| |
| | περι θανάτου |  | | | άν ξέρετε κάπου να κατατίθενται δημιουργίες επωνύμων, στείλτεμου μήνυμα | | |
(ΤΟΥ Nâzım Hikmet Ran) (ΔΙΚΗΜΟΥ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)
Ölüme Dair ΘΑΝΑΤΟΥ ΠΕΡΙ (= ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ).
[font=Palatino Linotype]Buyrun, oturun dostlar, ΟΡΙΣΤΕ, ΚΑΘΙΣΤΕ ΦΙΛΟΙ,
hoş gelip sefalar getirdiniz. ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΗΡΘΑΤΕ ΚΑΙ ΧΑΡΕΣ (ΜΟΥ) ΦΕΡΑΤΕ.
Biliyorum, ben uyurken ΞΕΡΩ, ΕΝΩ ΕΓΩ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ
hücreme pencereden girdiniz. ΣΤΟ ΚΕΛΛΙΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΜΠΗΚΑΤΕ
Ne ince boyunlu ilâç şişesini ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΛΕΠΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΟ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ
ne kırmızı kutuyu devirdiniz. ΟΥΤΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΥΤΙ ΓΥΡΙΣΑΤΕ (= ΚΟΥΝΗΣΑΤΕ). (ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΣΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΘΥΡΟΥ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΜΕ ΣΤΕΝΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΥΤΑΚΙ, ΤΟ ΕΝΑ ΜΕ ΥΓΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ, ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕ ΧΑΠΙΑ, ΚΑΘΩΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΥΠΕΦΕΡΕ ΑΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΑ. ΠΑΡΑΞΕΝΕΥΕΤΑΙ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΣΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΥΤΕ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΚΙ)
Yüzünüzde yıldızların aydınlığı ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΣΑΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ ΤΟ ΦΕΓΓΟΣ
başucumda durup el ele verdiniz. ΣΤΟΥ ΚΡΕΒΒΑΤΙΟΥΜΟΥ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΣΤΑΘΗΚΑΤΕ ΚΑΙ «ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΔΩΣΑΤΕ» (= ΣΧΗΜΑΤΙΣΑΤΕ ΟΜΑΔΑ).
Buyrun, oturun dostlar ΟΡΙΣΤΕ, ΚΑΘΙΣΤΕ ΦΙΛΟΙ(ΜΟΥ),
hoş gelip sefalar getirdiniz. ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΗΡΘΑΤΕ ΚΑΙ ΧΑΡΕΣ (ΜΟΥ) ΦΕΡΑΤΕ.
Neden öyle yüzüme bir tuhaf bakılıyor? ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΜΟΥ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΚΟΙΤΑΖΕΤΑΙ; (= ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ;)
Osman oğlu Hâşim. ΤΟΥ ΟΣΜΑΝ ΓΙΕ ΧΑΑΣΙΜ,
Ne tuhaf şey, ΤΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΠΡΑΓΜΑ,
hani siz ölmüştünüz kardeşim. ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΕΣΕΙΣ ΕΙΧΑΤΕ (= ΕΣΥ ΕΙΧΕΣ) ΠΕΘΑΝΕΙ, ΑΔΕΡΦΕΜΟΥ.
İstanbul limanında ΣΤΗΣ ΊΣΤΑΝΜΠΟΥΛ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
kömür yüklerken bir İngiliz şilebine, ΚΑΡΒΟΥΝΟ ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΓΓΛΕΖΙΚΗ ΜΑΟΥΝΑ
kömür küfesiyle beraber ΜΕ ΤΟΥ ΚΑΡΒΟΥΝΟΥ ΤΟ ΚΟΦΙΝΙ ΜΑΖΙ
ambarın dibine... ΣΤΟΥ ΑΜΠΑΡΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ…
Şilebin vinci çıkartmıştı nâşınızı ΤΗΣ ΜΑΟΥΝΑΣ ΤΟ ΒΙΝΤΖΙ ΕΙΧΕ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΠΤΩΜΑΣΑΣ (=ΣΟΥ)
ve paydostan önce yıkamıştı kıpkırmızı kanınız ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ (= ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ) ΕΙΧΕ ΠΛΥΝΕΙ (= ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕΙ) ΤΟ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ ΑΙΜΑΣΑΣ (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ)
simsiyah başınızı. ΤΟ ΚΑΤΑΜΑΥΡΟ ΚΕΦΑΛΙΣΑΣ (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ).
Kim bilir nasıl yanmıştır canınız... ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΚΑΗΚΕ Η ΨΥΧΗΣΑΣ (= ΠΟΣΟ ΠΟΝΕΣΕΣ).
Ayakta durmayın, oturun, ΣΤΟ ΠΟΔΙ (= ΟΡΘΙΟΙ) ΜΗ ΣΤΕΚΕΣΤΕ, ΚΑΘΙΣΤΕ,
ben sizi ölmüş zannediyordum, ΕΓΩ ΕΣΑΣ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥΣ ΣΑΣ ΘΕΩΡΟΥΣΑ,
hücreme pencereden girdiniz. ΣΤΟ ΚΕΛΛΙΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΜΠΗΚΑΤΕ.
