα
που αγαπώ


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 18 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Are you talking to me? Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)

Helene52 06-03-2008 @ 23:44	Υ π έ ρ ο χ ο ::up.:: ::up.:: ::up.::
mariaeleni 06-03-2008 @ 23:52	::hug.:: ::kiss.:: ::up.::
simela 07-03-2008 @ 00:11	πολύ καλό!!!!! καλημέρα!!!!!
margatsif 07-03-2008 @ 00:39	Μου αρέσει που για να διαβάσει κάποιος τις δημιουργίες σου, πρέπει να ξέρει να διαβάζει!!!
swordfish 07-03-2008 @ 01:18	Πολύ καλό! ::up.::
flowersmoon 07-03-2008 @ 01:45	Μ΄ άρεσε... ::up.:: Καλημέρα..
ingion1 07-03-2008 @ 02:23	::scare.:: ::up.:: πολυ καλο!
Ναταλία... 07-03-2008 @ 04:53	κι η μοιρασιά προαποφασισμένη Αντιμεταθέσεις, αντιπαραθέσεις, θέσεις, επιθέσεις Οι αθέατοι κλαίγοντας αποσύρονται Κι οι θεατές αλαλάζοντας αναφωνούν ::yes.:: ::up.:: ::up.::
Maria Olsen 07-03-2008 @ 09:04	Μου αρέσει η έκφρασή σου...
arpistre 07-03-2008 @ 09:40	μας έλειψε η γραφή σου, Στέλλα..
Denis 07-03-2008 @ 10:32	Πόσο σπαραγμό να κρύβει μέσα της αυτή η ακροτελεύτια άρνηση... Επιτέλους, επέστρεψε η ανάταση κ' η αγαλλίαση στο πνεύμα και την ψυχή μας! ::yes.:: Χαίρε, κεχαριτωμένη Στέλλα! ::rol.::
AleXandros K. 07-03-2008 @ 11:30	Αφοπλιστική....και βέβαια πέρα από τις χαρές υπάρχουν πάντα αυτά που πρέπει να αρνηθούμε για να δείξουμε πως τελικά υπάρχουμε...δεν είμαστε απλές ασπίδες για τα βέλη τους... Καλό Σ/Κ Στέλλα
ΓιΟΥΛΗ_Τ 07-03-2008 @ 12:23	περι επουσιων πραξεων πολωτικων αρνουμαι το διαλογο... Καλησπερα Στελλα!
MARGARITA 07-03-2008 @ 13:47	Η επανάληψη της άρνησης οδηγει σε λεωφόρο τρόχαλα γεμάτη μα και αγάπη αληθινή...δεν σε αρνιέμαι....σε αγαπάω...
ivikos 07-03-2008 @ 14:00	Στελλάκι καιρό έχουμε να τα πούμε περιττό να σου πω ότι είναι υπέροχο και να μη χανόμασται ........Αρνούμαι το διάλογο τα λόγια που λόγος ποτέ δε θα γίνουν Αρνούμαι το σούρσιμο στα λασπωμένα ίχνη και τα μαύρα δόντια της αλήθειας που γεννάει πτώματα Αρνούμαι κι εσένα που αγαπώ κι εσένα, κι εσένα, κι εσένα που αγαπώ ::up.:: ::up.:: ::up.::
D-Asimos 07-03-2008 @ 14:30	ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΑΠΛΑ!
justawoman 08-03-2008 @ 00:36	Ταιριάζω τα κομμάτια της αγάπης Και πάλι το σχήμα της λειψό Εύθραυστες στιγμές που κύλησαν Σφυγμοί στο ρολόι του χρόνου Άλλοτε δυνατοί και γρήγοροι Άλλοτε πάλι ξέπνοοι κι αδύναμοι Μ' αυτή την καρδιά μου λένε πορεύεσαι Μ' αυτή την αγάπη... Την πιο καλή καλημέρα μου των λέξεων δεσμώτες
giannisanas 02-04-2008 @ 10:11	Ρε just δε φταίω εγώ, απλώς με άφησε άφωνο και δε μπορώ να σχολιάσω. Νομίζω πως είααι πολύ κοντά στο να εκδόσεις κάτι πολύ καλό και ταυτόχρονα άρτιο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο