| |
Καθίμενοι κι οι δυο πάνω στη μικρή αυτή πέτρα άρχισαν να μιλούν και να λένε πράγματα να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο
Η ανθρώπινη ψυχή ρώτουσε να μάθει όσα περισσότερα μπορούσε για τον άγγελο και ο άγγελος απαντήσεις της έδινε , θέλοντας μέσω αυτών τον εσωτερικό του κόσμο να της δείξει .
Υπήρχαν στιγμές που της έλεγε εικόνες που είχε στο μυαλό του , εικόνες ξενοιασιάς , όνειρα απατηλά , όνειρα παραμυθένια , όνειρα που ήλπιζε κάποια στιγμή να πραγματοποιηθούν .
Εκείνη έδειχνε να τα καταλαβαίνει και να ταξιδεύει μαζί του στα όνειρα αυτά , στις εικόνες αυτές .
Κάποια στιγμή και ο άγγελος την ρώτησε για τον ευατό της να της πει , μα εκείνη αρνήθηκε να μιλήσει για τα μυστικά του κόσμου της ψυχής της , μίλησε μόνο για τον κόσμο των ανθρώπων .
Τι και να προσπάθησε φορές πολλές , το μόνο που εισέπρατε είναι το «αλλόκοτη είμαι και μου αρέσει η μοναξιά στην οποία ζω» και κει τελείωνε , σαν φοβισμένο μικρό παιδί μαζευόταν στον εαυτό της .
Υπήρξε στιγμή που ο άγγελος ένιωσε ότι δεν τον επιστεύει , σαν διάβολο να το έβλεπε που προσπαθεί να την γελάσει και να την παρασύρει .
Τότε γυρνά κοιτώντας την στα μάτια και της λέγει :
«Βλέπεις τον ήλιο , αυτός είμαι που ζεσταίνει στο κρύο και ζωή προσφέρει , βλέπεις την βροχή που καθαρή πέφτει και ξεπλένει την ατμόσφαιρα , βλέπεις το χιόνι που σαν πέφτει όλασπρο την αγνότητά του μας χαρίζει , αυτό είμαι αν θέλεις πίστεψέ το .»
Συνεχίζοντας μια φράση της λέει ακόμη : «άνθρωπος είμαι και γω , ψυχή στο κόσμο και πλανιέμαι , έχω αδυναμίες και λάθη μπορεί να κάνω , αυτό που βλέπεις είναι αυτό που ζητάς να δεις .»
Σηκώθηκε από την πέτρα λέγοντας : «θα φύγω , λίγο πιο μακριά θα πάω να επουλώσω τις δικές μου πληγές και συ με την μοναξιά σου τις δικές σου , μα όταν με ζητήσεις εδώ θα είμαι πάλι .»
Άνοιξε λίγο τα φτερά του , να δοκιμάσει την δύναμη τους , μερικά πτιλά πέσανε μα δεν μπορούσε να πετάξει , περπάτησε σκεφτόμενος και κάθησε λιγάκι παραπέρα .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