Yüzünüzde yıldızların aydınlığı ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΣΑΣ (ΕΧΟΝΤΑΣ) ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΤΟ ΦΕΓΓΟΣ,
hoş gelip sefalar getirdiniz... ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ, ΧΑΡΕΣ (ΜΟΥ) ΦΕΡΑΤΕ…
Yayalar-köylü Yakup, ΑΠΟ ΤΟ Yayalar (ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟ) ΧΩΡΙΟ ΓΙΑΚΟΥΠ,
iki gözüm, merhaba. ΔΥΟ ΜΑΤΙΑΜΟΥ (= ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΜΟΥ ΦΙΛΕ), ΓΕΙΑΣΟΥ.
şiz de ölmediniz miydi? (ΩΣΤΕ) ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΑΤΕ; (= ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕΣ;)
Çocuklara sıtmayı ve açlığı bırakıp ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ(ΣΟΥ) ΤΟΝ ΕΛΩΔΗ ΠΥΡΕΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ
çok sıcak bir yaz günü ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΗ ΜΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ
yapraksız kabristana gömülmediniz miydi? ΧΩΡΙΣ ΦΥΛΛΑ ΣΕ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ (= ΣΕ ΕΡΗΜΟ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΡΑΣΙΝΑΔΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ) ΔΕΝ ΘΑΦΤΗΚΑΤΕ (= ΔΕΝ ΘΑΦΤΗΚΕΣ;) ΛΟΙΠΟΝ;
Demek ölmemişsiniz? ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΘΑΝΕΙ; (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ).
Ya siz? Ή ΕΣΕΙΣ; (= ΕΣΥ;)
Muharrir Ahmet Cemil? ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΧΜΕΤ ΤΖΕΜΙΛ;
ğözümle gördüm ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑΜΟΥ ΕΙΔΑ
tabutunuzun toprağa indiğini. ΤΟ ΦΕΡΕΤΡΟΣΑΣ (=ΣΟΥ) ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ (= ΠΟΥ ΤΟ ΒΑΖΑΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΜΑ).
Hem galiba ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΠΩΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝΕ ΠΩΣ
tabut biraz kısaydı boyunuzdan. ΤΟ ΦΕΡΕΤΡΟ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΚΟΝΤΟ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑΣΑΣ (= ΣΟΥ).
Onu bırakın Ahmet Cemil, ΕΚΕΙΝΟ ΑΦΗΣΤΕ (=ΑΣ’ΤΟ), ΑΧΜΕΤ ΤΖΕΜΙΛ,
vazgeçmemişsiniz eski huyunuzdan, ΚΑΘΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΑΚΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣΑΣ (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ),
o ilâç şişesidir ΕΚΕΙΝΟ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΕΙΝΑΙ,
rakı şişesi değil. ΜΕ ΡΑΚΙ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
ğünde elli kuruşu tutabilmek için, ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΑ ΠΕΝΗΝΤΑ ΓΡΟΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΙΑΝΕΙΣ (= ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΑ ΠΕΝΗΝΤΑ ΓΡΟΣΙΑ ΤΗ ΜΕΡΑ)
yapyalnız ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ
dünyayı unutabilmek için ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΞΕΧΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ
ne kadar çok içerdiniz... ΤΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΠΙΝΑΤΕ (= ΕΠΙΝΕΣ)…
Ben sizi ölmüş zannediyordum. ΕΓΩ ΕΣΑΣ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥΣ ΣΑΣ ΘΕΩΡΟΥΣΑ,
Başucumda durup el ele verdiniz, ΣΤΟΥ ΚΡΕΒΒΑΤΙΟΥΜΟΥ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΣΤΑΘΗΚΑΤΕ ΚΑΙ «ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΔΩΣΑΤΕ» (= ΣΧΗΜΑΤΙΣΑΤΕ ΟΜΑΔΑ)
buyrun, oturun dostlar, ΟΡΙΣΤΕ, ΚΑΘΙΣΤΕ ΦΙΛΟΙ(ΜΟΥ),
hoş gelip sefalar getirdiniz... ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΙΣ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ (= ΧΑΡΕΣ ΜΟΥ) ΦΕΡΑΤΕ…
Bir eski Acem şairi: ΕΝΑΣ ΠΑΛΑΙΟΣ ΠΕΡΣΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ:
«Ölüm âdildir» — diyor, — «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟΣ ΕΙΝΑΙ» ΛΕΕΙ,
«aynı haşmetle vurur şahı fakiri.» «ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΧΤΥΠΑΕΙ (ΚΑΙ) ΤΟΝ ΣΑΧΗ (ΚΑΙ) ΤΟΝ ΦΤΩΧΟ».
