flowersmoon
07-03-2008 @ 00:28 | .... είμαστε άνθρωποι μονάχοι και οι δυο
πούχουν λιμάνι και σταθμό τ' ακουστικό ...
Πολύ ωραίο... Αφιερωμένο σε όλους τους φίλους μου...
Καλημέρα
| |
swordfish
07-03-2008 @ 01:09 | Πολύ καλό! Οι αποστάσεις και οι συνθήκες της ζωής χωρίζουν ανθρώπους, μα οι καρδιά δεν έχει αποστάσεις! Είναι αληθινό το ποίημά σου ::yes.:: | |
simela
07-03-2008 @ 01:29 | Για μας καθόλου δε λογίζονται οι μονάδες
σε έρημο είμαστε που βρέθηκαν νομάδες
είμαστε άνθρωποι μονάχοι και οι δυο
πούχουν λιμάνι και σταθμό τ' ακουστικό
ωραίο αλλά με λύπησε... ::sad.::
έχεις κι εμάς ρε Μαργαρίτη!!!!!!!!!!!!!!! | |
AndreasChristodoulou
07-03-2008 @ 02:30 | πολυ ωραιο | |
Ανδρομάχη
07-03-2008 @ 07:02 | Παρα πολυ ομορφο..οσο και αληθινο!
Παντα αξιος Μαργαριτη! ::hug.::
(και μην νομιζεις..λιγο πολυ τουςΦΙΛΟΥΣ τους εχουμε ολοι μακρια....) | |
libertad
07-03-2008 @ 07:44 | Ωραιότατο και αληθινό ::yes.:: ::yes.:: | |
velico
07-03-2008 @ 08:41 | ::yes.:: ::up.:: ::yes.:: | |
D-Asimos
07-03-2008 @ 14:38 | Μ' ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ (ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ) ΠΕΡΙ ΦΙΛΙΑΣ! ::yes.:: | |
 |