Hâşim, ΧΑΑΣΙΜ,
neden şaşıyorsunuz? ΓΙΑΤΙ ΕΚΠΛΗΣΣΕΣΑΙ;
Hiç duymadınız mıydı kardeşim, ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑΤΕ (= ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙΣ), ΑΔΕΡΦΕΜΟΥ,
herhangi bir şahın bir gemi ambarında ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΑΧΗ ΣΕ ΕΝΟΣ ΠΛΟΙΟΥ ΑΜΠΑΡΙ
bir kömür küfesiyle öldüğünü? ... ΜΕ ΕΝΑ ΚΑΡΒΟΥΝΟΥ ΚΟΦΙΝΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕ;
Bir eski Acem şairi: ΕΝΑΣ ΠΑΛΑΙΟΣ ΠΕΡΣΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ:
«Ölüm âdildir» — diyor. «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟΣ ΕΙΝΑΙ» ΛΕΕΙ.
Yakup, ΓΙΑΚΟΥΠ,
ne güzel güldünüz, iki gözüm. ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΓΕΛΑΣ, ΔΥΟΜΟΥ ΜΑΤΙΑ (= ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΜΟΥ ΦΙΛΕ).
Yaşarken bir kerre olsun böyle gülmemişsinizdir... ΟΤΑΝ ΖΟΥΣΑΤΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΤΕ… (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ)
Fakat bekleyin, bitsin sözüm. ΟΜΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ, ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Ο ΛΟΓΟΣΜΟΥ (= ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ):
Bir eski Acem şairi: ΕΝΑΣ ΠΑΛΑΙΟΣ ΠΕΡΣΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ:
«Ölüm âdil...» «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟΣ…»
Şişeyi bırakın Ahmet Cemil. ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΑΦΗΣΤΕ (= ΑΣ’ ΤΟ) ΑΧΜΕΤ ΤΖΕΜΙΛ,
Boşuna hiddet ediyorsunuz. ΜΑΤΑΙΑ ΟΡΓΙΖΕΣΘΕ (= ΟΡΓΙΖΕΣΑΙ).
Biliyorum, ΞΕΡΩ,
ölümün âdil olması için Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
hayatın âdil olması lâzım, diyorsunuz... Η ΖΩΗ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΛΕΤΕ (= ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ).
Bir eski Acem şairi... ΕΝΑΣ ΠΑΛΑΙΟΣ ΠΕΡΣΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ…
Dostlar beni bırakıp, - ΦΙΛΟΙ(ΜΟΥ), ΑΦΗΝΟΝΤΑΣΜΕ,
dostlar, böyle hışımla ΦΙΛΟΙ(ΜΟΥ), ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΝΕΥΡΑ
nereye gidiyorsunuz? ΠΟΥ ΠΑΤΕ; (= ΦΙΛΟΙΜΟΥ, ΠΟΥ Μ’ ΑΦΗΝΕΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΕ ΕΤΣΙ ΝΕΥΡΙΑΣΜΕΝΟΙ;).
(ΤΟΥ Nâzım Hikmet Ran) (ΔΙΚΗΜΟΥ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
anuya
03-06-2011 @ 04:29 | σάν σήμερα, 03 Ιουνίου του 1963 συγχωρέθηκε ο NAZIM HiKMET του οποίου το ανωτέρω ποίημα | | ptoumassis
15-12-2011 @ 12:40 | Πω, πω, πω! Μόλις τελείωσα το διάβασμα αυτού του ποιήματος, συγκλονισμένος πήγα ν' αρχίσω να σού γράψω σχόλιο (ακόμα ειμαι τρομερά συγκλονισμένος). Ακριβώς εκείνη τη στιγμή μπαίνει η μητέρα μου στο δωμάτιο και "βάζουμε λίγο τηλεόραση;", με ρωτάει... "Μάνα", τής απαντώ, "δώσε μου ένα λεπτό, μόλις ένα λεπτάκι να γράψω ένα σχόλιο ΄σ' έναν φίλο ποιητή που μετάφρασε εκπληκτικά ένα αριστούργημα Τούρκου συγγραφέα".
"Μπα, ποιος έιναι ο φίλος ποιητής"; Ρωτάει η μάνα μου...
"Τού τηλεφωνώ καμιά φορά. Δεν τον ξέρεις όμως... Είναι ο Άνουγια"...
"Ποιος είναι ο πώς τον λες; Είναι ο ξένος ποιητής";
"Όχι, βρε μάνα, φίλος μου είναι. Έχει κάνει τρομερή μετάφραση. Δώσε μου ένα λεπτάκι"...
"Καλά"...
Ξεκινώ να γράφω το σχόλιο... "Δεν μού λες, παιδί μου, είπες είναι Τούρκος";
"Βρε μάνα", βάζω τις φωνές, "μού κόβεις τον ειρμό, δεν μπορώ να γράψω το σχόλιο"!
"Καλά, φεύγω"... Λέει και βγαίνει αργά-αργά απ' το δωμάτιο...
"Έλα εδώ, βρε μάνα, γύρνα πίσω", την εκλιπαρώ. "Θα τελειώσω, να βάλουμε τηλεόραση"...
Ακόμα λείπει. Τα κλείνω όλα και βάζω τηλεόραση. Ακόμα είμαι συγκλονισμένος και με σπασμένα τα νεύρα. Αμάν πια, αυτές οι μανάδες....................... Αμάννν!... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
